-
1.《雨霖铃·寒蝉凄切》 宋·柳永
寒蝉凄切,对长亭晚,骤雨初歇。
都门帐饮无绪,留恋处,兰舟催发。
执手相看泪眼,竟无语凝噎。
念去去,千里烟波,暮霭沉沉楚天阔。 -
2.《雨霖铃》 唐·张祜
雨霖铃夜却归秦,犹见张徽一曲新。
长说上皇和泪教,月明南内更无人。 -
3.《杂曲歌辞·雨霖铃》 唐·张祜
雨霖铃夜却归秦,犹是张徽一曲新。
长说上皇垂泪教,月明南内更无人。 -
4.《雨霖铃(明皇幸西蜀)》 宋·李纲
蛾眉修绿。
正君王恩宠,曼舞丝竹。
华清赐浴瑶甃,五家会处,花盈山谷。
百里遗簪堕珥,尽宝钿珠玉。 -
5.《雨霖铃》 宋·晁端礼
槐阴添绿。
雨余花落,酒病相续。
闲寻双杏凝伫,池塘暖、鸳鸯浴。
却向窗昼卧,正春睡难足。 -
6.《雨霖铃》 宋·王安石
孜孜矻矻。
向无明里、强作窠窟。
浮名浮利何济,堪留恋处,轮回仓猝。
幸有明空妙觉,可弹指超出。 -
7.《雨霖铃(雪)》 宋·王庭
琼楼玉宇。
满人寰似、海边洲渚。
蓬莱又还水浅,鲸涛静见,银宫如许。
紫极鸣筲声断,望霓舟何处。 -
8.《雨霖铃(送客还浙东)》 宋·黄裳
天南游客。
甚而今、却送君南国。
薰风万里无限,吟蝉暗续,离情如织。
秣马脂车,去即去、多少人惜。 -
9.《雨霖铃 鸣鹤余音卷一》 元·宋德方
高山流水。
叹知音者,世间能几。
终南万里,烟霞归去也,岁云暮矣。
拄杖药炉经卷,除此外、有何行李。 -
10.《雨霖铃 同前案此首未注名,但其前一首则注》 元·宋德方
金莲七朵。
自甘河等闲参破。
丘刘谭马,孙王郝太古,许来同坐。
两个披毡真侣,更漏泄、祖师因果。