-
1.《雨》 唐·杜甫
行云递崇高,飞雨霭而至。
潺潺石间溜,汩汩松上驶。
亢阳乘秋热,百谷皆已弃。
皇天德泽降,焦卷有生意。 -
2.《雨止读陶诗有感》 宋·朱翌
涓涓泉溜木欣欣,便觉居闲思不群。
快睹朝霞开宿雾,少林时雨霭停云。
无弦琴上宫商足,有酒篇中醉醒分。
谁是知音谁可酌,置琴罢酒对炉熏。 -
3.《东郊》 唐·韦应物
吏舍跼终年,出郊旷清曙。
杨柳散和风,青山澹吾虑。
依丛适自憩,缘涧还复去。
微雨霭芳原,春鸠鸣何处。
乐幽心屡止,遵事迹犹遽。
终罢斯结庐,慕陶直可庶。 -
4.《送郑秀才归宁》 唐·张籍
桂楫彩为衣,行当令节归。
夕潮迷浦远,昼雨见人稀。
野芰到时熟,江鸥泊处飞。
离琴一奏罢,山雨霭馀晖。 -
5.《酒泉子(同前)》 宋·晁补之
萱草戎葵,松菊堂深犹畏暑,晚云催雨霭帘栊。
满楼风。
池莲翻倒小莲红。
看扫鉴、天清似水,一轮明月却当空。
画栏中。 -
6.《邻几和叔饮定力同赋》 宋·韩维
城头片云黑,飞雨霭已至。
凉生芳树颠,影乱樽中翠。
沈烦忽去体,精锐飒生思。
江翁发新嘲,陈子抗奇议。
在言岂多同,于道不为异。
夜归清有余,微月照连骑。 -
7.《芗岩山居孟夏二十绝》 宋·舒岳祥
远水去微茫,近峰互明晦。
偶与农夫言,飞雨霭而至。 -
8.《奉和吏部崔尚书雨后大明朝堂望南山》 唐·张九龄
迢递终南顶,朝朝阊阖前。
朅来青绮外,高在翠微先。
双凤褰为阙,群龙俨若仙。
还知到玄圃,更是谒甘泉。 -
9.《晚秋喜雨》 唐·李峤
积阳躔首夏,隆旱届徂秋。
炎威振皇服,歊景暴神州。
气涤朝川朗,光澄夕照浮。
草木委林甸,禾黍悴原畴。 -
10.《雨后望月》 唐·李白
四郊阴霭散,开户半蟾生。
万里舒霜合,一条江练横。
出时山眼白,高后海心明。
为惜如团扇,长吟到五更。 -
11.《同德寺雨后,寄元侍御、李博士》 唐·韦应物
川上风雨来,须臾满城阙。
岧峣青莲界,萧条孤兴发。
前山遽已净,阴霭夜来歇。
乔木生夏凉,流云吐华月。
严城自有限,一水非难越。
相望曙河远,高斋坐超忽。 -
12.《对雨寄韩库部协》 唐·韦应物
飒至池馆凉,霭然和晓雾。
萧条集新荷,氤氲散高树。
闲居兴方澹,默想心已屡。
暂出仍湿衣,况君东城住。 -
13.《雨后公超谷北原眺望寄高拾遗》 唐·独孤及
崖口雨足收,清光洗高天。
虹蜺敛残霭,山水含碧鲜。
远空霞破露月轮,薄云片片成鱼鳞。
五陵如荠渭如带,目极千里关山春。
朝来爽气未易说,画取花峰赠远人。 -
14.《客有为余话登天坛遇雨之状,因以赋之》 唐·刘禹锡
清晨登天坛,半路逢阴晦。
疾行穿雨过,却立视云背。
白日照其上,风雷走于内。
滉漾雪海翻,槎牙玉山碎。 -
15.《夜雨》 唐·张祜
霭霭云四黑,秋林响空堂。
始从寒瓦中,淅沥断人肠。
愁肠方九回,寂寂夜未央。 -
16.《夜雨》 唐·张祜
霭霭云四黑,秋林响空堂。
始从寒瓦中,淅沥断人肠。
愁肠方九回,寂寂夜未央。 -
17.《微雨》 唐·李商隐
初随林霭动,稍共夜凉分。
窗迥侵灯冷,庭虚近水闻。 -
18.《奉酬袭美苦雨见寄》 唐·陆龟蒙
松篁交加午阴黑,别是江南烟霭国。
顽云猛雨更相欺,声似虓号色如墨。
茅茨裛烂檐生衣,夜夜化为萤火飞。 -
19.《微雨》 唐·吴融
天青织未遍,风急舞难成。
粉重低飞蝶,黄沈不语莺。
自随春霭乱,还放夕阳明。
惆怅池塘上,荷珠点点倾。 -
20.《秋雨联句》 唐·韩愈
万木声号呼,百川气交会。
——孟郊
庭翻树离合,牖变景明蔼。
——韩愈