-
81.《和张屯田雪中朝拜天庆观》 宋·文同
簌簌遥空堕碎琼,一街寒色晓风清。
题舆想入箫台下,似驾飚轮向玉京。 -
82.《小雪前三日锺冠之约余侍老人行山舟发后洪入》 宋·洪咨夔
何山如幽人,道场如大家。
穰穰衲子脚,刺刺骚翁牙。
挟隽控寒飚,搜光蹑晨霞。
危颠矫窣堵,平畴略污邪。 -
83.《次韵苏门下寄题雪浪石》 宋·晁补之
居庸灭烽惟留屯,时平更觉将军尊。
铃斋看雪拥衲坐,急鼓又报边城昏。
百壶高宴梨栗圃,千里未尽桑麻村。
天怜公老无以乐,一星飞堕从天门。 -
84.《雪中会饮李倅钧东轩三绝》 宋·苏辙
众客喧哗发酒狂,逡巡密雪自飞扬。
莫嫌作赋无枚叟,且喜延宾有孝王。
雪花如掌堕阶除,剧饮时看卧酒壶。
半夜琼瑶深没膝,欲归迷路肯留无。
竹裹茅庵雪覆檐,炉香蔼蔼著蒲帘。
欲求初祖安心法,笑我醺然已半酣。 -
85.《次韵子瞻赋雪二首》 宋·苏辙
麦苗出土正纤纤,春早寒官令尚严。
云覆南山初半岭,风干东海旧盐。
来时瞬息平吞野,积久欹危欲败檐。
强付酒樽判醉熟,更寻诗句斗新尖。 -
86.《次韵子瞻赋雪二首》 宋·苏辙
点缀偏工乱鹄鸦,淹留欲解恼船车。
乘春已觉矜余力,聘巧时能作细花。
僵雁堕鸱谁得罪,败墙破壁若为家。
天公爱物遥怜汝,应是门前守夜叉。 -
87.《次迟韵对雪》 宋·苏辙
雪寒近可忧,麦熟远有喜。
我生忧喜中,所遇一已委。
平生闻汝南,米贱豚鱼美。
今年恶蝗旱,流民鬻妻子。 -
88.《次韵子瞻病中大雪》 宋·苏辙
吾兄笔锋雄,诗俊不可和。
雪中思清绝,韵恶愈难奈。
殷勤赋黄竹,自劝饮白堕。
言随飞花落,意与长风簸。 -
89.《用林侄韵赋雪》 宋·苏辙
密雪来何晚,穷冬候欲差。
投空落细米,布地净平沙。
缭绕飞相著,重仍积暗加。
雨微花破碎,风细脚倾斜。 -
90.《雪咏》 宋·曾巩
雪花好洁白,不待咏说知。
区区取相似,今古同一辞。
薛能比众作,小去笔墨畦。
谁能出千载,为雪立传碑。 -
91.《冬至后雪》 宋·葛立方
客寐失通宵,寒声动泬寥。
云容颓玉宇,雪阵搅层霄。
点点楷灰落,亭亭柳絮飘。
文窗斜击纸,老树巧装条。 -
92.《追和东坡严车二雪诗》 宋·王之道
公诗有意拂廉纤,令似欧阳韵更严。
犬子亦应惭赋缟,痴儿端合愧夸盐。
飞绵勃窣争平堑,冻笋槎牙欲堕檐。
胡避只今何处是,玉屏森映一峰尖。 -
93.《追和韩退之雪韵》 宋·王之道
一时符众望,七尺验童谣。
人喜丰穰兆,吾知瘴疠销。
戏看还扑面,閒试欲齐腰。
堕絮纷辞萼,飞花半惹条。 -
94.《金陵对雪用苏长公聚星堂禁体韵》 明·杨基
黄云冻凝不成叶,十载江南无此雪。
朱帘十二晓开齐,正值千山鸟飞绝。
墙腰檐角危欲堕,竹顶松梢重将折。
偏来舞殿斗轻盈,忽上金钗易消灭。 -
95.《和晏相公雪》 宋·韩维
去年阳气骄,不雪尽冬序。
今年未开腊,已见六花注。
矜新忽微飘,争急遂横鹜。
浩荡天地和,旷爽楼观曙。 -
96.《郁李甚开其花如雪以珍瓶贮之》 宋·吴则礼
玉妃春行不落寞,授馆独有青玻璃。
是身未办堕杂染,高自标致真希奇。 -
97.《次韵杨宰对雪有感》 宋·陈造
生世波上舟,高下随掀簸。
楼阁或藩溷,风花听飞堕。
荣利计圭黍,光阴付膏火。
胡不养弘大,而顾蹈嵬琐。 -
98.《雪夜詹伯尹周少隐见过置酒次伯尹韵》 宋·李弥逊
春雪不禁风,散作六花堕,方庭截明玉,纯白不可唾。
枯肠索悭句,喁噞空白过。
同襟得二妙,敌我悉城破。
试酌扶龙钟,重觞念頔鬌。
西斋尚有毡,庶足供云卧。
壁间见三闾,推枕为赓些。 -
99.《咏雪》 宋·冯时行
疏林堕栖鸟,寒潭悲卧蛟。
与松为老伴,唤月结清交。
檐滴冰为箸,梅添玉作梢。
丰年何以报,作颂纪南郊。 -
100.《和贺子忱喜雪》 宋·曹勋
蕴玉梅初艳,埋青麦自丰。
渐冰留水研,时喜拂窗风。
能赋怀王粲,开樽忆孔融。
警寒方认鹤,扫迳屡嗔童。