-
81.《春雪》 宋·邓深
勾芒新政让玄冥,一雪填门讶许平。
不夜乾坤月留照,无尘世界玉装成。
如何辨认梅花发,只得夸张柳絮轻。
数征檐前休扫去,且留窗下快书生。 -
82.《十二月初六日出郊途只值雪偶成小律诗》 宋·杜范
宦尘役役走长涂,岁晚离家只自吁。
风入破舆寒彻骨,雪穿疎幌秘沾须。
横陈瑞色今如许,定似丰年可大书。
州县徒劳何敢惮,万家温饱即吾庐。 -
83.《次韵景安吴山观雪》 宋·方回
尽洗眼底尘,顿宽胸中忧。
此雪端为谁,奇哉君之游。
平步飞鸟背,长啸孤峰头。
恍惚阆苑,嫖姚结邻楼。 -
84.《渔浦夜雪怀季敭》 宋·钱时
季敭欲我来山阴,季思欲我归严陵。
严陵山阴两无住,来去於我如浮云。
飞雪漫漫浙江暮,朔风吹船渔浦渡。
咫尺不到兴有余,底须夜出山阴路。
东华尘土缁人衣,顾瞻禹穴何巍巍。
克艰一言万世师,季敭季敭何时归。 -
85.《赠雪山杲公(二首·以下剃染后作)》 明·等慈润公
世有避喧者,往往买山匿。
岂不远尘俗,缘心曾未息。
当境即随流,于道竟何益。
杲公居市廛,复近金阊陌。 -
86.《春夜宿海雪寺》 明·完璞琦公
喧静同一致,大隐即山居。
乃知道者流,所止恒晏如。
煌煌旧吴会,郁郁高人庐。
山阁花雾暝,池馆绿阴初。 -
87.《白鸥》 宋·王安石
江鸥好羽毛,玉雪无尘垢。
灭没波浪间,生涯亦何有。
雄雌屡惊矫,机弋常纷纠。
顾我独无心,相随如得友。
飘然纷华地,此物乖隔久。
白发望东南,春江绿如酒。 -
88.《宿东寺》 宋·范成大
淡天如水雾如尘,残雪和霜冻瓦鳞。
织女无言千古恨,素娥有意十分春。 -
89.《寒夜拥炉有怀淮上》 宋·张耒
长安暮冬雪如山,坚冰错落于其间。
八荒一云同惨淡,北海怒回江海翻。
老人此时不复出,闭户燃薪守蓬荜。
忽忆去年淮上舟,有客致酒颇豪逸。 -
90.《白雪辞》 元·杨维桢
痴云驾日日为黄,白光半夜漏东方。
广寒兔老玉发蜕,一箭刚风落人世。
锦宫肉屏香汗溶,酒如春江饮如虹。
彩鸾帘额不受卷,酒面洗作梨花风。
阶前狮子积不坏,十日璚田换尘界。
金钲取挂扶桑晓,照见璚田出寒莩。 -
91.《借雪窦韵送超然居士赵表之时在泐潭》 宋·释正觉
一口吸尽西江水,马师家风擢然起。
老庞俯伏嗣芳尘,古也今也谁如此。
超然道与若人交,南游浩意未相饶。
风清骨秀眼寒碧,玉井冰壶冻不消。 -
92.《五月十七日冒暑报谒》 宋·张九成
炎热不可触,报谒当及时。
登车汗如洗,黾勉将何之。
城隅行诘屈,路转沿江湄。
仰看山列黛,俯瞰水沦漪。 -
93.《奉和喜雪应制》 唐·许敬宗
嵰州表奇贶,閟竹应遐巡。
何如御京洛,流霰下天津。
忽若琼林曙,俄同李径春。
姑峰映仙质,郢路杂歌尘。 -
94.《春雨如膏》 唐·喻凫
幂幂敛轻尘,濛濛湿野春。
细光添柳重,幽点溅花匀。
惨淡游丝景,阴沈落絮辰。
回低飞蝶翅,寒滴语禽身。
洒岳摧馀雪,吹江叠远蘋.东城与西陌,晴后趣何新。 -
95.《春雪》 唐·秦韬玉
云重寒空思寂寥,玉尘如糁满春朝。
片才著地轻轻陷,力不禁风旋旋销。
惹砌任他香粉妒,萦丛自学小梅娇。
谁家醉卷珠帘看,弦管堂深暖易调。 -
96.《逍遥乐》 宋·黄庭坚
春意渐归芳草。
故国佳人,千里信沈音杳。
雨润烟光,晚景澄明,极目危栏斜照。
梦当年少。 -
97.《想车音(兀令)》 宋·贺铸
盘马楼前风日好。
雪销尘扫。
楼上宫妆早。
认帘箔微开,一面嫣妍笑。 -
98.《小重山(春雪小醉)》 宋·毛滂
门外东风糁玉尘。
曲房花气蔼,博山春。
小槽珠滴桂椒芬。
梅蕊绽,谁共醉中闻。
睡起静无人。
曲屏横远翠,锦为邻。
十年旧事梦如新。
红蕤枕,犹暖楚峰云。 -
99.《飞雪满群山》 宋·蔡伸
绝代佳人,幽居空谷,绮窗森玉猗猗。
小舟双桨,重寻旧约,洞房宛是当时。
夜阑红烛暗,黯相对、浑如梦里。
旋烘鸳锦,尘生绣帐,香减缕金衣。 -
100.《忆秦娥》 宋·王炎
头如雪。
尘缘滚滚无休歇。
无休歇。
买田筑屋,是何时节。
从今事事都休说。
巢安寮里藏疏拙。
藏疏拙。
许谁为伴,溪山风月。