-
81.《五雪诗用韵寓五字》 宋·项安世
偪塞天星近,纷纶世事平。
瘴消原谷长,蝗死岳芝生。
径合迷车辙,宵明误鼓声。
绔寒空数挽,履绽莫深行。 -
82.《立春日雪》 宋·艾性夫
晓炉香剂已烧残,漫卷棕帘倚药栏。
鞭底土牛方转燠,石边盐虎忽凝寒。
有人剪彩娱羔酒,独我煎茶续菜盘。
冰沍砚池呵未泮,东风到底入毫端。 -
83.《元日值雪》 宋·孔武仲
东皇点缀一何工,飞下琪花顷刻中。
变尽楼台成夜月,不容车马竞春风。
崎岖广市黄泥污,冷淡群山彩日红。
野叟相逢应更喜,从来盈尺瑞年丰。 -
84.《次韵景安吴山观雪》 宋·方回
尽洗眼底尘,顿宽胸中忧。
此雪端为谁,奇哉君之游。
平步飞鸟背,长啸孤峰头。
恍惚阆苑,嫖姚结邻楼。 -
85.《减字木兰花慢 和心 春雪词》 宋·陆文圭
怪东风太早,未灯夕放琼花。
是何处瑶姬,来看玉树,光彩交加。
*人但知三白,喜新年、天意荐休嘉。
肯念兵屯北塞,谁上表,贺南衙。 -
86.《因雪示随行禅者》 宋·释正觉
家家种玉满区区,谁裹烟蓑细步趣。
千里同风休缀缀,十方一色尚拘拘。
梦醒光彩两头断,坐稳身心三际无。
清白传家衲僧事,其间转处看工夫。 -
87.《次韵茂恭元日大雪》 宋·喻良能
逗晓褰帏著彩衣,忽惊庭户有光辉。
缓将柏叶随觞举,细看梅花伴雪飞。
阿堵无心来润屋,诗仙有句到柴扉。
酒酣笑共儿曹说,去岁如今归未归。 -
88.《大雪》 宋·喻良能
山阴境中寒雪飞,山川明秀见应稀。
严威不贷乘兴棹,馀彩并入繙书帷。
黄竹应歌姬满曲,素花又舞谢庄衣。
东郊薪者寒到骨,纵有狐裘那忍披。 -
89.《立春日雪》 宋·袁说友
料理风光兴未残,老无诗手一何悭。
新传彩胜排枝上,趁得冰花落鬓间。
噪雀晓来埋屋角,土牛声已动谁关。
寒窗我欲觞眉寿,不是羊羔醉玉山。 -
90.《帝京篇十首》 唐·李世民
秦川雄帝宅,函谷壮皇居。
绮殿千寻起,离宫百雉馀。
连薨遥接汉,飞观迥凌虚。
云日隐层阙,风烟出绮疏。 -
91.《执契静三边》 唐·李世民
执契静三边,持衡临万姓。
玉彩辉关烛,金华流日镜。
无为宇宙清,有美璇玑正。
皎佩星连景,飘衣云结庆。 -
92.《相和歌辞·猛虎行》 唐·储光羲
寒亦不忧雪,饥亦不食人。
人血岂不甘,所恶伤明神。
太室为我宅,孟门为我邻。
百兽为我膳,五龙为我宾。 -
93.《杂曲歌辞·宫中乐》 唐·张仲素
网户交如绮,纱窗薄似烟。
乐吹天上曲,人是月中仙。
翠匣开寒镜,珠钗挂步摇。
妆成只畏晓,更漏促春宵。 -
94.《春首》 唐·陈叔达
雪花联玉树,冰彩散瑶池。
翔禽遥出没,积翠远参差。 -
95.《古意六首》 唐·王绩
幽人在何所,紫岩有仙躅。
月下横宝琴,此外将安欲。
材抽峄山干,徽点昆丘玉。
漆抱蛟龙唇,丝缠凤凰足。 -
96.《旌》 唐·李峤
告善康庄侧,求贤市肆中。
拥麾分彩雉,持节曳丹虹。
影丽天山雪,光摇朔塞风。
方知美周政,抗旆赋车攻。 -
97.《奉和圣制春日幸望春宫应制》 唐·阎朝隐
句芒人面乘两龙,道是春神卫九重。
彩胜年年逢七日,酴醿岁岁满千钟。
宫梅间雪祥光遍,城柳含烟淑气浓。
醉倒君前情未尽,愿因歌舞自为容。 -
98.《奉和幸新丰温泉宫应制》 唐·徐彦伯
姬典歌时迈,虞篇记省方。
何如黑帝月,玄览白云乡。
翠仗萦船岸,明旆应萯阳。
风摇花眊彩,雪艳宝戈芒。 -
99.《夏日游德州赠高四》 唐·骆宾王
日观邻全赵,星临俯旧吴。
鬲津开巨浸,稽阜镇名都。
紫云浮剑匣,青山孕宝符。
封疆恢霸道,问鼎竞雄图。 -
100.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。