-
1.《雨雪曲》 南北朝·江总
雨雪隔榆溪,从军度陇西。
绕阵看狐迹,依山见马蹄。
天寒旗彩坏,地暗鼓声低。
漫漫愁云起,苍苍别路迷。 -
2.《雨雪曲》 唐·卢照邻
虏骑三秋入,关云万里平。
雪似胡沙暗,冰如汉月明。
高阙银为阙,长城玉作城。
节旄零落尽,天子不知名。 -
3.《横吹曲辞·雨雪曲》 唐·李端
天山一丈雪,杂雨夜霏霏。
湿马胡歌乱,经烽汉火微。
丁零苏武别,疏勒范羌归。
若著关头过,长榆叶定稀。 -
4.《横吹曲辞·雨雪曲》 唐·翁绶
边声四合殷河流,雨雪飞来遍陇头。
铁岭探人迷鸟道,阴山飞将湿貂裘。
斜飘旌旆过戎帐,半杂风沙入戍楼。
一自塞垣无李蔡,何人为解北门忧。 -
5.《长安春雪曲五首》 明·王稚登
暖玉琵琶寒玉肤,一般如雪映罗襦。
抱来只选《阳春》曲,弹作盘中大小 -
6.《雨雪曲》 唐·李端
天山一丈雪,杂雨夜霏霏。
湿马胡歌乱,经烽汉火微。
丁零苏武别,疏勒范羌归。
若看关头下,长榆叶定稀。 -
7.《雨雪曲》 唐·翁绶
边声四合殷河流,雨雪飞来遍陇头。
铁岭探人迷鸟道,阴山飞将湿貂裘。
斜飘旌旆过戎帐,半杂风沙入戍楼。
一自塞垣无李蔡,何人为解北门忧。 -
8.《雨雪曲》 隋代·江总
雨雪隔榆溪。
从军度陇西。
遶阵看狐迹。
依山见马蹄。
天寒旗彩坏。
地暗鼓声低。
漫漫愁云起。
苍苍别路迷。 -
9.《白雪曲》 宋·张玉孃
帘白明窗雪,负急寒威冽。
欲起理冰统,发凝指尖折。
霜韩眠不稳,愁重肠千结。
闻看胸梅梢,埋没清尘绝。 -
10.《雨雪曲》 明·王野
大漠雪漫漫,胡风入箭瘢。
平明没马足,半夜折旌竿。
声叠鼓鼙暗,光添剑戟寒。
铁衣三十万,谁不忆长安。 -
11.《长安春雪曲五首》 明·王稚登
春风吹雪下桑乾,添得城中一夜寒。
幹鹊楼高消不尽,长安街上马头看。 -
12.《长安春雪曲五首》 明·王稚登
一半秦声半楚声,秦娥调瑟楚娥筝。
凤凰城里家家雪,但是红楼冻不成。 -
13.《长安春雪曲五首》 明·王稚登
御柳黄丝未满条,宫花红蕊不胜娇。
至尊看雪开温室,亲赐昭仪壁上椒。 -
14.《长安春雪曲五首》 明·王稚登
勒寒桃李未成蹊,啄雪流莺已自啼。
进得貂裘浑不着,圣人春日赐征西。 -
15.《白雪曲》 唐·贯休
列鼎佩金章,泪眼看风枝。
却思食藜藿,身作屠沽儿。
负米无远近,所希升斗归。
为人无贵贱,莫学鸡狗肥。
斯言如不忘,别更无光辉。
斯言如或忘,即安用人为。 -
16.《琴曲歌辞·白雪歌》 唐·贯休
列鼎佩金章,泪眼看风枝。
却思食藜藿,身作屠沽儿。
负米无远近,所希升斗归。
为人无贵贱,莫学鸡狗肥。
斯言如不忘,别更无光辉。
斯言如或忘,即安用人为。 -
17.《曲江暮春雪霁》 唐·曹松
霁动江池色,春残一去游。
菰风生马足,槐雪滴人头。
北阙尘未起,南山青欲流。
如何多别地,却得醉汀洲。 -
18.《贺新郎(次韵昌甫雪梅曲)》 宋·韩淲
又见年年雪。
水浮桥、南岸幽处,周遭森列。
横碧轩中空旧话,独钓寒江愁绝。
更一段、冰霜高洁。 -
19.《龙吟曲(雪)》 宋·史达祖
梦回虚白初生,便凝冷月通窗户。
不知夜久,都无人见,玉妃起舞。
银界回天,琼田易地,晃然非故。
想儿童健意,生愁霁色,情频在、窥帘处。 -
20.《法曲献仙音(题姜子野雪溪图)》 宋·张炎
梅失黄昏,雁惊白昼,脉脉斜飞云表。
絮不生萍,水疑浮玉,此景正宜舒啸。
记夜悄、曾乘兴,何必见安道。
系船好。