-
1.《温汤对雪》 唐·李隆基
北风吹同云,同云飞白雪。
白雪乍回散,同云何惨烈。
未见温泉冰,宁知火井灭。
表瑞良在兹,庶几可怡悦。 -
2.《和姚令公从幸温汤喜雪》 唐·张九龄
万乘飞黄马,千金狐白裘。
正逢银霰积,如向玉京游。
瑞色铺驰道,花文拂彩旒。
还闻吉甫颂,不共郢歌俦。 -
3.《奉和圣制温汤对雪应制》 唐·张说
瑞雪带寒风,寒风入阴琯.阴琯方凝闭,寒风复凄断。
宫似瑶林匝,庭如月华满。
正赓挟纩词,非近温泉暖。 -
4.《奉和姚令公驾幸温汤喜雪应制》 唐·苏绾
汉主新丰邑,周王尚父师。
云符沛童唱,雪应海神期。
林变惊春早,山明讶夕迟。
况逢温液霈,恩重御裘诗。 -
5.《和汤叔度雪》 宋·杨万里
道得闲来尽未闲,颇缘幽事扰心间。
卧听雪作披衣起,不待天明带月看。
更觉梅枝殊摘索,只惊蓬鬓却羁单。
飞花岂解知人意,风里时时戏作团。 -
6.《中书胡舍人玉堂夜直用万里所和汤君雪韵和寄》 宋·杨万里
紫禁仙人视草闲,宫云低到绮疏间。
玉如为作回风舞,金炬高烧带笑看。
得句却嫌椽笔小,冲泥遣慰客毡单。
夜哦妙语锵鸾鹤,不觉梅梢霁日团。 -
7.《奉和圣制温汤对雪应制》 唐·张说
瑞雪带寒风,寒风入阴琯。
阴琯方凝闭,寒风复凄断。
宫似瑶林匝,庭如月结满。
正赓挟纩词,非近温泉暖。 -
8.《和汤倅春雪》 宋·虞俦
雪瑞元来竟不空,丰年消息喜潜通。
故怜梅老扶衰白,未放桃夭嫁小红。
夜动檐花犹带雨,晴看陇麦待摇风。
强颜追逐新年事,倍费天人剪水工。 -
9.《一冬无雪立春后九日始有之次汤倅韵》 宋·虞俦
冰花何事太迟开,肯傍春风脚底来。
飞絮漫天轻认柳,落英满地错怜梅。
玄冥莫恨空归去,青帝从教倒载回。
官冷无毡须一醉,可能来共即时杯。