-
1.《雪观》 宋·赵蕃
冷语可销暑,昔人曾咏之。
我来登雪观,政值绿阴时。 -
2.《癸酉立春冲雪观梅》 宋·陈文蔚
吾翁当日手亲栽,今邮芳英几度开。
把酒未能如一醉,冲寒犯雪日须来。 -
3.《次韵郭季勇机宜雪观席上留别》 宋·范成大
胜绝尊前万事休,纵非吾土且登楼。
山迎雨脚俄飞过,风约江声欲倒流。 -
4.《次韵许季韶通判雪观席上》 宋·范成大
把酒临风瑞露倾,琼浆何用谒云英?
卷帘雨脚银丝挂,倚杖江头绿涨生。
岭海一凉苏暑病,山林千籁试秋声。
兹游奇绝忘羁宦,惭愧烟中短棹横。 -
5.《雪观顾夫人哀诗二首》 宋·刘克庄
贞烈过男子,当于简册求。
剪鬟众宾款,断臂六臣羞。
防墓铭旌远,泷冈宰树秋。
可怜彤管废,史笔未曾收。 -
6.《雪观顾夫人哀诗二首》 宋·刘克庄
吾母尤高洁,夫人亦步趋。
书窗共残烛,禅几对团蒲。
不愧顾家妇,能存赵氏孤。
郎君奉鸾诰,聊足报亲劬。 -
7.《斜川日雪观所赋》 宋·张栻
行客念故里,劳者思少休。
如何岁华新,尚尔天南游。
涉五遇佳日,品题自名流。
聊复揩病眼,沙边玩轻鸥。 -
8.《雨后同周允升登雪观》 宋·张栻
一雨端能减百忧,肩舆径上最高楼。
山容净洗无穷碧,江水新添自在流。
已觉春随花片老,不应身似贾胡留。
烟蓑风笠南山下,正好归欤看麦秋。 -
9.《庚戌题雪观用方孚若韵》 宋·李曾伯
才见春从沙际归,堂堂背我迅於飞。
病余窥圃心成怯,老去登楼力苦微。
岸柳含烟犹绿瘦,海棠裛雨正红肥。
山川信美非吾土,强作清吟祗遂非。 -
10.《洛下闲居夜晴观雪寄四远诸兄弟》 唐·窦牟
雪月相辉云四开,终风助冻不扬埃。
万重琼树宫中接,一直银河天上来。
荆楚岁时知染翰,湘吴醇酎忆衔杯。
强题缣素无颜色,鸿雁南飞早晚回。 -
11.《奉酬侍御家兄东洛闲居夜晴观雪之什》 唐·窦庠
洛阳宫观与天齐,雪净云消月未西。
清浅乍分银汉近,辉光渐觉玉绳低。
绿醽乍熟堪聊酌,黄竹篇成好命题。
应念武关山断处,空愁簿领候晨鸡。 -
12.《雪夜观象阙待漏》 唐·张少博
残雪初晴后,鸣珂奉阙庭。
九门传晓漏,五夜候晨扃。
北斗横斜汉,东方落曙星。
烟氛初动色,簪珮未分形。
雪重犹垂白,山遥不辨青。
鸡人更唱处,偏入此时听。 -
13.《宣城雪后还望郡中寄孟侍御(立春后开元观送强文学还京)》 唐·张南史
腊后年华变,关西驿骑遥。
塞鸿连暮雪,江柳动寒条。
山水还鄣郡,图书入汉朝。
高楼非别处,故使百忧销。 -
14.《和崔使君临发不得观积雪》 唐·朱景玄
贫居稍与池塘近,旬日轩车不降来。
一树琼花空有待,晓风看落满青苔。 -
15.《减字木兰花(正月十七日,孙守约观残灯·是夕灯火甚盛,而雪消雨作)》 宋·毛滂
暖风吹雪。
洗尽碧阶今夜月。
试觅云英。
更就蓝桥借月明。
从教不借。
自有使君家不夜。
谁道由天。
光景随人特地妍。 -
16.《武陵春(正月十四日夜孙使君席上观雪,继而月复明)》 宋·毛滂
风过冰檐环佩响,宿雾在华茵。
剩落瑶花衫月明。
嫌怕有纤尘。
凤口衔灯金炫转,人醉觉寒轻。
但得清光解照人。
不负五更春。 -
17.《玉楼春(雪中无酒,清坐寒冷,承观使大尉与宾客酬唱谨和)》 宋·曾觌
江天暝色伤心目。
冻鹊争投林下竹。
四垂云幕一襟寒,片片飞花轻镂玉。
美人试按新翻曲。
点破舞群春草绿。
融尊侧倒也思量,清坐有人寒起粟。 -
18.《蝶恋花(观雪作)》 宋·吕胜己
姑射真仙蓬海会。
驭气乘龙,作意游方外。
冬后翦花飞素彩。
腊前陨璞抛团块。
幂幂绵云相映带。
川谷林峦,混一乾坤大。
白玉装成全世界。
江湖点染微瑕颒。 -
19.《满江红(观雪述怀)》 宋·吕胜己
雪压山颓,谁撒下、琼花玉蕊。
寒气凛、沈沈天籁,望迷千里。
群雀耐寒枯树顶,扁舟独钓平沙觜。
把江南、图画展开看,都难比。 -
20.《水调歌头(和王正之右司吴江观雪见寄)》 宋·辛弃疾
造物故豪纵,千里玉鸾飞。
等闲更把,万斛琼粉盖颇黎。
好卷垂虹千丈,只放冰壶一色,云海路应迷。
老子旧游处,回首梦耶非。