-
81.《舟中观雪呈李尧俞二首》 宋·冯时行
密雪晚来急,扁舟江上看。
冻云千顷白,对我一襟寒。
屦冷深犹立,巾欹重更弹。
家山想同梦,夜倚玉栏干。 -
82.《雪后观梅》 宋·吴芾
雨声才歇雪漫漫,深恐梅花不耐寒。
破晓踏泥来问讯,细看枝上喜平安。 -
83.《雪后观梅》 宋·吴芾
春色三分已一分,江梅犹自占青春。
有花堪折须拼醉,莫待东风吹作尘。 -
84.《和紫岩老雪中观梅》 宋·吴芾
清寒地馆静沉沉,惨淡江梅弄晚阴。
雪里有谁能载酒,花前无语自伤心。
低枝似欲迎人笑,清赏何妨倚树吟。
况有争妍佳句在,愈撩诗思不能禁。 -
85.《远老惠雪中观梅诗次韵以谢》 宋·吴芾
山头飞雪已漫漫,云散须臾复见山。
踏雪不辞来野外,爱梅须遍走林间。
为怜孤艳思经目,拟索疏枝笑解颜。
师肯相过宜及早,预愁花点绿苔斑。 -
86.《同官登敕局小楼观雪》 宋·楼钥
去年岁丰登,雨暘应时须。
所欠惟一雪,祈禳遍精庐。
晚亦粗飘瞥,六花舞空虚。
云气不待族,风伯随驱除。 -
87.《清高阁观雪次韵》 宋·楼钥
冲雪上层阁,真成清且高。
主人风节峻,坐客笑谈豪。
泛剡访安道,赋梅思水曹。
好因窗映夜,痛饮读离骚。 -
88.《晨起观雪》 宋·赵蕃
荒鸡号何多,邻犬吠愈悍。
初迷纸窗隙,旋失布衾暖。
呼童户先启,走报雪且满。
为言果羞明,若尔真待伴。 -
89.《在伯见招观雪因同贵溪尉曹登邻寺之经楼且云》 宋·赵蕃
篮舆轧轧度成阴,鹭起冲波鹊噪林。
当子倚阑成句警,政余拥褐坐檐深。
裴回更尽高楼览,空阔思收远壑音。
笑谢主人能命酒,不然寒甚不能吟。 -
90.《观雪行》 宋·汪莘
仙人剪水银河边,仙风吹散花联翩。
明星撩乱入我眼,风紧一阵随天旋。
如今谁卧剡溪雪,如今谁访山阴船。
古人气韵不可见,晓来对此空悠然。
檐前未觉眼界豁,临眺忽忆楼居仙。
若为留得数玉树,六月绕屋生清妍。 -
91.《登伏龙观看雪和张权父韵》 宋·程公许
暖日嘘酿六霙,一元亭毒岁功成,霓裳舞散广寒殿,鹤氅朝回七宝城。
决雨会看三月涨,屯边全要万仓盈。
离堆邂逅成奇观,一笑能令万虑轻。 -
92.《嘉平八日祷雪崇福观集霰随车至晚大雪凡三日》 宋·程公许
集霰缠随紫马回,散花天已御风来。
尘寰瞥地开仙境,和气融春入酒杯。
寒沍潜消人物厉,清吟肯傍簿书堆。
南枝陡觉精神别,探昔东皇信息催。 -
93.《汉宫春·楼观齐雪》 宋·吴潜
楼观齐雪,正霜明天净,一雁高飞。
江南倦客徙倚,目断双溪。
凭阑自语,算从来、总是儿痴。
青镜里,数丝点鬓,问渠何事忘归。 -
94.《登四望亭观雪》 宋·李曾伯
踏雪一登城上亭,山川草木亦精神。
不知四面孰为水,但般俱是春风绿。
此际全然许和气,於中何处有纤尘。
我来谩啜茶儿去,疑是神仙境界人。 -
95.《雪中观梅》 宋·方岳
一冬妍晴春意早,微茫已到閒花草。
山翁平生见事迟,未缉牛衣编稻藁。
明日是春那得寒,玄冥不作寻常看。
交割与春排当处,万里瑶林列银树。 -
96.《雪中观梅》 宋·方岳
落尽梅花合一杯,雪深无复旧莓苔。
山溪莫遣人行破,安得酒从天上来。 -
97.《次韵刘簿观雪用东坡聚星堂韵禁体物语》 宋·方岳
江皋黯黯飞云叶,淅沥破窗鸣急雪。
乱飘蜜洒寒正苦,低唱浅斟痴亦绝。
冻吟可但笔锋健,醒狂不觉屐齿折。
留连急景聊从容,俯仰幻尘空变灭。 -
98.《与客观雪》 宋·方岳
鹤帐奇寒被欲冰,开门千嶂雪峥嵘。
频年无此丰年玉,一夜移将不夜城。
富贵园林行树密,模糊水墨画图横。
与诗小住为佳耳,莫管梅花太瘦生。 -
99.《与客观雪》 宋·方岳
未怕风威酒亦冰,凭虚吞以气峥嵘。
何人出此六奇计,我辈贤於五字城。
松压钓蓑银独速,麦分棋局玉纵横。
自然石鼎煎鱼眼,解致邹枚汰两生。 -
100.《与客观雪》 宋·方岳
肺渴初供醒酒冰,又思携客上峥嵘。
十分宇宙无尘事,一色琼瑶是化城。
病起未堪论斗醉,诗狂且莫到参横。
剡溪可是忙回棹,冻合琉璃作麽生。