-
101.《雪中赴德孺燕集》 宋·李处权
北风夜号呼,逗晓云已罩。
腊雪及春来,佳瑞故难料。
舞空只低徊,投隙乍颠倒。
山川若为容,松竹不改操。 -
102.《因雪示随行禅者》 宋·释正觉
家家种玉满区区,谁裹烟蓑细步趣。
千里同风休缀缀,十方一色尚拘拘。
梦醒光彩两头断,坐稳身心三际无。
清白传家衲僧事,其间转处看工夫。 -
103.《赋月云际送诚监寺》 宋·释重顯
皎洁离云鹤梦时,孤光还与雪相宜。
金盂后夜重垂影,拂尽天风不自知。 -
104.《腊雪一首》 宋·苏籀
吞屋糁空嗥越犬,如椽悬乳战吴僧。
皛然一色纷无际,飘瞥群花散却凝。
人迹禽飞遭屏绝,竹端松顶重何胜。
将军逐虏弓刀湿,坐幄书生能不能。 -
105.《望山间西际寺》 宋·王洋
闻说林间寺,攀萝一径斜。
有僧眠雪月,无客赏风花。
太室虚名在,方袍岁事赊。
空王无系著,破屋便传家。 -
106.《雪月梅》 宋·杨公远
寒梅开后雪初晴,敛尽残云月又生。
月映雪时梅更好,梅横月处雪争明。
羡渠结伴成三白,添我相亲即四清。
今夕细吟诗说与,来年此际莫寒盟。 -
107.《次韵季直弟春日雪》 宋·喻良能
休惊双鬓二毛加,且喜东君发物华。
未向林梢开嫩叶,先於檐际舞飞花。
鼠须正好书春帖,蟹眼偏宜试露芽。
便欲扁舟访安道,不堪山驿水程赊。 -
108.《傚东坡从欧阳公咏雪体不用盐玉鹤鹭絮蝶飞舞》 宋·袁说友
楼头一夜寒声促,但怪重衾惯藏六。
小窗起听枯叶鸣,更觉凝寒透肌粟。
乃知龙公修故事,幻作轻细巧翻覆。
抟空积势欺檐楹,过眼随风满坑谷。 -
109.《杂歌谣辞·步虚词》 唐·刘禹锡
阿母种桃云海际,花落子成二千岁。
海风吹折最繁枝,跪捧琼盘献天帝。
华表千年鹤一归,凝丹为顶雪为衣。
星星仙语人听尽,却向五云翻翅飞。 -
110.《绫》 唐·李峤
金缕通秦国,为裘指魏君。
落花遥写雾,飞鹤近图云。
马眼冰凌影,竹根雪霰文。
何当画秦女,烟际坐氤氲。 -
111.《柳》 唐·李峤
杨柳郁氤氲,金堤总翠氛。
庭前花类雪,楼际叶如云。
列宿分龙影,芳池写凤文。
短箫何以奏,攀折为思君。 -
112.《绫》 唐·李峤
金缕通秦国,为裘指魏君。
落花遥写雾,飞鹤近图云。
马眼冰凌影,竹根雪霰文。
何当画秦女,烟际坐氤氲。 -
113.《柳》 唐·李峤
杨柳郁氤氲,金堤总翠氛。
庭前花类雪,楼际叶如云。
列宿分龙影,芳池写凤文。
短箫何以奏,攀折为思君。 -
114.《艳情代郭氏答卢照邻》 唐·骆宾王
迢迢芊路望芝田,眇眇函关恨蜀川。
归云已落涪江外,还雁应过洛水瀍.洛水傍连帝城侧,帝宅层甍垂凤翼。
铜驼路上柳千条,金谷园中花几色。 -
115.《奉和圣制送张说巡边》 唐·席豫
圣主重兵权,分符属大贤。
中军仍执政,丞相复巡边。
翕习戎装动,张皇庙略宣。
朝荣承睿札,野饯转行旃。 -
116.《谒张果先生》 唐·李颀
先生谷神者,甲子焉能计。
自说轩辕师,于今几千岁。
寓游城郭里,浪迹希夷际。
应物云无心,逢时舟不系。 -
117.《临江亭五咏》 唐·储光羲
晋家南作帝,京镇北为关。
江水中分地,城楼下带山。
金陵事已往,青盖理无还。
落日空亭上,愁看龙尾湾。 -
118.《送王屋山人魏万还王屋·并序》 唐·李白
王屋山人魏万,云自嵩宋沿吴相访,数千里不遇。
乘兴游台越,经永嘉,观谢公石门。
后于广陵相见,美其爱文好古,浪迹方外,因述其行而赠是诗。
仙人东方生,浩荡弄云海。 -
119.《游泰山六首》 唐·李白
天宝元年四月从故御道上泰山四月上泰山,石平御道开。
六龙过万壑,涧谷随萦回。
马迹绕碧峰,于今满青苔。
飞流洒绝巘,水急松声哀。 -
120.《秋登巴陵望洞庭》 唐·李白
清晨登巴陵,周览无不极。
明湖映天光,彻底见秋色。
秋色何苍然,际海俱澄鲜。
山青灭远树,水绿无寒烟。