-
1.《满江红》 宋·吕渭老
笑语移时,风影乱、半帘寒日。
鲜明是、晚来妆饰。
共说西园携手处,小桥深竹连苔色。
到如今、梧叶染清霜,封行迹。 -
2.《折红梅·睹南翔征雁》 宋·无名氏
睹南翔征雁,疏林败叶,凋霜零乱。
独红梅、自守岁寒,天教最後开绽。
盈盈水畔。
疏影蘸、横斜清浅。 -
3.《一萼红(红梅)》 宋·王沂孙
占芳菲。
趁东风妩媚,重拂淡燕支。
青凤衔丹,琼奴试酒,惊换玉质冰姿。
甚春色、江南太早,有人怪、和雪杏花飞。 -
4.《一萼红 赋红梅,次郭南湖韵》 元·陶宗仪
水云乡。
又南枝逗暖,绰约汉宫妆。
春艳浓分,朱铅浅试,翠袖独倚修篁。
想应道东风料峭,翦霞彩,零乱补绡裳。 -
5.《漫成七首》 宋·张耒
风吹桃花西复东,雨打海棠零乱红。
可是春光即消歇,牡丹音信未全通。 -
6.《折红梅·倚花阑清晓》 宋·无名氏
倚花阑清晓,裴回探得,南枝初绽。
通春意、漏巧斗奇,东君首先回暖。
盈盈素面。
刚强点、胭脂深浅。 -
7.《神泉道中寄李道明》 宋·李新
野鸟啼春稍沉空,马蹄何故万山中。
树连土雨微茫绿,花入麦秋零乱红。
北阮不知贫气味,谪仙元有旧家风。
正须洗出青青目,看取新来塞上翁。 -
8.《戚氏·晚秋天》 宋·柳永
晚秋天,一霎微雨洒庭轩。
槛菊萧疏,井梧零乱,惹残烟。
凄然,望江关,飞云黯淡夕阳间。
当时宋玉悲感,向此临水与登山。 -
9.《长亭怨慢·渐吹尽》 宋·姜夔
余颇喜自制曲。
初率意为长短句,然后协以律,故前后阕多不同。
桓大司马云:“昔年种柳,依依汉南。
今看摇落,凄怆江潭:树犹如此,人何以堪?”此语余深爱之。 -
10.《画堂春·东风吹柳日初长》 宋·黄庭坚
东风吹柳日初长。
雨馀芳草斜阳。
杏花零乱燕泥香。
睡损红妆。
宝篆烟消龙凤,画屏云锁潇湘。
夜寒微透薄罗裳。
无限思量。 -
11.《瑞龙吟·德清清明竞渡》 宋·吴文英
大溪面。
遥望绣羽冲烟,锦梭飞练。
桃花三十六陂,鲛宫睡起,娇雷乍转。
去如箭。 -
12.《戚氏·晚秋天》 宋·柳永
晚秋天。
一霎微雨洒庭轩。
槛菊萧疏,井梧零乱惹残烟。
凄然。 -
13.《长亭怨慢·渐吹尽》 宋·姜夔
余颇喜自制曲。
初率意为长短句,然后协以律,故前后阕多不同。
桓大司马云:“昔年种柳,依依汉南。
今看摇落,凄怆江潭:树犹如此,人何以堪?”此语余深爱之。 -
14.《画堂春·雨中杏花》 明·陈子龙
轻阴池馆水平桥,一番弄雨花梢。
微寒著处不胜娇,此际魂销。
忆昔青门堤外,粉香零乱朝朝。
玉颜寂寞淡红飘,无那今宵。 -
15.《宫词》 宋·王仲修
柳絮飘零春事稀,绿荫零乱上瑶墀。
好花着子青如豆,却忆香红满槛时。 -
16.《念奴娇》 宋·石孝友
闷红颦翠,惜流年、忍对艳阳时节。
白玉楼成人去后,两地音尘都绝。
鸾鉴分飞,梦云零乱,欢意今衰飒。
墨痕红淡,忆曾题遍红叶。 -
17.《贺新郎》 宋·韩玉
睡起帘栊静。
□金铺、春帏半卷,宝香烟冷。
门外落花风不定。
糁糁乱红堆径。 -
18.《贺新郎》 宋·韩淲
病起情怀恶。
小帘栊、杨花坠絮,木阴成幄。
试问春光今几许,都把年华忘却。
更多少、从前盟约。 -
19.《宴清都》 宋·吴文英
病渴文园久。
梨花月,梦残春故人旧。
愁弹枕雨,衰翻帽雪,为情僝僽。
千金醉跃骄骢,试问取、朱桥翠柳。 -
20.《永遇乐(为卢显文家金林檎赋)》 宋·赵师侠
日丽风暄,暗催春去,春尚留恋。
香褪花梢,苔侵柳径,密幄清阴展。
海棠零乱,梨花淡伫,初听闹空莺燕。
有轻盈、妍姿靓态,缓步阆风仙苑。