-
1.《喜迁莺》 宋·晁端礼
嫩柳初摇翠。
怪朝来早有,飞花零坠。
洞门斜开,珠帘初卷,惊起谢娘吟缀。
蕊珠宫殿晓,谁乱把、云英揉碎。 -
2.《偈颂二百零五首》 宋·释正觉
万里西来坐少林,灯灯相续至如今。
泥牛斗里同归海,玉线联时妙契鍼。
未坠绵绵吾祖绪,不忘切切老婆心。
风前一弄无弦曲,会有丛林人赏音。 -
3.《偈颂一百零二首》 宋·释绍昙
山鬟风急坠松钗,冷灶凝烟午未斋。
黄独煨香不能熟,老僧忍冻拾枯柴。
见成活业,出格安排。
懒瓒穷不彻,粪火一生埋。 -
4.《偈颂一百零二首》 宋·释绍昙
进人若将加诸膝,退人若将坠诸渊。
云门放去较憨,雪窦收来较险。 -
5.《偈颂二百零五首》 宋·释正觉
一灯分耀百千灯,个事宗家谁也曾。
少室相传断臂可,黄梅分付坠腰能。 -
6.《相和歌辞·雀台怨》 唐·程氏长文
君王去后行人绝,箫竽不响歌喉咽。
雄剑无威光彩沉,宝琴零落金星灭。
玉阶寂寂坠秋露,月照当时歌舞处。
当时歌舞人不回,化为今日西陵灰。 -
7.《相和歌辞·张静婉采莲曲》 唐·温庭筠
兰膏坠发红玉春,燕钗拖颈抛盘云。
城西杨柳向娇晚,门前沟水波潾潾。
麒麟公子朝天客,珮马珰珰度春陌。 -
8.《秋日夔府咏怀奉寄郑监李宾客一百韵》 唐·杜甫
绝塞乌蛮北,孤城白帝边。
飘零仍百里,消渴已三年。
雄剑鸣开匣,群书满系船。
乱离心不展,衰谢日萧然。 -
9.《寄刘峡州伯华使君四十韵》 唐·杜甫
峡内多云雨,秋来尚郁蒸。
远山朝白帝,深水谒彝陵。
迟暮嗟为客,西南喜得朋。
哀猿更起坐,落雁失飞腾。 -
10.《秋日夔府咏怀奉寄郑监李宾客一百韵》 唐·杜甫
绝塞乌蛮北,孤城白帝边。
飘零仍百里,消渴已三年。
雄剑鸣开匣,群书满系船。
乱离心不展,衰谢日萧然。