-
1.《秋声赋》 宋·欧阳修
欧阳子方夜读书,闻有声自西南来者,悚然而听之,曰:“异哉!”初淅沥以萧飒,忽奔腾而砰湃,如波涛夜惊,风雨骤至。
其触于物也,鏦鏦铮铮,金铁皆鸣;又如赴敌之兵,衔枚疾走,不闻号令,但闻人马之行声。
予谓童子:“此何声也?汝出视之。
”童子曰:“星月皎洁,明河在天,四无人声,声在树间。 -
2.《浪淘沙·曹溪驿折桃花一枝数日零落裹花片投之涪江歌此送之》 清·左辅
水软橹声柔,草绿芳洲,碧桃几树隐红楼。
者是春山魂一片,招入孤舟。
乡梦不曾休,惹甚闲愁?忠州过了又涪州。
掷与巴江流到海,切莫回头。 -
3.《黄筌画金盆鸽孟蜀屏风者也一首》 宋·苏籀
孟氏观阙尝鲜新,虯虯栱桷翔青冥。
可怜当年百事足,鬼眼未遽窥高明。
铺首仓琅百楼耸,宝帘珠带关银屏。
风台露榭敞锦缬,朝朝暮暮吹竽笙。 -
4.《余壬戌春校试进士同事者五十五人至戊子岁因》 宋·吴芾
校试群才一日中,当时五十五人同。
二十七年零落尽,只存我与二三公。 -
5.《举罽宾国王问师子尊者蕴空公案颂》 宋·释鉴
尊者何曾得蕴空,罽宾徒自斩春风。
桃花雨后已零落,染得一溪流水红。 -
6.《夜读唐诸人诗多赋烽火者因记在山南时登城观》 宋·陆游
我昔游梁州,军中方罢战。
登城看烽火,川迥风裂面。
青荧并骆谷,隐翳连鄠县。
月黑望愈明,雨急灭复见。 -
7.《忆书》 宋·郑刚中
先子晚漂泊,家藏无全书。
屋壁零落者,雨坏鼠窃馀。
余生苦嗜古,葺汉十载逾。
上自大父来,手泽之沾濡。 -
8.《适见诸公咏梅之什因用其韵率作者同赋》 宋·李吕
影落林塘凹,斜入茅檐角。
月黑缟袂逢,天寒翠袖薄。
世无杜陵人,清吟久零落。
诗魂不可招,远水谁当酌。 -
9.《赠彭蠡钓者》 唐·杜荀鹤
偏坐渔舟出苇林,苇花零落向秋深。
只将波上鸥为侣,不把人间事系心。
傍岸歌来风欲起,卷丝眠去月初沈。
若教我似君闲放,赢得湖山到老吟。 -
10.《予未冠即交诸名胜今无复在者感叹有作》 宋·陆游
早岁乡闾接胜流,老来零落叹山丘。
欲寻共语人难得,却是封侯印易求。
数酌不能成兀兀,一枰且复寄悠悠。
世间只有身差重,惆怅今年白尽头。 -
11.《张仲通追赋洛中杂题和尝历览者六章其四石楼》 宋·梅尧臣
山腰古石楼,杳蔼石梯上。
低窥岩际树,对见龛中像。
檐中嵩云飞,槛逼伊湍响。
同游已零落,岁月成俯仰。 -
12.《诸人颇有和余百梅诗者各赋一首》 宋·刘克庄
每抱怀中玉雪如,吴霜不觉点虬须。
生三槐裔皆当贵,为六梅孙莫太臞。
抹黛村眉惭丑怪,约黄宫额费妆涂。
南园树老花零落,还许邹枚访旧无。 -
13.《梅骤开旋有落者》 宋·赵蕃
强说岁寒姿,曾无旬浃期。
多缘风日苦,休道雪霜欺。
炯炯方怀璧,依俯遽泣岐。
飘零陌上土,收拾卷中诗。 -
14.《送鄱阳复道者》 宋·释智愚
相逢首人漆双瞳,衣衫零落迎秋风。
甘将百骸作泥土,冷笑万事如展蓬。
当今祖道薄如纸,瓦缶雷鸣闹人耳。
正音却作画线悬,两手枕胸泪如洗。
行行不惜两茎眉,魔宫虎穴俱探窥。
山穷桥断始得路,伎俩尽时方见伊。 -
15.《与吴质书》 魏晋·曹丕
二月三日,丕白。
岁月易得,别来行复四年。
三年不见,《东山》犹叹其远,况乃过之,思何可支!虽书疏往返,未足解其劳结。
昔年疾疫,亲故多离其灾,徐、陈、应、刘,一时俱逝,痛可言邪?昔日游处,行则连舆,止则接席,何曾须臾相失!每至觞酌流行,丝)
竹并奏,酒酣耳热,仰而赋诗,当此之时,忽然不自知乐也。 -
16.《贺新郎·甚矣吾衰矣》 宋·辛弃疾
邑中园亭,仆皆为赋此词。
一日,独坐停云,水声山色,竞来相娱。
意溪山欲援例者,遂作数语,庶几仿佛渊明思亲友之意云。
甚矣吾衰矣。 -
17.《贺新郎 邑中园亭,仆皆为赋此词·一日,》 宋·辛弃疾
甚矣我衰矣!
怅平生、交游零落,只今余几?
白发空垂三千丈,一笑人间万事。
问何物、能令公喜? -
18.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
19.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
20.《论盛孝章书/与曹公论盛孝章书》 魏晋·孔融
岁月不居,时节如流。
五十之年,忽焉已至。
公为始满,融又过二。
海内知识,零落殆尽,惟会稽盛孝章尚存。