-
61.《应天长(林钟商)》 宋·柳永
残蝉渐绝。
傍碧砌修梧,败叶微脱。
风露凄清,正是登高时节。
东篱霜乍结。 -
62.《更漏子(流杯堂席上作·林钟商)》 宋·张先
相君家,宾宴集。
秋叶晓霜红湿。
帘额动,水纹浮。
缬花相对流。
薄霞衣酣酒面。
重抱琵琶轻按。
回画拨,抹幺弦。
一声飞露蝉。 -
63.《惜春令》 宋·杜安世
今夕重阳秋意深。
篱边散、嫩菊开金。
万里霜天林叶坠,萧索动离心。
臂上茱萸新。
似旧年、堪赏光阴。
百盏香醪且酬身。
牛山会难寻。 -
64.《蓦山溪(叶左丞生日)》 宋·刘一止
卿云衍苒,翠壁天开就。
移下小方壶,照初日、嘉林濯秀。
君恩暂许,丘壑憩夔龙,开径竹,续岩花,小试丹青手。
声名德业,汉代谁居右。 -
65.《江城子(和叶左丞石林)》 宋·沈与求
鱼龙戏舞近幽宫。
乱山中。
似途穷。
绿野堂深,门敝兽铺铜。 -
66.《南乡子(寿)》 宋·张元干
山寺辋川图。
霜叶云林锦绣居。
寿斝浮春珠翠拥,欢娱。
满院流泉绕绮疏。
道气自肤腴。
几席轻尘一点无。
天要耆英修相业,清都。
已有泥书降玉除。 -
67.《琐窗寒(怀旧寄林七膳部)》 宋·张辑
露漏沈沈,洞房灯悄,鹊翻庭树。
夜凉如水,人倚玉箫何处。
澹纵横、疏星断河,点衣黄叶飞四五。
向此时感旧,非关宋玉,悲秋情绪。 -
68.《霜天晓角·题胭脂岭陶氏门》 宋·吴文英
烟林褪叶。
红藉游人屟。
十里秋声松路,岚云重、翠涛涉。
伫立。
闲素箑。
画屏萝嶂叠。
明月双成归去,天风里、凤笙浃。 -
69.《千秋岁(和尚学林寿筵节席)》 宋·刘辰翁
新篘熟也,借问谁家早。
梅影里,蜂儿绕。
三更残月上,一夜霜天晓。
溪桥小,春风有意年年到。
当年青鸟去,落叶无人扫。
铜柱仄,瑶池老。
残钟长乐树,坠马咸阳道。
空回首,御街人卖南京枣。 -
70.《绮罗香(红叶)》 宋·王沂孙
玉杵余丹,金刀剩彩,重染吴江孤树。
几点朱铅,几度怨啼秋暮。
惊旧梦、绿鬓轻凋,诉新恨、绛唇微注。
最堪怜,同拂新霜,绣蓉一镜晚妆妒。 -
71.《绮罗香(红叶)》 宋·张炎
万里飞霜,千林落木,寒艳不招春妒。
枫冷吴江,独客又吟愁句。
正船舣、流水孤村,似花绕、斜阳归路。
甚荒沟、一片凄凉,载情不去载愁去。 -
72.《画虎》 宋·游次公
平生射虎裴将军,马狞如龙弓百钧。
手捻白羽旁无人,注虎使虎不敢奔。
须臾丛薄烂斑出,人马不知俱辟易。
矢知蓬蒿弓减力,将军得归几败绩。 -
73.《绿头鸭 又寄疏齐 武昌歌妓小字倦儿,色》 元·姚燧
笑疏斋,老来犹未情疏。
似嫌呼、缑山笙鹤,表彰特号云居。
善形容、世间有几,写绰约、天外无余。
我怅离群,阳春寡和,溉*来食武昌鱼。 -
74.《冬雨不止》 宋·游九言
忽忽时节改,白日藏光辉。
重阴润九野,小雨纷微微。
苍山寒气深,高林霜叶晞。
田家秋成意,落落乖所期。
旷望独兴怀,戚戚愁寒饥。
事至当复遣,且掩荒园扉。 -
75.《同清江师月夜听坚正二上人为怀州转法华经歌》 唐·朱湾
若耶溪畔云门僧,夜闲燕坐听真乘。
莲花秘偈药草喻,二师身住口不住。
凿井求泉会到源,闭门避火终迷路。 -
76.《诉衷情 九日》 元·王丹桂
重阳嘉节兴尤深。
胜赏一登临。
天阔水清山秀,霜叶坠疏林。
增雅趣,助微吟。
息尘襟。
壶觞满泛,清韵重弹,谁是知音。 -
77.《游句容同林景和县尹子尚规登僧伽塔赋》 明·张以宁
嵯峨崇明塔,拔地一千丈。
我攀青云梯,倏到飞鸟上。
微风韵金铎,初日丽银榜。
维时十月交,叶脱天宇旷。 -
78.《游虎丘岩偶题壁韵叶因分字联句赠林谦之》 宋·陈俊卿
走笔题诗问起居,近来导引复何如。
从教两鬓霜无数,却要三田为有余。
示病想同摩诘病,读书还著子云书。
梅霖十日宜高爽,试共登楼一豁舒。 -
79.《将至兰陵道中以远岫重叠出寒花散漫开为韵》 宋·李处权
客程言浩渺,念此道里赊。
秋林伤客情,霜叶色胜花。
溪鱼不论钱,我饥岂无涯。
何当见升平,四海如一家。 -
80.《次韵曾端伯晚过青山》 宋·李牧
怪底尘劳破,青山在眼中。
竹桥低跨水,林磬小鸣风。
半岭暮云碧,一村霜叶红。
禅枝栖众鸟,回首意无穷。