-
1.《梨》 宋·李复
柿垂黄尚微,枣熟赤可剥。
新梨接亦成,实大何磊落。
累累如碧罂,器宇极恢廊。
悬枝细恐折,植竹仰撑托。 -
2.《小园独酌》 宋·陆游
横林摇落微弄丹,深院萧条作小寒。
秋气已高殊可喜,老怀多感自无欢。
鹿初离母斑犹浅,橘乍经霜味尚酸。
小酌一卮幽兴足,岂须落佩与颓冠? -
3.《泊黄家渡》 宋·董嗣杲
舣舟黄家沙,寻酒聊自慰。
麦田袅露梢,果林饱霜味。
江色射逃屋,灯焰爥断纬。
徘徊强展眺,清风袭肠胃。 -
4.《和徐思叔谢向大夫惠柑四首》 宋·彭龟年
满满风霜味正肥,厥包万里逐雕题。
封君莫羡传柑宠,清爽何如楂与梨。 -
5.《赠苏味道》 唐·杜审言
北地寒应苦,南庭戍未归。
边声乱羌笛,朔气卷戎衣。
雨雪关山暗,风霜草木稀。
胡兵战欲尽,虏骑猎犹肥。 -
6.《霜天晓角》 宋·程垓
几夜锁窗揭。
素蟾光似雪。
恰恨照人_枕,纱厨爽、簟纹滑。
迤逦篆香簟。
好坏谁共说。
若是知人风味,来分取、半床月。 -
7.《霜天晓角》 宋·程垓
几夜锁窗揭。
素蟾光似雪。
恰恨照人_枕,纱厨爽、簟纹滑。
迤逦篆香簟。
好坏谁共说。
若是知人风味,来分取、半床月。 -
8.《霜天晓角》 宋·刘过
霜天晓角。
梦回滋味恶。
酒醒不禁寒力,纱窗外、月华薄。
拥衾思旧约。
无情风透幕。
惟有梅花相伴,不成是、也吹落。 -
9.《霜天晓角(春愁)》 宋·刘子寰
横阴漠漠。
似觉罗衣薄。
正是海棠时候,纱窗外、东风恶。
惜春春寂寞。
寻花花冷落。
不会这些情味,元不是、念离索。 -
10.《霜天晓角(再和)》 宋·吴潜
举杯吸月,一洗烦襟热。
相见摩诃池上,星斗转、挂银阙。
金吾传漏铁,此时滋味别。
阶砌寒蛩声细,携手处、人如雪。