-
321.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
322.《游春台诗》 唐·春台仙
玉幢亘碧虚,此乃真人居。
裴回仍未进,邪省犹难除。
日落烟水黯,骊珠色岂昏。
寒光射万里,霜缟遍千门。 -
323.《石瓮寺灯魅诗》 唐·佚名
凉风暮起骊山空,长生殿锁霜叶红。
朝来试入华清宫,分明忆得开元中。
金殿不胜秋,月斜石楼冷。
谁是相顾人,褰帷吊孤影。 -
324.《庐山女赠朱朴(鲤鱼)》 唐·佚名
但持冰洁心,不识风霜冷。
任是怀礼容,无人顾形影。
知君久积池塘梦,遣我方思变动来。
操执若同颜叔子,今宵宁免泪盈腮。 -
325.《蒙求》 唐·李瀚2
王戎简要,裴楷清通。
孔明卧龙,吕望非熊。
杨震关西,
丁宽易东。 -
326.《栽松》 唐·刘得仁
翠色凛空庭,披衣独绕行。
取从山顶嶮,栽得道心生。
未弱幽泉韵,焉论别木声。
霜天残月在,转影入池清。 -
327.《郢自街西醉归马鞭坠失崔员外、起秘书…抒短章仰酬珍锡》 唐·李郢
蜀岩阴面冷冥冥,偃雪欺霜半露青。
铦刃剪裁多鹊媚,细鞘挥拂带龙腥。
崖垂万仞知无影,藓渍千年合有灵。
兰省贵寮蓬阁吏,一时缄赠到云亭。 -
328.《题梅岭泉》 唐·孙鲂
梅岭旧闻传,林亭势峞然。
登临真不易,幽胜恐无先。
楚野平千里,吴江曲一边。
标形都大别,洞府岂知焉。 -
329.《临江仙》 唐·牛希济
峭碧参差十二峰,冷烟寒树重重。
瑶姬宫殿是仙踪。
金炉珠帐,香霭昼偏浓¤
一自楚王惊梦断,人间无路相逢。 -
330.《女冠子》 唐·鹿虔扆
凤楼琪树,惆怅刘郎一去。
正春深,洞里愁空结,人间信莫寻¤
竹疏斋殿迥,松密醮坛阴。 -
331.《更漏子》 唐·毛熙震
秋色清,河影淡,深户烛寒光暗。
绡幌碧,锦衾红,博山香炷融¤
更漏咽,蛩鸣切,满院霜华如雪。 -
332.《河传》 唐·孙光宪
太平天子,等闲游戏,疏河千里。
柳如丝,偎倚。
绿波春水,长淮风不起¤
如花殿脚三千女,争云雨,何处留人住?锦帆风, -
333.《酒泉子》 唐·孙光宪
空碛无边,万里阳关道路。
马萧萧,人去去,陇云愁¤
香貂旧制戎衣窄,胡霜千里白。
绮罗心,魂梦隔,上高楼。 -
334.《更漏子》 唐·孙光宪
听寒更,闻远雁,半夜萧娘深院。
扃绣户,下珠帘,满庭喷玉蟾¤
人语静,香闺冷,红幕半垂清影。 -
335.《菩萨蛮》 唐·冯延巳
金波远逐行云去,疏星时作银河渡。
花影卧秋千,更长人不眠¤
玉筝弹未彻,凤髻黄钗脱。 -
336.《读襄阳耆旧传,因作诗五百言寄皮袭美》 唐·陆龟蒙
汉皋古来雄,山水天下秀。
高当轸翼分,化作英髦囿。
暴秦之前人,灰灭不可究。
自从宋生贤,特立冠耆旧。 -
337.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
338.《舞鹤赋》 南北朝·鲍照
散幽经以验物,伟胎化之仙禽。
钟浮旷之藻质,抱清迥之明心。
指蓬壶而翻翰,望昆阆而扬音。
澘日域以回骛,穷天步而高寻。 -
339.《别赋》 南北朝·江淹
黯然销魂者,唯别而已矣!况秦吴兮绝国,复燕宋兮千里。
或春苔兮始生,乍秋风兮暂起。
是以行子肠断,百感凄恻。
风萧萧而异响,云漫漫而奇色。 -
340.《滕王阁序》 唐·王勃
豫章故郡,洪都新府。
星分翼轸,地接衡庐。
襟三江而带五湖,控蛮荆而引瓯越。
物华天宝,龙光射牛斗之墟;人杰地灵,徐孺下陈蕃之榻。