-
1.《十二月乐章》 未知·李德
正月东方日出香茸茸,长条短条花眼红。
柔云弱雨暗填空,茫茫蝴蝶破春风。
鸾帕抹烟山梦浓,萧飒愁思开暝容。
江头溘溘水声动,微和着柳黄金重。 -
2.《凤凰台上忆吹箫(再用韵咏梅)》 宋·侯置
浴雪精神,倚风情态,百端邀勒春还。
记卓隐、溪桥日暮,驿路泥干。
曾伴先生蕙帐,香细细、粉瘦琼闲。
伤牢落,一夜梦回,肠断家山。 -
3.《凤凰台上忆吹箫(再用韵咏梅)》 宋·侯置
浴雪精神,倚风情态,百端邀勒春还。
记卓隐、溪桥日暮,驿路泥干。
曾伴先生蕙帐,香细细、粉瘦琼闲。
伤牢落,一夜梦回,肠断家山。 -
4.《杏殇(杏殇,花乳也,霜翦而落,因悲昔婴,故作是诗)》 唐·孟郊
冻手莫弄珠,弄珠珠易飞。
惊霜莫翦春,翦春无光辉。
零落小花乳,斓斑昔婴衣。
拾之不盈把,日暮空悲归。 -
5.《斑竹》 唐·无名氏
浓绿疏茎绕湘水,春风抽出蛟龙尾。
色抱霜花粉黛光,枝撑蜀锦红霞起。
交戛敲欹无俗声,满林风曳刀枪横。 -
6.《送僧入石霜》 唐·贯休
举世只堪吁,空知与道俱。
论心齐至圣,对镜破凡夫。
业王如云合,头低似箭驱。
三清徒妄想,千载亦须臾。 -
7.《饶州马殿院频寄黑髭药服数千丸斑白未减作诗》 宋·王禹偁
两州迢递隔长江,寄药知君念老郎。
妙术远惭周柱史,衰容争奈汉冯唐。
未除凡骨无仙分,欲断愁根有醉乡。
多羡绣衣须鬓黑,满身唯带柏台霜。 -
8.《题惟晤师斑竹杖》 宋·强至
蜀江濯锦含文漪,竹生江岸初绿滋。
锦波一浸入竹肌,万洗不落斑在皮。
又闻泪点洒舜妃,遗迹渐染传今时。
搯不受爪滑可持,隐起高节无屈欹。 -
9.《霜橘》 宋·张镃
半霜黄绿尚斓斑,笑指清芬数日间。
会得此中堪乐意,洞庭端合傲商山。 -
10.《秀山霜晴晚眺与赵宾暘黄惟月联句》 宋·方回
一峰何峥嵘,万象翻匍匐。
心包元气并,影立太空独。
遥瞻极乾端,俯瞰际坤轴。
飘飘凌云身,杳杳送鸿目。 -
11.《相和歌辞·懊恼曲》 唐·温庭筠
藕丝作线难胜针,蕊粉染黄那得深。
玉白兰芳不相顾,倡楼一笑轻千金。
莫言自古皆如此,健剑刜钟铅绕指。 -
12.《杂曲歌辞·夜坐吟》 唐·李白
踏踏马头谁见过,眼看北斗直天河。
西风罗幕生翠波,铅华笑妾颦青蛾。
为君起唱长相思。
帘外严霜皆倒飞,明星烂烂东方陲。
红霞稍出东南涯,陆郎去矣乘斑骓。 -
13.《杂曲歌辞·十二月乐辞·九月》 唐·李贺
离宫散萤天似水,竹黄池冷芙蓉死。
月缀金铺光脉脉,凉苑虚庭空澹白。
霜花飞飞风草草,翠锦斓斑满层道。
鸡人罢唱晓珑璁,鸦啼金井下疏桐。 -
14.《杂诗五首》 唐·张九龄
孤桐亦胡为,百尺傍无枝。
疏阴不自覆,修干欲何施。
高冈地复迥,弱植风屡吹。
凡鸟已相噪,凤凰安得知。 -
15.《晚秋赠张折冲此公事制举》 唐·薛业
都尉今无事,时清但闭关。
夜霜戎马瘦,秋草射堂闲。
位以穿杨得,名因折桂还。
冯唐真不遇,叹息鬓毛斑。 -
16.《送赵判官赴黔府中丞叔幕》 唐·李白
廓落青云心,交结黄金尽。
富贵翻相忘,令人忽自哂。
蹭蹬鬓毛斑,盛时难再还。
巨源咄石生,何事马蹄间。 -
17.《寄畅当(闻以子弟被召从军)》 唐·韦应物
寇贼起东山,英俊方未闲。
闻君新应募,籍籍动京关。
出身文翰场,高步不可攀。
青袍未及解,白羽插腰间。 -
18.《壮游》 唐·杜甫
往昔十四五,出游翰墨场。
斯文崔魏徒,以我似班扬。
七龄思即壮,开口咏凤凰。
九龄书大字,有作成一囊。 -
19.《奉赠太常张卿二十韵(均)》 唐·杜甫
方丈三韩外,昆仑万国西。
建标天地阔,诣绝古今迷。
气得神仙迥,恩承雨露低。
相门清议众,儒术大名齐。 -
20.《蓝溪休沐,寄赵八给事》 唐·钱起
虫鸣归旧里,田野秋农闲。
即事敦夙尚,衡门方再关。
夕阳入东篱,爽气高前山。
霜蕙后时老,巢禽知暝还。
侍臣黄枢宠,鸣玉青云间。
肯想观鱼处,寒泉照发斑。