-
1.《霜晓》 宋·杨万里
霜重晓未觉,日高融始寒。
空墙半根湿,落叶片声乾。 -
2.《霜晓》 宋·杨万里
荒荒瘦日作秋晖,稍稍微暄破晓霏。
只有江枫偏得意,夜挼霜水染红衣。 -
3.《诉衷情·渚莲霜晓坠残红》 宋·晏几道
渚莲霜晓坠残红,依约旧秋同。
玉人团扇恩浅,一意恨西风。
云去住,月朦胧,夜寒浓。
此时还是,泪墨书成,未有归鸿。 -
4.《湖天霜晓》 宋·葛起耕
十里平湖浸晓光,玉鸾飞舞镜中央。
也知青女催梳掠,淡拂铅华试靓妆。 -
5.《霜晓》 宋·陆游
霜有连甍白,林无一叶青。
纸衾围栗烈,风响送东丁。
酒尽尊余滴,灰深火拨星。
蓬窗了无事,默坐养黄庭。 -
6.《霜晓肩舆行湖上》 宋·陆游
去去出柴关,巾车古陌间。
晨霜染丹叶,宿雾淡青山。
登览身犹健,歌呼酒每悭。
殷勤镜湖水,聊为照衰颜。 -
7.《题孟浩然霜晓吟行图》 宋·戴表元
霜风飒飒搅吟鞍,童怖驴愁作许难。
便使玉堂遭遇去,朝参更是五更寒。 -
8.《鹧鸪天 夜长臂痛手挛,展转不能寐,霜晓窗》 元·许有壬
枕上所得长短句三首,呈贤弟一笑。
仍请于侄辈一和,以畅老怀白发京华恋俸钱。
溪山游钓惜无缘。
老来恶兴凭诗遣,枕上才成一两联。
人自苦,月空圆。
衾绸如铁夜如年。
但稽子*新文学,莫问宾朋岁几 -
9.《鹧鸪天 夜长臂痛手挛,展转不能寐,霜晓窗》 元·许有壬
枕上所得长短句三首,呈贤弟一笑。
仍请于侄辈一和,以畅老怀白发京华恋俸钱。
溪山游钓惜无缘。
老来恶兴凭诗遣,枕上才成一两联。
人自苦,月空圆。
衾绸如铁夜如年。
但稽子*新文学,莫问宾朋岁几 -
10.《霜天晓角·题采石蛾眉亭》 宋·韩元吉
倚天绝壁。
直下江千尺。
天际两蛾凝黛,愁与恨、几时极。
怒潮风正急。
酒醒闻塞笛。
试问谪仙何处,青山外、远烟碧。