-
101.《念奴娇》 宋·郑域
东陵美景,有轻烟和月,斜风吹雨。
一体龙须随地转,不学松萝儿女。
结就员青,收来掌握,犹带金盘露。
拍浮金井,水花零乱飞舞。 -
102.《望海潮》 宋·鄱阳护戎女
云收飞脚,日祛怒暑,新蝉高柳鸣时。
兰佩紫囊,蒲抽碧剑,吴丝两腕双垂。
闻道五陵儿。
蛟龙吼波面,卫碎琉璃。 -
103.《声声慢(应制赋芙蓉、木樨)》 宋·陈郁
澄空初霁,暑退银塘,冰壶雁程寥寞。
天阙清芬,何事早飘岩壑。
花神更裁丽质,涨红波、一奁梳掠。
京影里,算素娥仙队,似曾相约,闲把两花商略。 -
104.《齐天乐(寿贾秋壑)》 宋·奚岊
金飙吹净人间暑。
连朝弄凉新雨。
万宝功成,无人解得,秋入天机深处。
闲中自数。 -
105.《沁园春(寿李通判)》 宋·程必
那用招秋,休言推暑,风自薰兮。
问谁解当初,识公来处,月明碧落,旆卷青霓。
千丈长松,起人生意,冻芋寒瓜空满畦。
还堪怪,怪诸公衮衮,我尚凭泥。 -
106.《满江红·咏竹》 明·陆容
不种闲花,池亭畔、几竿修竹。
相映带、一泓流水,森寒洁绿。
风动仙人鸣佩遂,雨余净女添膏沐。
未成林,难望凤来栖,聊医俗。 -
107.《蝉赋》 魏晋·曹植
唯夫蝉之清素兮,潜厥类乎太阴。
在盛阳之仲夏兮,始游豫乎芳林。
实澹泊而寡欲兮,独怡乐而长吟。
声皦皦而弥厉兮,似贞士之介心。 -
108.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
109.《观棋大吟》 宋·邵雍
人有精游艺,予尝观弈棋。
筭馀知造化,着外见几微。
好胜心无已,争先意不低。
当人尽宾主,对面如蛮夷。 -
110.《沁园春·春事方浓》 宋·陈人杰
春事方浓,寂寞此君,谁相品题。
到僝桃僽李,鸠边雨急,埋薇瘗药,燕外泥肥。
鸟影舒炎,黄埃涨暑,又过绿阴青子时。
夫然後,向猷家载酒,诩室题诗。 -
111.《水心即事六乎兼谢吴民表宣义》 宋·叶适
虽有莲荷浸屋东,暑烦睡过一陂红。
秋来人意稍苏醒,似惜霜前零乱风。 -
112.《摸鱼子·买陂塘旋栽杨柳》 元·许有孚
买陂塘旋栽杨柳,诗人何逊曹务。
水云乡里看云锦,不羡落花红雨。
如顾渚。
脍鲜鲫银丝,画舫萦回屿。 -
113.《南乡子 咏李通甫秋扇》 元·胡祗*
新样玉珑*。
遍赐轻凉满汉宫。
记得班姬拈彩笔,恩隆。
写人新诗字字工。
残暑又西风。
动是经年箧笥封。
只欠一枝霜后叶,殷红。
点破团团 -
114.《庆历圣德颂》 宋·石介
于维庆历,三年三月。
皇帝龙兴,徐出闱闥。
晨坐太极,书开阊阖。
躬揽英贤,手锄奸枿。 -
115.《栽柏》 明·方孝孺
迂拙乖世用,每蕴无穷思。
取效非目前,远与千载期。
翠柏信良材,成长计功迟。
兹晨劚烟雨,移动盈尺姿。 -
116.《石峡山茶盛开》 宋·方逢辰
冰崖赤骨物俱老,火树生阳我不孤。
铁叶几经寒暑战,丹心不为雪霜枯。
托根峡里老居士,加号花中烈丈夫。
颜色不淫枝干古,洛阳牡药只为奴。 -
117.《送林以乘赴任江西佥宪》 明·蒋山卿
先帝昔巡幸,小臣同上书。
事危攀折槛,情切止乘舆。
未得陈丹悃,空令伏玉除。
天心那可问,皇怒竟何如。 -
118.《题灵山绢机石》 宋·梅应发
山涧山湍流,媪神閟崛奇。
不作江湖迥,縠水清而漪。
异哉灵山灵,幻此天然机。
杼轴驰红女,朝朝忙茧丝。 -
119.《谢刘本玉先生惠簟》 宋·王学
南朝笛竹蕲为良,织成文簟琉璃黄。
旧物正尔冷如铁,此君无奈寒如霜。
山斋溽暑正六月,野人清梦迷三湘。
卷舒随分且藏节,作诗为报刘中央。 -
120.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。