-
141.《重阳后,半月天气温丽,忽变奇寒,晦日大雪》 宋·范成大
狂飙吹小春,刮面剧剑鋩。
云气泼浓墨,午窗变曛黄。
六花大如掌,浩荡来无乡。
青女正熟睡,不记行新霜。 -
142.《清江道中橘园甚夥》 宋·范成大
芳林不断清江曲,倒影入江江水绿。
未论万户比封君,瓦屋人家衣食足。
暑风泛花兰芷香,秋日篱落明青黄。
客舟来迟佳景尽,但见碧树愁春霜。 -
143.《杂感》 宋·陆游
苦热惟忧不复凉,转头忽已见清霜。
道人若悟无寒暑,堕指流金总道场。 -
144.《自咏》 宋·陆游
梦归不恨故山深,霜雪今年已满簪。
报国有心身潦倒,养生无术病侵寻。
晨兴聊取经遮眼,夜坐时凭易洗心。
安用更为逃暑饮,虚堂三复自萧森。 -
145.《秋怀十首末章稍自振起亦古义也》 宋·陆游
暑退财几时,忽已迫霜露;西风一何厉,落叶纷满路。
老翁衰可笑,日夜念墐户;衣裘先关怀,膏火亦当具。
酒尤不可缓,倾听糟床注。
供盘柿栗耳,何敢议雉兔! -
146.《十月暄甚人多疾十六日风雨作寒气候方少正作》 宋·陆游
昔我从行台,宿师南山旁。
仲秋已戒寒,九月常霣霜。
入冬即大雪,人马有仆僵。
土床炽薪炭,旃毳如胡羌。 -
147.《忆云门诸寺》 宋·陆游
三百六十日,安可日日愁?四百八十寺,要须寺寺游。
云门若耶间,到处可淹留。
金像閟古殿,霜钟发重楼。
临涧见鱼跃,穿林闻鹿呦。 -
148.《早寒》 宋·陆游
沔鄂犹残暑,荆巫已早寒。
潦收滩正白,霜重叶初丹。
节物元非恶,情怀自鲜欢。
暮年更世事,唯有醉江干。 -
149.《仆顷在征四大幕登高望关辅乐之每冀王师拓定》 宋·陆游
八月残暑退,秋声满庭树。
岂无四方志,衰病迫霜露。
辽东黄头奴,稔恶天震怒。
南北会当一,老我悲不遇。 -
150.《莆阳昭武延平送兵渐集戏书》 宋·陆游
鼓声晨紞紞,角声暮呜呜。
作官了何事,空叹岁月徂。
送兵稍稍集,秣马脂吾车。
风霜迫摇落,残暑亦已无。
野渡明丹枫,破驿吹黄榆。
聊收作诗料,未用厌征途。 -
151.《中夜起出门月露浩然归坐灯下有赋》 宋·陆游
月白万瓦霜,露重四山雨。
开门忽惊叹,秋色已如许!去蜀如昨日,坐阅四寒暑。
无才屏朝迹,有罪宜野处。
平生万里心,收歛卧环堵。
朱颜逝不留,白发生几缕?人言尺蠖屈,要有黄鹄举。
功名非老事,岁晚忍羁旅。 -
152.《石榴》 宋·杨万里
深著红蓝染暑裳,琢成纹玳敌秋霜。
半含笑里清冰齿,忽绽吟边古锦囊。
雾縠作房珠作骨,水精为醴玉为浆。
刘郎不为文园渴,何苦星槎远取将。 -
153.《谢岳大用提举郎中寄茶果药物三首新松实》 宋·杨万里
三韩万里半天松,方丈蓬莱东复东。
珠玉链成千岁实,冰霜吹落九秋风。
酒边腷膞牙车响,座上须臾漆櫑空。
新果新尝正新暑,绣衣使者念山翁。 -
154.《和周元吉省中新竹》 宋·杨万里
青士何年下大荒,羽仪禁省立如墙。
锦绷半脱娟娟玉,粉节新涂拂拂霜。
带雨小酣三日後,出林忽喜一梢长。
今年秋闰防多暑,剩供先生格外凉。 -
155.《宿灵鹫禅寺二首》 宋·杨万里
暑中带汗入山中,霜满风篁雪满松。
只是山寒清到骨,也无霜雪也无风。 -
156.《午睡起》 宋·杨万里
过雨余秋暑,移床拣午凉。
小风吹醉面,凛气忽如霜。
日脚何曾动,桐阴有底忙。
倦来聊作睡,睡起更苍茫。 -
157.《六月十八日立秋,送客夜归雨作》 宋·杨万里
青天赤日更黄埃,迎送纷纷正往来。
一夜炎蒸无计奈,三更风雨领秋回。
人生作麽禁寒暑,世事何如付酒杯。
遮莫髯间点霜雪,何曾笔下减琼瑰。 -
158.《荔枝歌》 宋·杨万里
粤犬吠雪非差事,粤人语冰夏虫似。
北人冰雪作生涯,冰雪一窖活一家。
帝城六月日卓午,市人如炊汗如雨。
卖冰一声隔水来,行人未吃心眼开。 -
159.《秋霁二首》 宋·宋祁
气爽无馀暑,天高不住阴。
霞残仍是绮,风冷即名金。
烟沼双鱼乐,霜郊一鹗心。
此时灵运唱,无复答愁霖。 -
160.《秋晚》 宋·张耒
鸟栖林已静,门掩吏家归。
黄叶雨中尽,鸣虫霜后微。
尘凝经暑扇,貂敝早寒衣。
赖有清尊酒,山炉彻夜围。