-
1.《赠简上人诗》 宋·释智圆
常人隐林泉,反为名利萦。
志士处阛阓,杳有江湖情。
有客务高洁,禅房闭重城。
闲门无俗迹,坏壁饶虫声。
卧落春砌花,吟尽霜蟾明。
道希君子知,贫任时人轻。
秉操期不渝,长保孤松贞。 -
2.《霜叶飞·重九》 宋·吴文英
断烟离绪。
关心事,斜阳红隐霜树。
半壶秋水荐黄花,香噀西风雨。
纵玉勒、轻飞迅羽,凄凉谁吊荒台古?记醉踏南屏, 彩扇咽寒蝉,倦梦不知蛮素。 -
3.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
4.《觉非居士东菴甚奇观玉蟾曾游其间醉吟一篇》 宋·白玉蟾
一瓯之闽古无诸,山奇水透真画图。
霍童山在闽之隅,天下第一神仙都。
神仙渺茫不可见,桑田沧海几迁变。
三山崒嵂青至今,堪嗟山下人如燕。 -
5.《任季明见和池上诗再用韵奉简且识予拳拳怀向》 宋·晁公溯
甘泉洗心情,好风吹面凉。
循池步涟漪,澹然波不扬。
怀君佳弟兄,元方与季方。
正兹阻会集,恍若限渺茫。 -
6.《明月篇》 明·王廷相
明月漾金波,盈盈隔绛河。
桂殿飘香迥,兔宫丸药多。
七襄机冷停织女,九重帘卷颦嫦娥。
嫦娥织女时同伴,天上人间愿相见。 -
7.《雪後霜晴,元宵月色特奇》 宋·杨万里
玻璃盆泻琉璃水,素娥晚妆欲梳洗。
报道虚皇筑雪宫,一架半间三万里。
却嫌广寒未苦宽,要借新宫作上元。
先烦玉妃整羽卫,次遣青女褰云关。 -
8.《酹江月(山中霜寒有作)》 宋·卫宗武
露华凝聚,夜更长、寒压一床衾重。
局缩龟藏灯幌悄,明灭银钅工欲冻。
鼻观流珠,肌纹浮粟,欹枕难成梦。
明蟾交映,一窗清影梅弄。 -
9.《迟明》 宋·王安石
欹枕浩无情,蘧蘧独迟明。
霜繁红树老,云澹素蟾清。
倦鹊犹三尤,寒鸡未一鸣。
故山何处所,应有晓猿惊。 -
10.《瑞鹤仙》 宋·葛长庚
残蟾明远照。
正一番霜讯,四山秋老。
孤村带清晓。
有鸣鞭归骑,乱林啼鸟。 -
11.《箨庵颂》 宋·释正觉
玉龙退残鳞,编庵事枯兀。
禅栖锦凤巢,道履霜蟾窟。
饮兹明月津,濯彼微尘骨。
五叶少林春,家风未湮没。 -
12.《雨后望月》 唐·李白
四郊阴霭散,开户半蟾生。
万里舒霜合,一条江练横。
出时山眼白,高后海心明。
为惜如团扇,长吟到五更。 -
13.《满庭芳 寒夜》 宋·康与之
霜幕风帘,闲斋小户,素蟾初上雕笼。
玉杯醽醁,还与可人同。
古鼎沈烟篆细,玉笋破、橙橘香浓。
梳妆懒,脂轻粉薄,约略淡眉峰。 -
14.《八月十五夜月二首》 唐·杜甫
满月飞明镜,归心折大刀。
转蓬行地远,攀桂仰天高。
水路疑霜雪,林栖见羽毛。
此时瞻白兔,直欲数秋毫。 -
15.《友人陈槱得杨补之三昧赏之以诗》 宋·白玉蟾
梅花不清是水清,最是一枝溪上横。
梅花不明是雪明,冻折老梢飘碎琼。
梅花不暗是雨暗,隔篱和雨粘珠糁。
梅花不淡是烟淡,烟锁江村烟惨惨。 -
16.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
17.《张好好诗》 唐·杜牧
牧大和三年,佐故吏部沈公江西幕,好好年十三,始以善歌来乐籍中。
后一岁,公移镇宣城,复置好好于宣城籍中。
后二岁,为沈著作以双鬟纳之。
后二岁,于洛阳东城重睹好好,感旧伤怀,故题诗赠之。 -
18.《琴曲歌辞·胡笳十八拍》 唐·刘商
汉室将衰兮四夷不宾,动干戈兮征战频。
哀哀父母生育我,见离乱兮当此辰。
纱窗对镜未经事,将谓珠帘能蔽身。 -
19.《中秋联句》 宋·吴浚
棘闱受得树凉多,耿耿孤灯奈夜何。
后夜中秋可无月,雨工先为洗银何。
中秋此去日无多,笑问青天雨若何。
旧日仙槎应好在,西风吹送上天河。 -
20.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。