-
1.《中秋待月》 唐·陆龟蒙
转缺霜轮上转迟,好风偏似送佳期。
帘斜树隔情无限,烛暗香残坐不辞。
最爱笙调闻北里,渐看星澹失南箕。
何人为校清凉力,未似初圆欲午时。 -
2.《和袭美新秋即事次韵三首》 唐·陆龟蒙
心似孤云任所之,世尘中更有谁知。
愁寻冷落惊双鬓,病得清凉减四支。
怀旧药溪终独往,宿枯杉寺已频期。 -
3.《春晚书怀》 唐·吴融
落尽红芳春意阑,绿芜空锁辟疆园。
嫦娥断影霜轮冷,帝子无踪泪竹繁。
未达东邻还绝想,不劳南浦更销魂。
晚来虽共残莺约,争奈风凄又雨昏。 -
4.《桂枝香》 宋·陈亮
仙风透骨。
向夏叶丛中,春花重出。
骏发天香,不是世间尤物。
占些空阔闲田地,共霜轮、伴他秋实。 -
5.《灯夕寄献内翰虢略公》 宋·钱惟济
峣阙翚飞河汉傍,勾陈遥认赭袍光。
九枝火树连金狄,万里霜轮上碧珰。
匝地行车珠纲细,照光晨燎紫沈香。
祗开鳌岭神仙客,再拜云边捧寿觞。 -
6.《西轩画枯木怪石》 宋·苏辙
西轩素屏开白云,婆娑老桂依霜轮。
顾兔出走蟾蜍奔,河汉卷海机石蹲。
牵牛自载倚桂根,清风飒然吹四邻。
东坡妙思传子孙,作诗仿佛追前人。
笔墨堕地称奇珍,闭藏不听落泥尘。
老人读书眼病昏,一看落笔生精神。 -
7.《颂古一百则》 宋·释正觉
廓然无圣,来机径挺。
得非犯鼻而挥斤,失不回头而堕甑。
寥寥冷坐少林,默默全提正令。
秋清月转霜轮,河淡斗垂衣柄。
绳绳衣钵付儿孙,从此人天成药病。 -
8.《送康祭酒赴轮台》 唐·曹唐
灞水桥边酒一杯,送君千里赴轮台。
霜粘海眼旗声冻,风射犀文甲缝开。
断碛簇烟山似米,野营轩地鼓如雷。
分明会得将军意,不斩楼兰不拟回。 -
9.《轮台子(中吕调)》 宋·柳永
一枕清宵好梦,可惜被、邻鸡唤觉。
匆匆策马登途,满目淡烟衰草。
前驱风触鸣珂,过霜林、渐觉惊栖鸟。
冒征尘远况,自古凄凉长安道。 -
10.《霜天晓角(中秋对月)》 宋·刘辰翁
乌云汗漫。
浊浪翻河汉。
过尽千重魔障,堂堂地、一轮满。
秋光还又半。
檐声初漏断。
不管满身花露,已办著、二更看。 -
11.《苏武慢·皓月清霜》 元·虞集
皓月清霜,钓舟如叶,闲渡小溪澄碧。
银汉无声,玉虹横野,斗柄正垂天北。
半幅乌纱,数根华发,一*野凫飞舄。
问回仙、城南老树,能见几何今昔。 -
12.《送曹能始还闽中 分赋得李白诗湖清霜镜晓》 明·王嗣经
归客金陵道,霜帆梦镜湖。
天秋水衣敛,海曙日轮孤。
幔卷波纹縠,舟凌露藻珠。
潮平光稍白,风定浪还无。
清映冰花薄,澄涵锦树铺。
鸟来分水碧,人去乱汀菰。
贺监风流在,临风酹一觚。 -
13.《霜夜》 宋·陆游
黄甘磊落围三寸,赤蟹轮囷可一斤。
更唤东阳麴道士,与君霜夜策奇勋。 -
14.《钓雪舟中霜夜望月》 宋·杨万里
溪边小立苦待月,月知人意偏迟出。
归来闭户闷不看,忽然飞上千峰端。
却登钓雪聊一望,冰轮正挂松梢上。
诗人爱月爱中秋,有人问侬侬掉头。 -
15.《雪後霜晴,元宵月色特奇》 宋·杨万里
玻璃盆泻琉璃水,素娥晚妆欲梳洗。
报道虚皇筑雪宫,一架半间三万里。
却嫌广寒未苦宽,要借新宫作上元。
先烦玉妃整羽卫,次遣青女褰云关。 -
16.《素云引为玄霜公子赋(玄霜,璜溪吕氏月台名》 元·杨维桢
清河美人姑射神,梦中认得梨花云。
朝朝暮暮不肯雨,琼枝玉叶光轮困。
靘妆不染胭脂水,轻歌欲遏鸾笙起。
五花细马驮春风,罗带飘飖白鹇尾。 -
17.《和张纯父霜月三首》 宋·陈杰
茅店板桥天落趣,素娥青女洗长新。
昔人已与不传死,千古谁怜老斲轮。 -
18.《冬华一夜霜》 宋·陈普
天地生万物,节度各有常。
毫发不可乱,奉时以行藏。
不惟寡悔吝,尤可免折伤。
倘不如所受,一一皆自伐。 -
19.《过温汤》 唐·李治
温渚停仙跸,丰郊驻晓旌。
路曲回轮影,岩虚传漏声。
暖溜惊湍驶,寒空碧雾轻。
林黄疏叶下,野白曙霜明。
眺听良无已,烟霞断续生。 -
20.《横吹曲辞·关山月》 唐·李端
露湿月苍苍,关头榆叶黄。
回轮照海远,分彩上楼长。
水冻频移幕,兵疲数望乡。
只应城影外,万里共如霜。