-
1.《送曹能始还闽中 分赋得李白诗湖清霜镜晓》 明·王嗣经
归客金陵道,霜帆梦镜湖。
天秋水衣敛,海曙日轮孤。
幔卷波纹縠,舟凌露藻珠。
潮平光稍白,风定浪还无。
清映冰花薄,澄涵锦树铺。
鸟来分水碧,人去乱汀菰。
贺监风流在,临风酹一觚。 -
2.《送友人寻越中山水》 唐·李白
闻道稽山去,偏宜谢客才。
千岩泉洒落,万壑树萦回。
东海横秦望,西陵绕越台。
湖清霜镜晓,涛白雪山来。
八月枚乘笔,三吴张翰杯。
此中多逸兴,早晚向天台。 -
3.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
4.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。 -
5.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。 -
6.《念奴娇(中秋后一夕泊舟城外)》 宋·刘一止
水烟收尽,望汀萍千顷,银光如幂。
霜镜无痕清夜久,惟有惊鱼跳出。
月在杯中,我疑天赐,欢饮仍如璧。
姮娥应为,后期偿赛今夕。 -
7.《次韵夜泊(二首)》 明·顾禄
海近潮初上,江清天倒流。
故乡频入梦,此地独维舟。
落雁沈霜镜,潜鱼避月钩。
不眠催早发,历历数更筹。
¤ -
8.《白溪篇为吴子赋》 明·周诗
采秀深溪沚,高人思不穷。
仙岩回合里,灵壑杳茫中。
震泽余霞接,淞陵曲墅通。
夕沙流素月,秋水逗宾鸿。
花色弥霜镜,渔歌递远空。
一舟沿泛处,萧洒更谁同。 -
9.《古风其四》 唐·李白
凤飞九千仞。
五章备彩珍。
衔书且虚归。
空入周与秦。 -
10.《览镜书怀》 唐·李白
得道无古今,失道还衰老。
自笑镜中人,白发如霜草。
扪心空叹息,问影何枯槁。
桃李竟何言,终成南山皓。 -
11.《酬诸公宿镜水宅》 唐·严维
幸免低头向府中,贵将藜藿与君同。
阳雁叫霜来枕上,寒山映月在湖中。
诗书何德名夫子,草木推年长数公。
闻道汉家偏尚少,此身那此访芝翁。 -
12.《古镜》 唐·李群玉
明月何处来,朦胧在人境。
得非轩辕作,妙绝世莫并。
瑶匣开旭日,白电走孤影。
泓澄一尺天,彻底寒霜景。 -
13.《对镜》 唐·刘兼
青镜重磨照白须,白须撚闲意何如。
故园迢递千山外,荒郡淹留四载馀。
风送竹声侵枕簟,月移花影过庭除。
秋霜满领难消释,莫读离骚失意书。 -
14.《送僧入石霜》 唐·贯休
举世只堪吁,空知与道俱。
论心齐至圣,对镜破凡夫。
业王如云合,头低似箭驱。
三清徒妄想,千载亦须臾。 -
15.《霜叶飞》 宋·方千里
塞云垂地,堤烟重,燕鸿初度江表。
露荷风柳向人疏,台榭还清悄。
恨脉脉、离情怨晓。
相思魂梦银屏小。 -
16.《西江月(延祥观措霜拟稼轩)》 宋·周密
绿绮紫丝步障,红鸾彩凤仙城。
谁将三十六陂春。
换得两堤秋锦。
眼缬醉迷朱碧,笔花俊赏丹青。
斜阳展尽赵昌屏。
羞死舞鸾妆镜。 -
17.《浣溪沙·几日清尘黯镜鸾》 现代·沈祖棻
几日清尘黯镜鸾,猩屏轻飏药炉烟。
更无雁字到愁边。
朔雪关山羌笛怨,新霜庭院井梧寒。
卷帘人瘦晚风前。 -
18.《临江仙·月是银釭溪是镜》 宋·韩玉
月是银釭溪是镜,云霓与作衣裳。
夜寒独立竹篱傍。
妆成那待粉,笑罢自生香。
自古佳人多薄命,枉教傲雪凌霜。
从来林下异闺房。
何须三弄笛,方断九回肠。 -
19.《悼古镜果佛慧法师》 宋·储泳
霜毛垂半顶,说法国王前。
定里修千劫,佛中添一员。
諡本终后赐,真谤在时传。
讲下诸徒弟,焚香石塔边。 -
20.《霜天晓角·双峦斗碧》 宋·徐君宝妻
双峦斗碧,寒玉雕秋壁。
两道凝螺天半,横无限、青青色。
拍案涛声急。
似鼓临邛瑟。
窗下镜台鸾去,空留得、春山迹。