-
101.《穷冬逆旅》 宋·曾丰
日月隙中容易过,归期我与岁相蹉。
雪霜使气张汤酷,风日容情下惠和。
木叶先凋归宿早,梅花后发得春多。
舆台不识吾忘物,犹怪鸦鸣虑有他。 -
102.《冬日宣城开元寺赠元孚上人》 唐·许浑
一钵事南宗,僧仪称病容。
曹溪花里别,萧寺竹前逢。
烛影深寒殿,经声彻曙钟。
欲斋檐睡鸽,初定壁吟蛩。 -
103.《杂讽九首》 唐·陆龟蒙
红蚕缘枯桑,青茧大如瓮。
人争捩其臂,羿矢亦不中。
微微待贤禄,一一希入梦。
纵操上古言,口噤难即贡。 -
104.《小游仙诗九十八首》 唐·曹唐
玉箫金瑟发商声,桑叶枯干海水清。
净扫蓬莱山下路,略邀王母话长生。
上元元日豁明堂,五帝望空拜玉皇。
万树琪花千圃药,心知不敢辄形相。 -
105.《梅花引》 宋·刘均国
千里月,千山雪。
梅花正落寒时节。
一枝昂。
一枝藏。 -
106.《梅林分韵得诗字》 宋·吕宜之
寒梅如高人,冰雪凛风期。
霜威凌万木,孤芳缀疏枝。
古来岁寒心,肯与时节移。
家家浣溪南,横斜映笆篱。 -
107.《老鹞行》 明·沈一贯
相州浮图灭素云,佛徒四散灵光分。
有狐绥绥窟其顶,据危布巧张魔军。
公然出入索祭赛,移精屋底惊钗裙。
几村月下卷眠席,驱桃鞭棘喧相闻。 -
108.《半生行》 明·郑琰
刺促复刺促,哀歌不成曲。
试听征人歌一声,切切乌乌泪相续。
吾祖卜地三山麓,世业繁华称鼎族。
七叶盛文儒,八代承章服。 -
109.《宫词三十首(存二十七首)》 唐·王涯
白人宜著紫衣裳,冠子梳头双眼长。
新睡起来思旧梦,见人忘却道胜常。
春来新插翠云钗,尚著云头踏殿鞋。
欲得君王回一顾,争扶玉辇下金阶。 -
110.《醉后走笔酬刘五主簿长句之赠兼简张大贾二十四先辈昆季》 唐·白居易
刘兄文高行孤立,十五年前名翕习。
是时相遇在符离,我年二十君三十。
得意忘年心迹亲,寓居同县日知闻。 -
111.《同微之赠别郭虚舟炼师五十韵》 唐·白居易
我为江司马,君为荆判司。
俱当愁悴日,始识虚舟师。
师年三十馀,白皙好容仪。
专心在铅汞,馀力工琴棋。 -
112.《上孙使君》 唐·贯休
圣主得贤臣,天地方交泰。
恭惟岳精粹,多出于昭代。
君侯握文镜,独立尘埃外。
王演俗容仪,崔陵小风概。 -
113.《行香子(梅)》 宋·黄升
寒意方浓。
暖信才通。
是晴阳、暗拆花封。
冰霜作骨,玉雪为容。
看体清癯,香淡伫,影朦胧。
孤城小驿,断角残钟。
又无边、散与春风。
芳心一点,幽恨千重。
任雪霏霏,云漠漠,月溶溶。 -
114.《行香子(梅)》 宋·黄升
寒意方浓。
暖信才通。
是晴阳、暗拆花封。
冰霜作骨,玉雪为容。
看体清癯,香淡伫,影朦胧。
孤城小驿,断角残钟。
又无边、散与春风。
芳心一点,幽恨千重。
任雪霏霏,云漠漠,月溶溶。 -
115.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
116.《红梅三首》 宋·苏轼
怕愁贪睡独开迟,自恐冰容不入时。
故作小红桃杏色,尚余孤瘦雪霜姿。
寒心未肯随春态,酒晕无端上玉肌。
诗老不知梅格在,更看绿叶与青枝。 -
117.《冬暖》 宋·陆游
今年岁暮无风雪,尘土肺肝生客热。
经旬止酒卧空斋,吴蟹秦酥不容设。
日忧疾疫被齐民,更畏螟蝗残宿麦。
浓霜薄霰不可得,太息何时见三白!老夫壮气横九州,坐想提兵西海头,万骑吹笳行雪野,玉花乱点黑貂裘。 -
118.《陈彦博擢第后归拜先墓作此送之》 宋·李流谦
霜风著林不停吹,天涯有客衣征衣。
问客今归有何得,一株老桂和根移。
读书作文四十载,浪走不啻萍在池。
束书随身乃封户,睥睨一甑蒙蛛丝。 -
119.《黄山高》 宋·汪莘
黄山高哉,岿然为江东之巨镇兮,壁立於两浙之上游。
摩天戛日以直上,阳枝阴派盘数州。 -
120.《惜梅》 宋·陈棣
朔雪没寒芜,严威等群木。
东君惜江梅,先与借微燠。
造物逞新奇,亭亭付幽独。
天然水雪姿,不许铅华凟。