-
41.《送王屋山人魏万还王屋·并序》 唐·李白
王屋山人魏万,云自嵩宋沿吴相访,数千里不遇。
乘兴游台越,经永嘉,观谢公石门。
后于广陵相见,美其爱文好古,浪迹方外,因述其行而赠是诗。
仙人东方生,浩荡弄云海。 -
42.《游泰山六首》 唐·李白
天宝元年四月从故御道上泰山四月上泰山,石平御道开。
六龙过万壑,涧谷随萦回。
马迹绕碧峰,于今满青苔。
飞流洒绝巘,水急松声哀。 -
43.《姑孰十咏》 唐·李白
姑孰溪
爱此溪水闲,乘流兴无极。
漾楫怕鸥惊,垂竿待鱼食。
波翻晓霞影,岸叠春山色。 -
44.《姑孰十咏·天门山》 唐·李白
迥出江山上,双峰自相对。
岸映松色寒,石分浪花碎。
参差远天际,缥缈晴霞外。
落日舟去遥,回首沉青霭。 -
45.《柴门》 唐·杜甫
孤舟登瀼西,回首望两崖。
东城干旱天,其气如焚柴。
长影没窈窕,馀光散唅呀。
大江蟠嵌根,归海成一家。 -
46.《寻华山云台观道士》 唐·钱起
秋日西山明,胜趣引孤策。
桃源数曲尽,洞口两岸坼。
还从罔象来,忽得仙灵宅。
霓裳谁之子,霞酌能止客。 -
47.《蓝田溪杂咏二十二首·登台(一作望山台)》 唐·钱起
望山登春台,目尽趣难极。
晚景下平阡,花际霞峰色。 -
48.《西陵口观海》 唐·薛据
长江漫汤汤,近海势弥广。
在昔胚浑凝,融为百川泱。
地形失端倪,天色灒滉漾。
东南际万里,极目远无象。 -
49.《登圣善寺阁(一题作登少室山)》 唐·褚朝阳
飞阁青霞里,先秋独早凉。
天花映窗近,月桂拂檐香。
华岳三峰小,黄河一带长。
空间指归路,烟际有垂杨。 -
50.《河中晚霁》 唐·韦建
湖广舟自轻,江天欲澄霁。
是时清楚望,气色犹霾曀。
踟蹰金霞白,波上日初丽。
烟红落镜中,树木生天际。 -
51.《云门山投龙诗》 唐·赵居贞
晓登云门山,直上一千尺。
绝顶弥孤耸,盘途几倾窄。
前对竖裂峰,下临削成壁。
阳巘灵芝秀,阴崖半天赤。 -
52.《和崔舍人咏月二十韵》 唐·韩愈
三秋端正月,今夜出东溟。
对日犹分势,腾天渐吐灵。
未高烝远气,半上霁孤形。
赫奕当躔次,虚徐度杳冥。 -
53.《游桃源一百韵》 唐·刘禹锡
沅江清悠悠,连山郁岑寂。
回流抱绝巘,皎镜含虚碧。
昏旦递明媚,烟岚分委积。
香蔓垂绿潭,暴龙照孤碛。 -
54.《答姨兄胡灵之见寄五十韵》 唐·元稹
忆昔凤翔城,龆年是事荣。
理家烦伯舅,相宅尽吾兄。
诗律蒙亲授,朋游忝自迎。
题头筠管缦,教射角弓騂. -
55.《和梦游春诗一百韵》 唐·白居易
昔君梦游春,梦游仙山曲。
怳若有所遇,似惬平生欲。
因寻菖蒲水,渐入桃花谷。
到一红楼家,爱之看不足。 -
56.《姑熟杂咏·天门山》 唐·李赤
迥出江水上,双峰自相对。
岸映松色寒,石分浪花碎。
参差远天际,缥缈晴霞外。
落日舟去遥,回首沈青霭。 -
57.《庐山石镜》 唐·鲍溶
东岩采薇人,岩际朝见月。
怪堕幽萝间,非时更澄彻。
绿萝就玉兔,再与高鸟歇。
清光照掌中,始悟石上发。 -
58.《送僧东游》 唐·鲍溶
风流东晋后,外学入僧家。
独唱郢中雪,还游天际霞。
云村共香饭,水月喻秋花。
景物添新致,前程讵可涯。 -
59.《奉和鲁望四明山九题·石窗》 唐·皮日休
窗开自真宰,四达见苍涯。
苔染浑成绮,云漫便当纱。
棂中空吐月,扉际不扃霞。
未会通何处,应怜玉女家。 -
60.《望中怀古》 唐·周朴
齐心楼上望浮云,万古千秋空姓名。
尧水永销天际去,姬风一变世间平。
高踪尽共烟霞在,大道长将日月明。
从此安然寰海内,后来无复谩相倾。