-
41.《赠张旭》 唐·李颀
张公性嗜酒,豁达无所营。
皓首穷草隶,时称太湖精。
露顶据胡床,长叫三五声。
兴来洒素壁,挥笔如流星。 -
42.《遣闷奉呈严公二十韵》 唐·杜甫
白水鱼竿客,清秋鹤发翁。
胡为来幕下,只合在舟中。
黄卷真如律,青袍也自公。
老妻忧坐痹,幼女问头风。 -
43.《和答诗十首·答桐花》 唐·白居易
山木多蓊郁,兹桐独亭亭。
叶重碧云片,花簇紫霞英。
是时三月天,春暖山雨晴。
夜色向月浅,暗香随风轻。 -
44.《和梦游春诗一百韵》 唐·白居易
昔君梦游春,梦游仙山曲。
怳若有所遇,似惬平生欲。
因寻菖蒲水,渐入桃花谷。
到一红楼家,爱之看不足。 -
45.《劝酒十四首·不如来饮酒七首》 唐·白居易
莫隐深山去,君应到自嫌。
齿伤朝水冷,貌苦夜霜严。
渔去风生浦,樵归雪满岩。
不如来饮酒,相对醉厌厌。 -
46.《劝酒十四首·不如来饮酒七首》 唐·白居易
莫隐深山去,君应到自嫌。
齿伤朝水冷,貌苦夜霜严。
渔去风生浦,樵归雪满岩。
不如来饮酒,相对醉厌厌。 -
47.《江南秋怀寄华阳山人》 唐·陆龟蒙
栉发凉天曙,含毫故国情。
归心一夜极,病体九秋轻。
忽起襜褕咏,因悲络纬鸣。
逢山即堪隐,何路可图荣。 -
48.《与崔子向泛舟自招橘经箬里宿天居寺…联一十六韵以寄之》 唐·皎然
晴日春态深,寄游恣所适。
——皎然
宁妨花木乱,转学心耳寂。
——崔子向 -
49.《主人司空后亭牡丹》 唐·孙鲂
佳卉挺芳辰,夭容乃绝伦。
望开从隔岁,愁过即无春。
体物真英气,馀花似庶人。
蜂攒知眷恋,鸟语亦殷勤。 -
50.《钧天》 宋·毛吾竹
鸢飞鱼跃,凫短鹤长。
各适其适,孰尤彼苍。
奈何人异於万物,身备乎五常。
学关乎经济,志效乎忠良。 -
51.《西园十咏·翠柏亭》 宋·吴中复
众林坠黄叶,皴皮抱翠枝。
自然根性在,不为雪霜移。
灵润承多露,清阴贯四时。
婆娑岁寒意,每到坐迟迟。 -
52.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
53.《送杜靖国知连州》 宋·郑侠
杜氏世德光无前,声华行实相辉鲜。
蒉之职也在刀匕,亲举罚爵平公筵。
预之闻见合左氏,春秋大法因粲然。
诗为郡守称杜母,南阳之人今尚传。 -
54.《晚宿双峰驿楼与故人陈哲言别》 未知·王偁
山暝烟已敛,林凉月初生。
扁舟泊江汜,候吏欣相迎。
登楼引孤兴,开筵坐空明。
杯分剑溪绿,帘卷双峰青。 -
55.《春思曲》 明·俞允文
江南花时二三月,少妇乘春逐芳节。
心性稳惬含清真,弄影晴川自流悦。
青丝刻带锦作裳,宝扇轻摇翡翠光。
芸房露冷春窗火,兰径烟开粉腻香。 -
56.《和世弼中秋月咏怀》 宋·黄庭坚
一年中秋最明月,也照贫家门户来。
清光适从人意满,壶觞政为诗社开。
秋空高明万物静,此时乃见天地性。
广文官舍非吏曹,况得数子发嘉兴。 -
57.《三月三十日微雨偶成诗二十四韵书怀献留守开》 宋·司马光
春尽少欢意,昏昏睡思添。
正忧花气索,更用雨声兼。
乍语莺喉涩,慵飞柳絮黏。
落英红没砌,茂草碧侵帘。 -
58.《寄题孙氏碧鲜亭》 宋·范仲淹
天地何风流,复生王子猷。
黄金买碧鲜,绿玉排清秋。
非木亦非草,东君岁寒实。
耿耿金石性,雪霜不能老。 -
59.《满庭芳·恬淡家风》 宋·无名氏
恬淡家风,寂寥活计,无为无作无言。
行住坐卧,莫放马猿颠。
性有调和柔弱,触来无火无烟。
通真理,无情无欲,无罪亦无愆。 -
60.《七夕》 宋·王禹偁
去年七月七,直庐闲独坐。
西日下紫微,东窗晖青琐。
露柳蜩忽鸣,风帘燕频过。
寂寂红药階,槿花开一朵。