-
1.《重阳日即事》 唐·李适
令节晓澄霁,四郊烟霭空。
天清白露洁,菊散黄金丛。
寡德荷天贶,顺时休百工。
岂怀歌钟乐,思为君臣同。
至化在亭育,相成资始终。
未知康衢咏,所仰惟年丰。 -
2.《晨坐斋中偶而成咏》 唐·张九龄
寒露洁秋空,遥山纷在瞩。
孤顶乍修耸,微云复相续。
人兹赏地偏,鸟亦爱林旭。
结念凭幽远,抚躬曷羁束。
仰霄谢逸翰,临路嗟疲足。
徂岁方暌携,归心亟踯躅。
休闲倘有素,岂负南山曲。 -
3.《春暮思平泉杂咏二十首·芳荪》 唐·李德裕
楚客重兰荪,遗芳今未歇。
叶抽清浅水,花照暄妍节。
紫艳映渠鲜,轻香含露洁。
离居若有赠,暂与幽人折。 -
4.《秋晚》 唐·罗邺
残星残月一声钟,谷际岩隈爽气浓。
不向碧台惊醉梦,但来清镜促愁容。
繁金露洁黄笼菊,独翠烟凝远涧松。
闲步幽林与苔径,渐移栖鸟及鸣蛩。 -
5.《声声慢(逃禅作菊、桂、秋荷,目之曰三逸)》 宋·周密
妆额黄轻,舞衣红浅,西风又到人间。
小雨新霜,萍池藓径生寒。
输它汉宫姊妹,粲星钿、霞佩珊珊。
凉意早,正金盘露洁,翠盖香残。 -
6.《寄韩涧泉三首》 宋·王汶
达人贵适己,脱屣离王庭。
袖此转物手,悦我违俗醒。
睆彼岐山鸟,扬光来青冥。
岂其览德辉,而肯啄腐腥。
翻云吐嘉音,濯露洁修翎。
纷纷世网密,何由觌尔形。 -
7.《题张一村画山阴岩壑图》 明·梦观法师
张侯写山工写奇,笔力可追黄大痴。
鲈鱼江头一斗酒,墨花散作秋淋漓。
前峰崒嵂如束笋,后峰盘拏来不尽。
突马方惊滟滪高,啼猿忽觉蓬莱近。 -
8.《病后》 明·陶安
饮水味吾易,秋江亦让清。
寒初身欲蛰,病后发重生。
乞米亲书帖,淹菹未满罂。
高天风露洁,庭菊晚含英。 -
9.《与诸同僚偶会赋八题·邑署独鹤》 宋·苏颂
常赋士衡云,兼怀惠连雪。
庭前闻清唳,天外见寒月。
舞爱素琴横,饥思朝露洁。
问尔谁为群,威凤在丹穴。 -
10.《宿烟含白露》 唐·孙頠
析析有新意,微微曙色幽。
露含疏月净,光与晓烟浮。
迥野遥凝素,空林望已秋。
著霜寒未结,凝叶滴还流。
比玉偏清洁,如珠讵可收。
裴回阡陌上,瞻想但淹留。 -
11.《同僧游{左洁右页}阳塘上生院》 宋·赵庚夫
沿堤上下看沙鸥,得句支筇自点头。
风露高时将鹤伴,溪山好处载僧游。
老无志愿惟渔艇,閒有功夫上寺楼。
岁晚渊明须自笑,督邮未至合归休。 -
12.《寿范洁斋》 宋·吴泳
沪水风涛七载还,今年赢得在家山。
临流领客清溪上,滴露抄书翠竹间。
晚计作堂应未晚,閒居成赋恐难閒。
云昏八表边烽息,须得伊人护玉关。 -
13.《山园四咏·风露亭》 宋·姜特立
万物冒春晖,红紫竞芳节。
唯此玉井莲,迥与众品别。
雅受冷风吹,复爱露华洁。
亭亭立波上,晚意颇愁绝。 -
14.《酌道傍古松下钱王水绝顶微露塔尖闻有僧院名》 宋·张镃
山围当车巾,佳兴坌满前。
盘松俨如画,盖叠疎萝缠。
沙平恰席许,坐荫宜铺毡。
扶筇瞰根穴,湛碧泓寒泉。 -
15.《喜雪》 唐·李世民
碧昏朝合雾,丹卷暝韬霞。
结叶繁云色,凝琼遍雪华。
光楼皎若粉,映幕集疑沙。
泛柳飞飞絮,妆梅片片花。 -
16.《初秋夜坐应诏》 唐·杨师道
玉琯凉初应,金壶夜渐阑。
沧池流稍洁,仙掌露方漙.
雁声风处断,树影月中寒。
爽气长空净,高吟觉思宽。 -
17.《古意六首》 唐·王绩
幽人在何所,紫岩有仙躅。
月下横宝琴,此外将安欲。
材抽峄山干,徽点昆丘玉。
漆抱蛟龙唇,丝缠凤凰足。 -
18.《感遇十二首》 唐·张九龄
兰叶春葳蕤,桂华秋皎洁。
欣欣此生意,自尔为佳节。
谁知林栖者,闻风坐相悦。
草木有本心,何求美人折。 -
19.《秋夕望月》 唐·张九龄
清迥江城月,流光万里同。
所思如梦里,相望在庭中。
皎洁青苔露,萧条黄叶风。
含情不得语,频使桂华空。 -
20.《咏蝉/在狱咏蝉》 唐·骆宾王
西陆蝉声唱,南冠客思深。
(客思深 一作:客思侵)
不堪玄鬓影,来对白头吟。
(不堪 一作:那堪)
露重飞难进,风多响易沉。
无人信高洁,谁为表予心?