-
1.《龙潭太室一笋穿入露满其上因赋之》 宋·楼钥
一笋入屋照座寒,凌晨仍有清露漙。
益信露珠自根起,正如真水朝泥丸。
厦屋不应为汝穿,不肯屈节斜倚栏。
干霄拂云已在望,且复自保青琅玕。 -
2.《沁园春·孤馆灯青》 宋·苏轼
孤馆灯青,野店鸡号,旅枕梦残。
渐月华收练,晨霜耿耿;云山摛锦,朝露漙漙。
世路无穷,劳生有限,似此区区长鲜欢。
微吟罢,凭征鞍无语,往事千端。 -
3.《野有蔓草》 先秦·佚名
野有蔓草,零露漙兮。
有美一人,清扬婉兮。
邂逅相遇,适我愿兮。
野有蔓草,零露瀼瀼。
有美一人,婉如清扬。
邂逅相遇,与子偕臧。 -
4.《兵退后作》 明·钱宰
朔风号枯枝,长夜何漫漫。
微月出复没,零露凄以漙。
露漙不足悲,严霜为之寒。
饥乌下丛薄,猛虎鸣其间。 -
5.《酬康州韦侍御同年》 唐·许浑
桂楫美人歌木兰,西风袅袅露漙漙.夜长曲尽意不尽,月在清湘洲渚寒。
-
6.《中秋咏怀借杜子美秋日述怀一百韵和寄柳州假鸣桑先生》 明·徐威
异乡青嶂外,故里白云边。
北极悬双眼,中秋度四年。
灯前横一剑,江浒宿孤船。
玉露漙漙忌,金波炯炯然。 -
7.《周玄初来鹤诗》 明·席应珍
琼佩朝元礼玉坛,散花天女集云端。
仙人骐骥纷前导,上帝旌幢俨下观。
黍米珠悬光烨烨,桂花香冷露漙漙。
空歌奏彻琅风细,一一飞鸣献顶丹。 -
8.《夜坐》 明·朱静庵
吴蚕初出悄无眠,数尽更筹觉暮寒。
柳色弄阴春已暝,角声吹月夜将阑。
金炉火冷沉烟细,罗幌风生蜡炬残。
独坐空庭望银汉,碧天如水露漙漙。 -
9.《次韵子瞻自普照入山独游二庵》 宋·苏辙
披榛入山山路细,钟声出寺门将闭。
石苔冉冉上芒鞋,草露漙漙著衣袂。
野人茅茨苫竹屋,终身局促无生计。
天公未胜困人,春田米尽秋田继。
老妻稚子亦自乐,野草山花还插髻。
长笑人间醉未醒,终老辛勤漫欺世。 -
10.《又七首其三送神理安曲》 宋·杨亿
飚轮戾止,光烛灵坛。
金奏绎如,白露漙漙。