-
1.《读唐人钱起诗黄绶罢来多远客青山何处不愁人》 明·林俊
林园乐事颇相关,不换神仙只一闲。
荒径也须存白菊,愁人元不是青山。
将雏野鹤飞还舞,酿蜜崖蜂去却还。
凉月孤舟自浓睡,乘流知下几溪湾。 -
2.《生日客朱溪主人云今年乃青山真生日也感其语》 宋·赵文
人生难得真生日,正使百年才遇一。
我今客里值斯时,况复主人相款密。
连宵举酒为我寿,满眼鸡豚破梨栗。
寿笺投赠盛宾友,寿觞拜舞罗弟侄。 -
3.《白日偶无客青山长对门》 宋·韩淲
涧浅山四合,泠泠浸青青。
畧彴度前林,更有泉上亭。 -
4.《白日偶无客青山长对门》 宋·韩淲
云低树头青,风急叶背白。
一坞无来人,鸟语斗格磔。 -
5.《白日偶无客青山长对门》 宋·韩淲
朝市无遗音,丘园有绝迹,蓬茅晏不开,才开待迎客。
-
6.《白日偶无客青山长对门》 宋·韩淲
身心既已闲,吟风兴亦偶。
山东打茶声,睡思忽抖擞。 -
7.《白日偶无客青山长对门》 宋·韩淲
不见屋外溪,但见屋上山,云月复风雨,展转朝暮间。
-
8.《白日偶无客青山长对门》 宋·韩淲
枕流饭脱粟,长夏以终日。
曳屣行歌商,风轩时弄笔。 -
9.《白日偶无客青山长对门》 宋·韩淲
人生等戏剧,衮衮徒区区。
老身其回头,今有古非无。 -
10.《乙卯八月余觞客青溪之上坐有李节鸣筝质山咏》 明·何良俊
哀音袅袅出重帏,羁客仙仙思欲飞。
弦滑酒香花正好,不辞零露夜沾衣。