-
21.《秋怀诗十一首》 唐·韩愈
窗前两好树,众叶光薿薿。
秋风一拂披,策策鸣不已。
微灯照空床,夜半偏入耳。
愁忧无端来,感叹成坐起。 -
22.《仲咸因春游商山下得三怪石辇致郡斋甚有幽趣》 宋·王禹偁
咏尽千峰雪,吟行六里春。
布多成暇政,方称好闲身。
物得商山下,形如震泽根。
初期谷城叟,乍遇魏榆神。 -
23.《南山家园林木交映盛夏五月幽然清凉独坐思远率成十韵》 唐·陈子昂
寂寥守寒巷,幽独卧空林。
松竹生虚白,阶庭横古今。
郁蒸炎夏晚,栋宇閟清阴。
轩窗交紫霭,檐户对苍岑。 -
24.《青林》 宋·楼钥
郡斋偶休沐,驱车出西城。
依依山水佳,萧萧松柏声。
雪余春意动,新绿生坳泓。
行行到青林,老眼增双明。 -
25.《邹园十咏 棋墅》 明·袁凯
矗矗林影静,白石况如砥。
幽幽青苔色,离离见屐齿。
岂无橘中叟,还逢烂柯士。
日入始言归,相送青川涘。 -
26.《题邵容城所藏幽松图》 明·李东阳
种松谿边长十丈,高云对屋团青障。
中有幽人爱读书,苎袍纱帽秋萧爽。
青苔白石坐移时,衡门晏起独开迟。
山中繁实雨初落,下面垂萝风倒吹。 -
27.《寒溪》 唐·孟郊
霜洗水色尽,寒溪见纤鳞。
幸临虚空镜,照此残悴身。
潜滑不自隐,露底莹更新。
豁如君子怀,曾是危陷人。 -
28.《扬州慢(初秋)》 宋·吴元可
露叶犹青,岩药迟动,幽幽未似秋阴。
似梅风带溽,吹度长林。
记当日、西廊共月,小屏轻扇,人语凉深。
对清觞,醉笑醒颦,何似如今。 -
29.《寄祖祕丞》 宋·李覯
我本山田人,好尚与众异,平生重交游,所得国无几。
昨者应茂才,西行觑朝美。
时当庆历初,选举宝多士。 -
30.《丈人山(山在青城县北,黄帝封青城山为五岳丈人)》 唐·杜甫
自为青城客,不唾青城地。
为爱丈人山,丹梯近幽意。
丈人祠西佳气浓,缘云拟住最高峰。
扫除白发黄精在,君看他时冰雪容。 -
31.《青杏儿·秋》 明·朱栴
午枕梦初残,高楼上,独凭阑干。
清商应律金风至,砧声断续,笳音幽怨,雁阵惊寒。
景物不堪看,凝眸处愁有千般。
秋光谈薄人情似,迢迢野水,茫茫衰草,隐隐青山。 -
32.《青霞先生文集序》 明·茅坤
青霞沈君,由锦衣经历上书诋宰执,宰执深疾之。
方力构其罪,赖明天子仁圣,特薄其谴,徙之塞上。
当是时,君之直谏之名满天下。
已而,君纍然携妻子,出家塞上。 -
33.《青青涧上松送致远入官》 宋·范成大
青青涧上松,廖廖涧底柏。
松森上曾云,柏局抱幽石。
偃植虽不同,臭味乃相得。
千霜与百雪,偶立众芳侧。 -
34.《踏青》 宋·苏辙
江上冰消岸草青,三三五五踏青行。
浮桥没水不胜重,野店压糟无复清。
松下寒花初破萼,谷中幽鸟渐嘤鸣。
洞门泉脉龙睛动,观里丹池鸭舌生。 -
35.《记岁首乡俗寄子瞻二首其一踏青》 宋·苏辙
江上冰消岸草青,三三五五踏青行。
浮桥没水不胜重,野店压糟无复清。
松下寒花初破萼,谷中幽鸟渐嘤鸣。
洞门泉脉龙睛动,观里丹池鸭舌生。 -
36.《青龙招提归一上人远游吴楚别诗》 唐·岑参
久交应真侣,最叹青龙僧。
弃官向二年,削发归一乘。
了然莹心身,洁念乐空寂。
名香泛窗户,幽磬清晓夕。 -
37.《木兰花慢(夜登青城山玉华楼)》 宋·陆游
阅邯郸梦境,叹绿鬓、早霜侵。
奈华岳烧丹,青溪看鹤,尚负初心。
年来向浊世里,悟真诠秘诀绝幽深。
养就金芝九畹,种成琪树千林。 -
38.《青门引(社日游云门)》 宋·黄裳
鸿落寒滨,燕辞幽馆,西成万室,颦眉人少。
自古云阶,洞门何处,南望数峰秋晓。
千骑旌麾远,去寻直、忙中心了。
佩声盘入,烟霞绝顶,谁闻欢笑。 -
39.《青门引(社日游云门)》 宋·黄裳
鸿落寒滨,燕辞幽馆,西成万室,颦眉人少。
自古云阶,洞门何处,南望数峰秋晓。
千骑旌麾远,去寻直、忙中心了。
佩声盘入,烟霞绝顶,谁闻欢笑。 -
40.《柳梢青 至顺癸酉立春,客有持逃禅翁此卷相》 元·虞集
题柳梢青调,亦赋一首云从别幽花。
玉堂金马,十载忘家。
横幅疏枝,如逢旧识,同在天涯。
荒村茅屋欹斜。
待归去、重寻钓槎。
解却丝钩,青鞋藜杖,翠竹江沙。