-
1.《西江月·我爱西岩气势》 元·尹志平
我爱西岩气势,连山带土丰肥。
青松绿柳嫩依依。
更有名花异卉。
春水涓涓声细,秋阳烨烨光辉。
此中不用上天梯。
便是仙家景致。 -
2.《奉和圣制元日大雪登楼》 唐·张义方
恰当岁日纷纷落,天宝瑶花助物华。
自古最先标瑞牒,有谁轻拟比杨花。
密飘粉署光同冷,静压青松势欲斜。
岂但小臣添兴咏,狂歌醉舞一家家。 -
3.《岁冬至唐村坟山扫松》 宋·卫宗武
忆昔入此山,首夏接春季。
谷鸟正嚘嘤,芬芳尤妩媚。
青青交道杉,森郁互参倚。
谁乎一叱咤,斩艾如草薙。 -
4.《观裴秀才松石障歌》 唐·皎然
谁工此松唯拂墨,巧思丹青营不得。
初写松梢风正生,此中势与真松争。
高柯细叶动飒飒,乍听幽飗如有声。 -
5.《题郭熙雪晴松石平远图为张季野作是日同读杜》 宋·方回
书贵瘦硬少陵语,岂止评书端为诗。
五百年间会此意,画师汾阳老阿熙。
嵬诗琐画世一轨,肉腴骨弱精神痴。
明窗共读杜集竟,两幅雪霁叉横披。 -
6.《山间大风雨昼夜不止闻松声撼床戏成拙语谩录》 宋·郑清之
颠风横雨穷山秋,樵青驰檐车停辀。
松声撼空吼万牛,轰豗势欲倾不周。
晨鸡扼吭喑且愁,百鸟何敢相喧啾。
恍疑赵壁环诸侯,呼声动地锵弓矛。 -
7.《到石梁观瀑布》 清·袁枚
天风肃肃衣裳飘,人声渐小滩声骄。
知是天台古石桥。
一龙独跨山之凹,高耸脊背横伸腰,其下嵌空走怒涛。 -
8.《和兵部郑侍郎省中四松诗十韵》 唐·刘禹锡
右相历中台,移松武库栽。
紫茸抽组绶,青实长玫瑰。
便有干霄势,看成构厦材。
数分天柱半,影逐日轮回。 -
9.《李肱所遗画松诗书两纸得四十韵》 唐·李商隐
万草已凉露,开图披古松。
青山遍沧海,此树生何峰。
孤根邈无倚,直立撑鸿濛。
端如君子身,挺若壮士胸。 -
10.《颜山歌》 明·吴斌
欲为紫霞赏,遂作丹霄游。
颜山秀拔五千仞,况于绝顶凌飞楼。
长风吹目空四海,但见天地如虚舟。
龙争虎斗血中野,安知此境长悠悠。 -
11.《和章友直城东春日》 宋·曾巩
东流抱孤城,雨洗见春色。
风吹百草根,道路千里碧。
莫尽溪漫漫,波澜散无迹。
遥林缺见山,冉冉苍蔼积。 -
12.《古意九首》 唐·贯休
一雨火云尽,闭门心冥冥。
兰花与芙蓉,满院同芳馨。
佳人天一涯,好鸟何嘤嘤。
我有双白璧,不羡于虞卿。 -
13.《书黁公诗后(并叙)》 宋·苏轼
过加禄镇南二十五里大许店,休焉于逆旅祁宗祥家。
见壁上有幅纸题诗云:满院秋光浓欲滴,老僧倚杖青松侧。
只怪高声问不应,瞋余踏破苍苔色。
其后题云滏水僧宝黁。 -
14.《松》 唐·李山甫
地耸苍龙势抱云,天教青共众材分。
孤标百尺雪中见,长啸一声风里闻。
桃李傍他真是佞,藤萝攀尔亦非群。
平生相爱应相识,谁道修篁胜此君。 -
15.《题松江驿》 唐·方干
便向中流出太阳,兼疑大岸逼浮桑。
门前白道通丹阙,浪里青山占几乡。
帆势落斜依浦溆,钟声断续在沧茫。
古今悉不知天意,偏把云霞媚一方。 -
16.《送杨秀才》 唐·贯休
北山峨峨香拂拂,翠涨青奔势巉崒。
赤松君宅在其中,紫金为墙珠作室。
玻璃门外仙獓睡,幢节森森绛烟密。 -
17.《野庵曲》 宋·沈瀛
野叟最昏迷。
叹世间、光阴奔走如驰。
逢这闲时。
忽寻忖、一生里事都非。 -
18.《初春晚坐南轩喜王山人过访》 明·姚道衍
春阳势未舒,林深暮还冷。
开轩怅久坐,独对青松影。
石龛沍闲云,苔井响寒绠。
惊客鸟翻翻,照佛灯耿耿。 -
19.《次韵周法曹游青原山寺》 宋·黄庭坚
市声故在耳,一原谢尘埃。
乳窦响钟磬,翠峰丽昭回。
俯看行磨蚁,车马度城隈。
水犹曹溪味,山自思公开。 -
20.《观博阳山火》 宋·梅尧臣
十月原野枯,连山起狂烧。
高焰过危峰,飞火入遐峤。
玉石被焚灼,谁能见辉耀。
猿猱失轻捷,亦不暇相吊。