-
1.《与贾至舍人于龙兴寺剪落梧桐枝望灉湖》 唐·李白
剪落青梧枝,灉湖坐可窥。
雨洗秋山净,林光澹碧滋。
水闲明镜转,云绕画屏移。
千古风流事,名贤共此时。 -
2.《与贾至舍人于龙兴寺剪落梧桐枝望灉湖》 唐·李白
剪落青梧枝,灉湖坐可窥。
雨洗秋山净,林光澹碧滋。
水闲明镜转,云绕画屏移。
千古风流事,名贤共此时。 -
3.《和答诗十首·答桐花》 唐·白居易
山木多蓊郁,兹桐独亭亭。
叶重碧云片,花簇紫霞英。
是时三月天,春暖山雨晴。
夜色向月浅,暗香随风轻。 -
4.《云居寺孤桐》 唐·白居易
一株青玉立,千叶绿云委。
亭亭五丈馀,高意犹未已。
山僧年九十,清净老不死。
自云手种时,一颗青桐子。
直从萌芽拔,高自毫末始。
四面无附枝,中心有通理。
寄言立身者,孤直当如此。 -
5.《秋夕听罗山人弹三峡流泉》 唐·岑参
皤皤岷山老,抱琴鬓苍然。
衫袖拂玉徽,为弹三峡泉。
此曲弹未半,高堂如空山。
石林何飕飗,忽在窗户间。 -
6.《杂诗》 唐·王季友1
采山仍采隐,在山不在深。
持斧事远游,固非匠者心。
翳翳青桐枝,樵爨日所侵。
斧声出岩壑,四听无知音。
岂为鼎下薪,当复堂上琴。
凤鸟久不栖,且与枳棘林。 -
7.《莲塘驿(在盱眙界)》 唐·李益
五月渡淮水,南行绕山陂。
江村远鸡应,竹里闻缲丝。
楚女肌发美,莲塘烟露滋。
菱花覆碧渚,黄鸟双飞时。 -
8.《有木诗八首》 唐·白居易
有木名弱柳,结根近清池。
风烟借颜色,雨露助华滋。
峨峨白雪花,袅袅青丝枝。
渐密阴自庇,转高梢四垂。 -
9.《鸳鸯篇》 唐·陈子昂
飞飞鸳鸯鸟。
举翼相蔽亏。
俱来绿潭里。
共向白云涯。 -
10.《三月二十四日宿曾峰馆,夜对桐花,寄乐天》 唐·元稹
微月照桐花,月微花漠漠。
怨澹不胜情,低回拂帘幕。
叶新阴影细,露重枝条弱。
夜久春恨多,风清暗香薄。 -
11.《周履道征赋梧桐月》 明·周翼
云卷清秋画角悲,梧桐满地月明时。
斜穿翠叶通银井,化作金波落砚池。
青女喜惊乌鹊梦,素娥偏惜凤皇枝。
故人有约来何暮,独立云阶影渐移。 -
12.《次韵葛教授新辟柏桐轩》 宋·陈棣
柏桐有正性,梁琴岂其天。
丹雘自煇燿,弦徽漫锵然。
深惭社旁栎,政尔终天年。
复愧南城槁,犹知过飞仙。 -
13.《山月轩》 宋·白玉蟾
老蟾飞上梧桐枝,苍屏烟冷猿夜啼。
潋滟金盘挂寒巘,婵娟玉镜沉清溪。
风前松竹尽起舞,姮娥徘徊不归去。
人在广寒天在水,满天星斗知何处。 -
14.《鸳鸯篇》 唐·陈子昂
飞飞鸳鸯鸟,举翼相蔽亏。
俱来绿潭里,共向白云涯。
音容相眷恋,羽翮两逶迤。
蘋萍戏春渚,霜霰绕寒池。 -
15.《题赵生壁》 唐·李贺
大妇然竹根,中妇舂玉屑。
冬暖拾松枝,日烟坐蒙灭。
木藓青桐老,石井水声发。
曝背卧东亭,桃花满肌骨。 -
16.《焦桐树》 唐·陈标
江上烹鱼采野樵,鸾枝摧折半曾烧。
未经良匠材虽散,待得知音尾已焦。
若使琢磨徽白玉,便来风律轸青瑶。
还能万里传山水,三峡泉声岂寂寥。 -
17.《雨中》 唐·韩偓
青桐承雨声,声声何重叠。
疏滴下高枝,次打欹低叶。
鸟湿更梳翎,人愁方拄颊。
独自上西楼,风襟寒帖帖。 -
18.《七月下旬得疾不能出户者十有八日病起有赋》 宋·陆游
秋风吹海氛,气候颇不令。
昏昏七十翁,扰扰半月病。
著书殊未成,即死目不瞑。
扶持赖药物,仅得全性命。
雨添苔晕青,风入桐枝劲。
深巷无人声,搘颐发孤咏。 -
19.《往回临安口号八首》 宋·苏泂
戒子桥南白塔西,青桐新长盖楼枝。
轻风忽向楼前过,不似长安店里时。 -
20.《孔雀东南飞/古诗为焦仲卿妻作》 两汉·佚名
汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦自缢于庭树。
时人伤之,为诗云尔。