-
21.《奉同颜使君真卿清风楼赋得洞庭歌送吴炼师归林屋洞》 唐·皎然
名山洞府到金庭,三十六洞称最灵。
不有古仙启其秘,今日安知灵宝经。
中山炼师栖白云,道成仙秩号元君。 -
22.《善权洞》 明·陆师道
善卷让位寻丹丘,逍遥居此岩之幽。
玉山宝房开瑰丽,茅茨土阶宁足留。
重岩磅礴启三洞,下为邃室高为楼。
楼疑蜃气化成阙,丹青缭绕虹霓浮。 -
23.《为张藻仲题高文璧画抱琴图》 明·邾经
听鹤亭前春澹沱,宿雨犹含百花妥。
已愁三月酒船空,宣也抱琴能觅我。
为言来自青衣洞,载得官醪满书舸。
青衣仙人期远游,紫鸾将车尚虚左。 -
24.《陪族叔刑部侍郎晔及中书贾舍人至游洞庭五首》 唐·李白
洞庭西望楚江分,水尽南天不见云。
日落长沙秋色远,不知何处吊湘君。
南湖秋水夜无烟,耐可乘流直上天。
且就洞庭赊月色,将船买酒白云边。 -
25.《太湖诗·入林屋洞》 唐·皮日休
斋心已三日,筋骨如烟轻。
腰下佩金兽,手中持火铃。
幽塘四百里,中有日月精。
连亘三十六,各各为玉京。 -
26.《刘阮洞》 宋·吴师正
天台春暖兰若馨,海榴喷血黄鸟鸣。
风晴雨霁洞天晓,画屏有路游人行。
刘郎阮郎剡溪客,结们穷幽绝人迹。
洞口遥闻漱玉声,时有飘英点溪碧。 -
27.《游洞霄》 宋·周文璞
天柱青峨峨,石笋危不堕。
晃晃银云收,谁子开玉锁。
崩腾放闸水,煜爚入洞火。
神境偕灵休,乃欲搜碎琐。 -
28.《游三茅华阳诸洞》 宋·宋无
冠带寒星帔剪霞,步虚去宴玉宸家。
醉归欲跨青莺下,术落碧桃无数花。
玉案清香入夜焚,紫烟成盖覆茅君。
数声金声秋坛齐,敲碎遥天一缕云。 -
29.《华阳洞(采真篇)》 明·王稚登
百亩丹厓秀玉屏,山深日暗昼冥冥。
黄冠指路香先入,蜡炬穿云火半青。
仙家白鹿行千里,洞口青天似一星。
安得真人开石壁,云中鸡犬洞中听。 -
30.《紫陌行》 明·韩上桂
圣朝明日丽中天,汉代祥云接御烟。
百二关河开锦绣,三千龙虎护幽燕。
幽燕士女多婉娈,洛渭风尘同眷恋。
但学吹箫驾碧空,岂惜鸣銮买歌扇。 -
31.《寄题玉山诗一百韵》 明·张仲举
治理逢熙运,钦明仰圣皇。
至仁侔覆载,上德配轩唐。
大业勤弘济,元臣协赞襄。
贤科收俊造,庭实粲珪璋。 -
32.《姑苏杂咏 洞庭山》 明·高启
朝登西岩望太湖,青天在水飞云孤。
洞庭缥缈两峰出,正似碧海浮方壶。
尝闻此山古灵壤,蛇虎绝迹欢樵夫。
涛声半夜恐魂梦,石气五月寒肌肤。 -
33.《题金粟洞》 宋·白玉蟾
白云乳山深复深,洞口枯树鸣幽禽。
玉雪影梅春寂寞,琅风韵竹夜萧森。
海流城外青罗带,岩耸天边碧玉簪。
忆著仙人郑文叔,泪随夕照落平林。 -
34.《和微之春日投简阳明洞天五十韵》 唐·白居易
青阳行已半,白日坐将徂。
越国强仍大,稽城高且孤。
利饶盐煮海,名胜水澄湖。
牛斗天垂象,台明地展图。 -
35.《游洞霄》 宋·聂兼善
吾闻洞霄山水妙天下,缭白萦青胜图写。
九重扃錀极深严,一岫宽闲更潇洒。
倚空天柱何孤高,诸峰罗立犹儿曹。
长松怪石入题品,金堂玉室供游遨。 -
36.《和周丞丈游洞霄韵》 宋·史宗恺
苕溪之源流洞天,中有福地寿可延。
山盘九锁到空谷,石间隐蹟知其仙。
悬崖险阻不易到,来者悚观须有缘。
道边兽石卧狮虎,庭下镜沼流潺湲。 -
37.《张公洞》 元·周砥
倏忽凿混沌,兹事岂其余。
不知几何年,云古仙人居。
嗟我至此为踌躇,洞天诸宫窅兮黑。
试命烈火烛空虚,森森怪石相对立,如口欲语手欲抾前有 -
38.《游大酉洞天》 明·陆粲
畴昔览山经,名迹等大酉。
乾坤辽阔吴楚长,倚剑青冥只翘首。
谁云万里今独来,怏意兹游信非偶。
主人亦清真,同余紫霞想。 -
39.《鸣水洞辞》 宋·王炎
艾之西兮汨之原,山石划断兮穹巅而崭岩。
瀑流下注兮,其上绝而为亹。
有蛟有龙兮,伏而不怒。
雷鸣崖下兮,穷年风雨。 -
40.《周先生画洞庭歌》 唐·鲍溶
江南客,水为乡,舟为宅,能以笔锋知地脉。
闲分楚水入丹青,不下此堂临洞庭。
水文不浪烟不动,木末棱棱山碧重。