-
1.《赠王道士·玉洞秋有花》 唐·司马扎
玉洞秋有花,蓬山夜无鬼。
岂知浮云世,生死逐流水。
瑶台歌一曲,曲尽五烟起。
悠然望虚路,玉京在海里。
青箓秘不闻,黄鹤去不止。
愿随执轻策,往结周太子。 -
2.《赋得青城山歌,送杨、杜二郎中赴蜀军》 唐·钱起
蜀山西南千万重,仙经最说青城峰。
青城嶔岑倚空碧,远压峨嵋吞剑壁。
锦屏云起易成霞,玉洞花明不知夕。 -
3.《寄九华费冠卿》 唐·姚合
逍遥罾缴外,高鸟与潜鱼。
阙下无朝籍,林间有诏书。
夜眠青玉洞,晓饭白云蔬。
四海人空老,九华君独居。
此心谁复识,日与世情疏。 -
4.《青玉案(饯别刘恭父)》 宋·张孝祥
红尘冉冉长安路。
看风度、凝然去。
唱彻阳关留不住。
甘棠庭院,芰荷香渚。
尽是相思处。
龟鱼从此谁为主。
好记江湖断肠句。
万斛离愁休更诉。
洞庭烟棹,楚楼风露。
去作为霖雨。 -
5.《泽民见示游洞宫护圣二诗次来韵》 宋·吴芾
山间安有此池塘,疑是天分一派江。
万仞方如青玉案,千章森似碧油幢。
檐前山色日侵座,屋角松声夜撼窗。
游罢拥衾浑不寐,心清都把睡魔降。 -
6.《念奴娇·过洞庭》 宋·张孝祥
洞庭青草,近中秋,更无一点风色。
玉界琼田三万顷,着我扁舟一叶。
素月分辉,明河共影,表里俱澄澈。
悠然心会,妙处难与君说。 -
7.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
8.《小游仙诗九十八首》 唐·曹唐
玉箫金瑟发商声,桑叶枯干海水清。
净扫蓬莱山下路,略邀王母话长生。
上元元日豁明堂,五帝望空拜玉皇。
万树琪花千圃药,心知不敢辄形相。 -
9.《浣溪沙·洞庭》 宋·张孝祥
行尽潇湘到洞庭。
楚天阔处数峰青。
旗梢不动晚波平。
红蓼一湾纹缬乱,白鱼双尾玉刀明。
夜凉船影浸疏星。 -
10.《洞仙歌·泗州中秋作》 宋·晁补之
青烟幂处,碧海飞金镜。
永夜闲阶卧桂影。
露凉时、零乱多少寒螀,神京远,惟有蓝桥路近。
水晶帘不下,云母屏开,冷浸佳人淡脂粉。