-
1.《赠相士徐碧眼》 宋·白玉蟾
碧眼何须青白为,冰辞雹语不吾欺。
君看衮衮腰金者,曾见骚坛大将谁。 -
2.《太平寺泉眼》 唐·杜甫
招提凭高冈,疏散连草莽。
出泉枯柳根,汲引岁月古。
石间见海眼,天畔萦水府。
广深丈尺间,宴息敢轻侮。 -
3.《苦寒作》 元·王冕
昨日风寒枯木折,今日五更霜似雪。
河伯泉仙惊怪言,冻杀深潭三足鳖。
南海一平行太舆,五尺之冰千古无。
珊瑚树死日色薄,老翁破冻叉僵鱼。 -
4.《喜方溪复归白云》 宋·释行海
十载青灯自苦辛,懒将白眼顾浮尘。
凤声偏近瑶台月,草色难连玉树春。
云有去来非本意,世无荣辱是何人。
几番分坐梅边石,却话桃源只避秦。 -
5.《水调歌头(同子仪、韦之登舟青阁,用韦之韵)》 宋·管鉴
秋色浩无际,风露洗晴空。
登临江山胜处,楼倚最高峰。
好是夕阳低后,四野暮云齐敛,遮尽远山重。
城郭参差里,烟树有无中。 -
6.《颂古二十八首》 宋·释道川
生涯如梦若浮云,活计都无绝六亲。
留得一双青白眼,笑他无限往来人。 -
7.《早入东省,残月初上》 宋·杨万里
秉烛趋省署,两街犹闭门。
素娥独早作,碧沼澣黝盆。
宝扣剥见漆,半棱光剩银。
忽作青白眼,圆视向我嗔。 -
8.《宿白云山奉圣襌寺》 宋·杨万里
径夹长松照地青,眼看高阁与云平。
出林殿脊先知寺,满路花枝未见莺。
上到峰头千嶂合,下临岭脚一溪横。
山寒入骨冰相似,冰杀人来却道清。 -
9.《癸亥立春日煮茗於石池寺见庚戌中盛二十舅中》 宋·黄庭坚
中叔风流映江左,当年桃李自光辉。
看成佛屋上云雨,不忍学宫茺蕨薇。
人物深藏青白眼,官联曾近赭黄衣。
蛛丝柱後惠文暗,惟悴今乘别驾归。 -
10.《赠林信夫》 宋·刘克庄
昔日相师今画师,依然红颊映霜髭。
懒为阅世青白眼,写出无声水墨诗。
胸次九流人物镜,笔端三友岁寒枝。
刺桐城里多豪贵,绝艺何忧不见知。