-
1.《歌两淮》 宋·员兴宗
君不见北风吹淮风浪黑,铁马千群凝一色。
当时庙论孰经济,将相无言潜动魄。
或云南纪当何忧,今代诸葛身姓刘。
陆下唤取守淮甸,彼有胜算逾干矛。 -
2.《大堤诗(二首·金堤在东阿县)》 明·殷云霄
南堤北堤布谷飞,堤边禾黍青离离。
堤上野花开复落,堤下行人行不稀。 -
3.《和立斋喜雪韵》 宋·王柏
生意原原如襞积,阴阖阳开有绳尺。
风霜冰雪岂少思,到此自宜天地塞。
凛然帝则亘古今,此外不知还不识。
连年冬令太伤迟,君子忧时长皱眉。 -
4.《刈园诗为竺秀才作》 宋·戴表元
朝从园中去,暮从园中归。
园中何所有,杂草青离离。
刈多还渐稀。
岂忧筐筥频, -
5.《范文正黄素小楷昌黎伯夷颂盖宋皇佑三年十一》 宋·戴表元
有耳不听下巴人,有手不写剧秦美新。
天生灵物寄我体,可惜秽弃同埃尘。
清风百世希文老,一字流传今是宝。
谁知堂堂伯夷颂,曾借春晖发枯槁。 -
6.《杂曲歌辞·古别离》 唐·沈佺期
白水东悠悠,中有西行舟。
舟行有返棹,水去无还流。
奈何生别者,戚戚怀远游。
远游谁当惜,所悲会难收。 -
7.《杂曲歌辞·古别离二首》 唐·于濆
入室少情意,出门多路岐。
黄鹤有归日,荡子无还时。
人谁无分命,妾身何太奇。
君为东南风,妾作西北枝。 -
8.《杂曲歌辞·古离别》 唐·王適
昔岁惊杨柳,高楼悲独守。
今年芳树枝,孤栖怨别离。
珠帘昼不卷,罗幔晓长垂。
苦调琴先觉,愁容镜独知。 -
9.《杂曲歌辞·暗别离》 唐·刘氏瑶
槐花结子桐叶焦,单飞越鸟啼青霄。
翠轩辗云轻遥遥,燕脂泪迸红线条。
瑶草歇芳心耿耿,玉佩无声画屏冷。
朱弦暗断不见人,风动花枝月中影。
青鸾脉脉西飞去,海阔天高不知处。 -
10.《古别离》 唐·王適
昔岁惊杨柳,高楼悲独守。
今年芳树枝,孤栖怨别离。
珠帘昼不卷,罗幔晓长垂。
苦调琴先觉,愁容镜独知。