-
1.《千年调(开山径得石壁,因名曰苍壁,出望外,意天之所赐邪,喜而赋之)》 宋·辛弃疾
左手把青霓,右手挟明月。
吾使丰隆前导,叫开阊阖。
周游上下,径入寥天一。
览县平声圃,万斛泉,千丈石。 -
2.《发昭亭》 宋·梅尧臣
春泥深一尺,车马重重迹。
亲旧各还城,山川空向夕。
今朝水平岸,不畏舟碍碛。
始随湍涨发,已入青苍壁。 -
3.《嘉莲洞》 宋·孙抗
地应连海眼,终古蓄寒泉。
四列青苍壁,双开菡萏莲。
已嗟真赏去,犹讶昔香传。
未媿东林下,霜葩社众贤。 -
4.《六月二十六日秀青亭初成与客同集》 宋·张栻
亭成胜日好风光,佳客携将共一觞。
苍壁插空千古色,高松荫堤三伏凉。
肉鱼缕脍寒水玉,剥莲煮鼎甘露浆。
便觉故园浑在眼,只应漓水似潇湘。 -
5.《念奴娇·还都后诸公见追和赤壁词用韵者凡六人亦复重赋》 宋·蔡松年
离骚痛饮,笑人生佳处,能消何物。
江左诸人成底事,空想岩岩青壁。
五亩苍烟,一丘寒玉,岁晚忧风雪。
西州扶病,至今悲感前杰。 -
6.《游山门呈知府大卿》 宋·姚辟
春风到宛陵,太守遇康乐。
隐几坐高斋,清风媚林壑。
语我诸峰峦,道人古棲吒。
幽潜远江汉,秀耸类衡霍。 -
7.《遇南厢园叟感赋八十韵》 清·吴伟业
寒潮冲废垒,火云烧赤冈。
四月到金陵,十日行大航。
平生游宦地,踪迹都遗忘。
道遇一园叟,问我来何方。 -
8.《灵壁石歌为方岩王侍郎作》 宋·戴复古
灵壁一峰天下奇,体势雄伟身巍巍,巨灵怒拗天柱掷。
平地苍龙骧首尾,两片黑云腰夹之。 -
9.《和冲卿崇文宿营直睹壁上题名见寄并寄如了不》 宋·司马光
白袍昔纷纷,相与会东堂。
帝梧碧萧瑟,翔集皆鸾凤。
伊余素空疏,滥吹翰黑场。
不为群隽遗,出处聊簪裳。 -
10.《括贺新凉》 宋·林正大
环滁皆山也。
望西南、蔚然深秀,者琅邪也。
泉水潺潺峰路转,上有醉翁亭也。
亭、太守自名之也。 -
11.《三游洞》 宋·欧阳修
漾戢泝清川,舍舟缘翠岭。
探奇冒层嶮,因以穷人境。
弄舟终日爱云山,徒见青苍杳霭间。
谁知一室烟霞里,乳窦云腴凝石髓。 -
12.《通泉县署屋壁后薛少保画鹤》 唐·杜甫
薛公十一鹤,皆写青田真。
画色久欲尽,苍然犹出尘。
低昂各有意,磊落如长人。
佳此志气远,岂惟粉墨新。 -
13.《通泉县署屋壁后薛少保画鹤》 唐·杜甫
薛公十一鹤,皆写青田真。
画色久欲尽,苍然犹出尘。
低昂各有意,磊落如长人。
佳此志气远,岂惟粉墨新。 -
14.《次袁尚书巫山十二峰二十五韵》 宋·李嘉谋
道人爱山出天姿,自谓计黠人嫌痴。
独游名山看不足,每得胜处行为迟。
谁人能知物外赏,世上自有灵中奇。
一行作吏困汩没,便与好境相参差。 -
15.《观秘阁苏子美题壁及中人张侯家墨迹十九纸率》 宋·黄庭坚
仁祖康四海,本朝盛文章。
苏郎如虎豹,孤啸翰墨场。
风流映海岱,俊锋不可当。
学书窥法窟,当代见崔张。 -
16.《奉同原甫度支厅壁许道宁画松》 宋·韩维
长松盘青冥,郁与窗户封。
许翁写生意,独得毫墨外。
年侵日昏剥,拂拭自君辈。
得非神物守,以待真赏会。 -
17.《过雨顶山》 宋·袁说友
直上风顶山,如接天上主。
环观千里内,此山峙为主。
循披下山脊,翠石满原膴。
巉岩巧雕刻,诡特效蟠舞。 -
18.《醉中下瞿唐峡中流观石壁飞泉》 宋·陆游
吾舟十丈如青蛟,乘风翔舞从天下。
江流触地白盐动,艳澦浮波真一马。
主人满酌白玉杯,旗下画鼓如春雷。
回头已失瀼西市,奇哉一削千仞之苍崖。 -
19.《庐山高赠同年刘中允归南康》 宋·欧阳修
庐山高哉几千仞兮,根盘几百里,◇然屹立乎长江。
长江西来走其下,是为扬澜左里兮,洪涛巨浪日夕相舂撞。 -
20.《自巴东舟行经瞿唐峡,登巫山最高峰,晚还题壁》 唐·李白
江行几千里,海月十五圆。
始经瞿塘峡,遂步巫山巅。
巫山高不穷,巴国尽所历。
日边攀垂萝,霞外倚穹石。