-
1.《诉衷情(同前)》 宋·晁补之
小园过午,便觉凉生翠柏。
戎葵闲出墙红,萱草静依径绿。
还是去年,浮瓜沈李,追凉故绕池边竹。
小筵促。 -
2.《山中依韵答刘书记见赠》 唐·李山甫
幽居少人事,三径草不开。
隐几虚室静,闲云入坐来。
至道非内外,讵言才不才。
宝月当秋空,高洁无纤埃。 -
3.《依韵和丁元珍见寄》 宋·梅尧臣
我从江南来,挂席江上正。
轻舟自行速,不与风力竞。
乃省少时学,强勉无佳兴。
初如弄机杼,未解布丝经。 -
4.《和德美韩吏部笋诗》 宋·张栻
箨龙春雨后,得势类乘轩。
骤长宁嫌速,骈生讵厌烦。
错连非异族,苍老见玄孙。
色并蒲葵扇,香侵老瓦盆。 -
5.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
6.《贺新郎 春情》 宋·李玉
篆缕销金鼎。
醉沈沈、庭阴转午,画堂人静。
芳草王孙知何处,惟有杨花糁径。
渐玉枕、腾腾春醒。 -
7.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
8.《满江红·暮春》 宋·辛弃疾
家住江南,又过了、清明寒食。
花径里、一番风雨,一番狼籍。
红粉暗随流水去,园林渐觉清阴密。
算年年、落尽刺桐花,寒无力。 -
9.《贺新郎·春情》 宋·李玉
篆缕销金鼎。
醉沉沉、庭阴转午,画堂人静。
芳草王孙知何处,惟有杨花糁径。
渐玉枕、腾腾春醒。 -
10.《永州八记》 唐·柳宗元
始得西山宴游记自余为僇人,居是州。
恒惴慄。
时隙也,则施施而行,漫漫而游。
日与其徒上高山,入深林,穷回溪,幽泉怪石,无远不到。