-
81.《满江红 至元十七年十一月十四日,夜梦丞相》 元·王恽
其旁。
炎急报至云,有敌犯府城西面,公佩,集将领将出,予握玉鱼一双,跽请从行。
公曰不迟不迟,因朗育一乐府,意欣暇曰,此徒单侍讲词也。
既觉,但记其日月风云潇丽六字,五夜枕上,因足成之,觉思来甚雷动云横,惊飙鹜、北城西下。 -
82.《秦越人洞中咏》 唐·于鹄
扁鹊得仙处,传是西南峰。
年年山下人,长见骑白龙。
洞门黑无底,日夜唯雷风。
清斋将入时,戴星兼抱松。 -
83.《秦越人洞中咏》 唐·于鹄
扁鹊得仙处,传是西南峰。
年年山下人,长见骑白龙。
洞门黑无底,日夜唯雷风。
清斋将入时,戴星兼抱松。 -
84.《寄浙西李大夫四首》 唐·元稹
柳眼梅心渐欲春,白头西望忆何人。
金陵太守曾相伴,共蹋银台一路尘。
蕊珠深处少人知,网索西临太液池。
浴殿晓闻天语后,步廊骑马笑相随。 -
85.《赠杓直》 唐·白居易
世路重禄位,栖栖者孔宣。
人情爱年寿,夭死者颜渊。
二人如何人,不奈命与天。
我今信多幸,抚己愧前贤。 -
86.《虞美人(赏梅月夜有怀)》 宋·邵伯雍
玉壶满插梅梢瘦。
帘幕轻寒透。
从今春恨满天涯。
月下几枝疏影、透窗纱。
锦城咫尺如千里。
乍别难成寐。
孤眠半晌断人肠。
夜静分明全似、那人香。 -
87.《虞美人(赏梅月夜有怀)》 宋·邵伯雍
玉壶满插梅梢瘦。
帘幕轻寒透。
从今春恨满天涯。
月下几枝疏影、透窗纱。
锦城咫尺如千里。
乍别难成寐。
孤眠半晌断人肠。
夜静分明全似、那人香。 -
88.《赠杓直》 唐·白居易
世路重禄位,孔栖栖者孔宣。
人情爱年寿,夭死者颜渊。
二人如何人,不奈命与天。
我今信多幸,抚己愧前贤。 -
89.《爪茉莉(秋夜)》 宋·柳永
每到秋来添,转添甚况味。
金风动、冷清清地。
残蝉噪晚
,甚聒得、人心欲碎,更 -
90.《秋夜怀彦博审知》 宋·赵蕃
山深月吐迟,亭亭夜向残。
露气挟与俱,侵窗迫人寒。
团扇甫罢去,布衾已觉单。
傥无寒暑期,何以雕我颜。 -
91.《次韵郭方叔诸公借胡致堂赏梅至夜赋诗》 宋·魏了翁
玄阴作秋冬,杀气寓风雪。
土深候虫闭,山静飞鸟绝。
谁知无边春,万古长不灭。
或畅然以舒,或凝然以结。 -
92.《山居作报书竟夜有感戏成》 宋·岳珂
山居逾五旬,天以厌烦故。
谁持故人书,剥啄扣我户。
奁篚旅庭砌,缸罂列{左木右呈}庑。
启缄读风檐,盈幅字如缕。 -
93.《秋夜对月》 宋·孔武仲
月行青天入重云,金波泄泄穿鱼鳞。
须臾云收境亦静,虚空表裹无织尘。
寒光正与人相射,碧琉璃中低玉盆。
微风更入北窗竹,余声飒洒清心魂。 -
94.《奉和中书崔舍人八月十五日夜玩月二十韵》 唐·刘禹锡
暮景中秋爽,阴灵既望圆。
浮精离碧海,分照接虞渊。
迥见孤轮出,高从倚盖旋。
二仪含皎澈,万象共澄鲜。 -
95.《秋夜寄默然上人》 唐·姚合
霜月静幽居,闲吟梦觉初。
秋深夜迢递,年长意萧疏。
海上归难遂,人间事尽虚。
赖师方便语,渐得识真如。 -
96.《村夜二篇》 唐·陆龟蒙
江上冬日短,裴回草堂暝。
鸿当绝塞来,客向孤村病。
绵绵起归念,咽咽兴微咏。
菊径月方高,橘斋霜已并。 -
97.《寒夜同袭美访北禅院寂上人》 唐·陆龟蒙
月楼风殿静沉沉,披拂霜华访道林。
鸟在寒枝栖影动,人依古堞坐禅深。
明时尚阻青云步,半夜犹追白石吟。
自是海边鸥伴侣,不劳金偈更降心。 -
98.《夜合花(赋笛)》 宋·史达祖
冷截龙腰,偷_鸾爪,楚山长锁秋云。
梅华未落,年年怨入江城。
千嶂碧,一声清。
杜人间、儿女箫笙。 -
99.《蝶恋花》 宋·黄裳
古往今来忙里过。
今古清光,静照人行道。
难似素娥长见好。
见频只是催人老。
欲驻征轮无计那。
世上多情,却被无情恼。
夜夜鸟飞谁识破。
满头空恨霜华早。 -
100.《蝶恋花》 宋·黄裳
古往今来忙里过。
今古清光,静照人行道。
难似素娥长见好。
见频只是催人老。
欲驻征轮无计那。
世上多情,却被无情恼。
夜夜鸟飞谁识破。
满头空恨霜华早。