-
1.《相和歌辞·张静婉采莲曲》 唐·温庭筠
兰膏坠发红玉春,燕钗拖颈抛盘云。
城西杨柳向娇晚,门前沟水波潾潾。
麒麟公子朝天客,珮马珰珰度春陌。 -
2.《张静婉采莲歌》 唐·温庭筠
兰膏坠发红玉春,燕钗拖颈抛盘云。
城边杨柳向娇晚,门前沟水波粼粼。
麒麟公子朝天客,珂马珰珰度春陌。 -
3.《杨柳枝五首》 唐·牛峤
解冻风来末上青,解垂罗袖拜卿卿。
无端袅娜临官路,舞送行人过一生。
吴王宫里色偏深,一簇纤条万缕金。
不愤钱塘苏小小,引郎松下结同心。 -
4.《雪》 宋·喻良能
翦水轻花著地消,弱肌无力倚风飘。
欲知回旋空中舞,恰似杨家静婉腰。 -
5.《蝶恋花(风莲)》 宋·蒋捷
我爱荷花花最软。
锦拶云挨,朵朵娇如颤。
一阵微风来自远。
红低欲蘸凉波浅。
莫是羊家张静婉。
抱月飘烟,舞得腰肢倦。
偷把翠罗香被展。
无眠却又频翻转。 -
6.《洛神赋》 魏晋·曹植
黄初三年,余朝京师,还济洛川。
古人有言,斯水之神,名曰宓妃。
感宋玉对楚王神女之事,遂作斯赋,其词曰:余从京域,言归东藩,背伊阙 ,越轘辕,经通谷,陵景山。
日既西倾,车殆马烦。 -
7.《玉台新咏序》 南北朝·徐陵
夫凌云概日,由余之所未窥;千门万户,张衡之所曾赋。
周王璧台之上,汉帝金屋之中,玉树以珊瑚为枝,珠帘以玳瑁为匣。
其中有丽人焉。
其人也:五陵豪族,充选掖庭;四姓良家,驰名永巷。 -
8.《游子吟》 唐·顾况
故枥思疲马,故窠思迷禽。
浮云蔽我乡,踯躅游子吟。
游子悲久滞,浮云郁东岑。
客堂无丝桐,落叶如秋霖。 -
9.《浣溪沙》 唐·毛熙震
春暮黄莺下砌前,水精帘影露珠悬,绮霞低映晚晴天¤
弱柳万条垂翠带,残红满地碎香钿,蕙风飘荡散轻烟。
花榭香红烟景迷,满庭芳草绿萋萋,金铺闲掩绣帘低¤
紫燕一双娇语碎,翠屏十二晚峰齐,梦魂消散醉空闺。 -
10.《次宋编修显夫南陌诗四十韵》 未知·李裕
丽质过邯郸,春风直几钱?送情怜眼艳,凝伫觉身偏。
霞淡斜侵雁,云轻巧衬蝉。
芳金摇翠勒,暖玉藉绒鞯。
脸媚风初信,眉弯月未弦。 -
11.《唐嘉会妻》 明·吴鼎芳
凤皇失其侣,三年独彷徨。
岂无云中鹤,矫矫非所当。
所居谷水西,乃在淀水阳。
杨氏有好女,小字曰云芳。