-
81.《满庭芳·一点灵明》 元·王丹桂
一点灵明,万情牵绪,岂曾时暂宁闲。
轮回催逼,贩骨若丘山。
由是迷心未悟,夸聪辩、驰聘伶奸。
还同似,飞蛾投火,蝼蚁竞循环。 -
82.《苏武慢·创建灵坛》 元·冯尊师
创建灵坛,初修丹灶,保养太和真命。
风上虎啸,火起龙腾,燮理要依时令。
金木交并,斗觉天关,旋绕涤除心径。
睹玄珠一粒、流霞闪烁,送归金鼎。 -
83.《上升花 呜鹤余音卷五》 元·吴真人
紧锁心猿,悟光阴尘世,百年喘速。
下手顿修,元本真灵,此日要住行屋。
居家坑堑先须跳,将身己,使令孤宿。
静无触。 -
84.《满庭芳·在俗修真》 元·王*
在俗修真,居尘出世,当以悟性为先。
处心清静,常守定中禅。
见素少思寡欲,忘人我、随分安然。
行藏处,潇潇洒洒,渴饮倦来眠。 -
85.《沁园春 三教一理》 元·王*
道曰金丹,儒曰太极,释曰玄珠。
矧三教之道,本来同祖,心存至德,性悟真如。
阖*辟机关,抽添运用,返照回光复本初。
休分别,那些儿妙处,无字称呼。 -
86.《朱砂庵》 明·江天一
曲磴千盘尽,何曾任凿穿。
本来超色相,不假幻因缘。
翠滴松稍雨,岚开嶂外天。
此中饶静解,何事问栖禅。 -
87.《常熟致道观七星桧》 明·黄云
琴川古迹得纵观,七桧象斗罗仙坛。
真人手植自梁代,燧人之火不及钻。
成形成象两昭应,斟酌元气其无端。
阴敷古殿覆玉座,星宫瞻天肃圣颜。 -
88.《楞严经偈》 宋·蔡卞
觉海性澄图,图澄觉元妙。
元明照生所,所立照性亡。
迷妄有虚空,依空立世界。
相想澄国土,知觉乃众生。 -
89.《题三易备遗》 宋·葛寅炎
谁凿混沌窍,龙马出澄渊。
笃生羲文圣,立极先后天。
三三羑所演,两两山之连。
不假人安排,自有天浑全。 -
90.《太仓隆福寺创观音院以诗百韵寄妙观大师且呈》 宋·郏亶
珍重妙观师,书来再三读。
不蒙促归计,乃忧旷笺牍。
疑师未相知,待我尚尘俗。
窃闻构新殿,东畔建廊屋。 -
91.《题灵岩寺》 宋·孔舜思
忽从平地出尘笼,亲到诸天释梵宫。
却悟冗宫长役物,争如大士日谈空。
山横青壁千层合,泉迸丹崖一线通。
幽鸟静啼人外境,疏钟不堕世间风。
目无可欲猿猱伏,心绝微尘冰鉴融。
自恨无缘陪宴坐,它生愿效种松翁。 -
92.《浑沦庵成悠然子亲庆因以何字为韵共酌联句》 宋·石元规
作室观灵境,功成事若何。
琴书消日月,耕钓老烟萝。
为羡云踪远,时将酒共过。
东岩开玉洞,西涧泻银河。 -
93.《偈》 宋·释普绍
灵云悟桃花,玄沙傍不肯。
多少痴禅和,担雪去填井。
今春花又开,此意谁能领?
端的少人知,花落春风静。 -
94.《和史经》 宋·孙邦
渊明遇佳趣,欲辩每忘言。
道安对胜士,高论矜弥天。
斯人已往不可得,悠悠俗驾徒争先。
梦尸梦秽了不悟,甯论掷足与裸颠。 -
95.《华盖仙山院》 宋·徐自明
万当不如一,十发却休九。
乃知多言累,宁谨三缄口。
寂中洊雷震,悟处狮子吼。
百物自四时,六凿通九有。 -
96.《祥符寺得句》 宋·许必胜
安蔬自足慰平生,峰静松闲涧水平。
山意悟时僧不语,落花声间梵音清。 -
97.《游洞霄》 宋·馀杭令
野服萧萧款翠微,虚亭高敞射晴晖。
仙归洞府云烟静,春入名山笋蕨肥。
缓饮壶觞聊自适,暂指朱墨便忘归。
何时罢脱利名去,始悟人间万事非。 -
98.《絜矩书院示学子》 宋·章粲
四时配四德,元亨利与贞。
天德元最重,方春木主生。
夏火物畅茂,是为德之亨。
金利秋向实,水贞冬日成。 -
99.《秋夜和韩与玉》 元·贡师泰
斋居在城西,庭户颇幽敞。
凉风起高树,落叶时时响。
境静人少来,理悟心自赏。
方忻结同盟,慎勿成独往。 -
100.《谒金门 依韵和孤蟾四阕》 元·吴澄
如何喜。
自喜自知可矣。
天地与人同一理。
世间知者几。