-
261.《和象之雨中见寄》 宋·韩维
沉阴子所叹,幽事我为乐。
雨沼散圆荷,风蛙乱灵药。
清凉体自正,虚静道所托。
谁识此中心,一樽成独酌。 -
262.《秋雨南堂即事》 宋·韩维
南堂秋雨清,竹树变愁静。
微寒病体苏,燕坐尘事屏。
高林飒已落,鸣雁去方永。
何以消沉忧,予以在箕颍。 -
263.《晚过象之葆光亭步月》 宋·韩维
浮沉闾里间,放志谢维挚。
行贪月色静,归犯霜华湿。
寒鼓出城重,飞星过楼急。
却想竹亭下,主人犹独立。 -
264.《游北台》 宋·韩维
南谯古佳郡,四郊富登临。
晨跻北原上,却视涡水阴。
云昔魏太子,离宫构嵚崟。
故事邈已远,荒台犹至今。 -
265.《初春吏隐堂作》 宋·韩维
微风稍破冻,芳萌亦吐林。
百鸟感春阳,钩輈弄其音。
振策遵城曲,逍遥写烦襟。
爱此堂下石,青润挺琅琳。 -
266.《长安二月二十二日雪十韵》 宋·强至
晓白乾坤静,寒消气候侵。
麦滋堆垅疾,花没聚枝深。
浩荡中春尾,昭苏庶彙清。
函关双粉蝶,绣岭一瑶林。 -
267.《季申枢密设醴具素以待诸客表这有诗次其韵》 宋·李弥逊
击鲜举白不厌深,高烧银烛花成阴。
不如伊蒲杂梨栗,数翁共话千古心。
夜阑相对如梦寐,静听墙壁生潮音。
我方逃禅君莫斟,归来星稀月初沉。 -
268.《乾道圣德颂》 宋·曹勋
维圣有作,绍隆兴运。
天经地义,宗尧越舜。
风俗惇厚,日星清润。
冰天桂海,咸祗成训。 -
269.《和泉伯幽思韵二首》 宋·曹勋
萧萧云日静,细细竹风侵。
窗影方虚白。
炉烟一没沉。
帝乡怜久客,归梦亦何心。
洞户褰珠纲,应烦问藁砧。 -
270.《和仲远新池》 宋·曹勋
公有静中趣,凿山俯清深。
秋风夜雨过,饱闻泉石音。
云岫冷苍翠,游萍纷浮沉。
心赏殊不已,悠然付微吟。 -
271.《和贾阁老三首》 宋·胡寅
新柳逢秋叶尚阴,晚莲披露色难禁。
坐听玉屑轩犀寺,静对山炉颺水沉。
绿酒浅深皆有味,白云来去本无心。
辱公丽藻相留句,且复追随翰墨林。 -
272.《古今豪逸自放之士鲜不嗜酒》 宋·胡寅
美禄无过酒,星泉奠两仪。
端由皆作圣,意趣少人知。
肇命惟元祀,迎春祝寿祺。
功深资药石,力厚起疲赢。 -
273.《题鉴止堂》 宋·吴芾
道人本无俗,肯与世浮沉。
坐对一池水,净观千古心。
月高天宇豁,风静夜堂深。
此意知谁会,泠然抚素琴。 -
274.《问赵有方乞琴》 宋·李石
公子年时尚奇伟,大剑横腰发冲起。
自言学道晚有得,心静无波古潭水。
平戎万卷喑不吐,蟠向胸中作宫徵。
眼明惯识峄阳材,手制教成古绿绮。 -
275.《遣兴》 宋·李流谦
翛翛杨柳倚门斜,客至遥疑靖节家。
半世功名閒日月,百年生理仰桑麻。
只知上将元屠狗,不信通侯亦种瓜。
静想升沉堪一笑,清樽且趁未残花。 -
276.《成父以子进酿法为酒酒成许分贶趣之以诗并呈》 宋·赵蕃
苏仙尽饮不满勺,平生愿求酒方略。
空山松桂不使间,必使捐糜效斟酌。
自言坐客有酣适,已虽独醒同醉乐。
是心可以付调元,叹息乡来湖海著。 -
277.《毛希元隐居庐山卧龙瀑》 宋·叶适
毛子骂吴曦,蜀山眇孤坟。
五老急招聘,延留如大宾。
龙分自眠地,蕙帐饶珠蠙。
岩花开恨晚,谷鸟鸣行詹。 -
278.《野趣亭》 宋·汪莘
晚唐多处士,林亭足娱嬉。
吾乡盛儒冠,何园可栖迟。
负者有不能,富者有不为。
我穷不出门,出门复坐驰。 -
279.《宾从集藕花堂分韵得园字二十韵》 宋·刘学箕
流金烁石火燎燔,何地泄此畏暑袢。
草堂幸有茆三间,冷浸十亩泉有源。
泉音琮琤下空山,金石戛击声潺湲。
太华峰头十丈莲,吾侬玉井亲移根。 -
280.《石假山》 宋·刘学箕
潭溪散人方是閒,真山不爱爱假山。
呼童积叠石磊碑,远近便拥峰与峦。
晴岚滴翠明窗前,清影挂壁方池边。
色侵书帙日华薄,丘壑坐上生云烟。