-
1.《寒夜同袭美访北禅院寂上人》 唐·陆龟蒙
月楼风殿静沉沉,披拂霜华访道林。
鸟在寒枝栖影动,人依古堞坐禅深。
明时尚阻青云步,半夜犹追白石吟。
自是海边鸥伴侣,不劳金偈更降心。 -
2.《阮郎归》 宋·徐照
绿杨庭户静沉沉。
杨花吹满襟。
晚来闲向水边寻。
惊飞双浴禽。
分别后,忍登临。
暮寒天气阴。
妾心移得在君心。
方知人恨深。 -
3.《九日登辟支岩过丁元晖给事墓及仲弟新阡二首》 宋·刘克庄
绝巅万籁静沉沉,重倚阑干感慨深。
古佛龛中苔上面,故交宰上树成阴。
山无白额妨幽讨,野有黄花且满斟。
莫怪裴徊侵暮色,老人能得几登临。 -
4.《同孙季蕃游净居诸庵》 宋·刘克庄
满院静沉沉,微闻有梵音。
不来陪客语,应恐坏禅心。
母处归全少,师边悟已深。
戒衣皆自衲,因讲始停针。 -
5.《步虚》 宋·白玉蟾
玉殿朝回夜已深,三千世界静沉沉。
微微花雨粘琪树,浩浩天风动宝林。
烟锁崑崙山上顶,月明娑竭海中心。
步虚声断一回首,十二楼台何处寻。 -
6.《奏章归》 宋·白玉蟾
玉殿朝回夜已深,三千世界静沉沉。
微微花雨粘琪树,浩浩天风动宝林。
烟锁崑崙山顶上,月明娑竭海中心。
步虚声断一回首,十二楼台何处寻。 -
7.《杂题》 宋·陈师道
泥雪才通脚,烟云复结阴。
迟留随处处,帘幕静沉沉。
去雁怀归意,来禽欲好音。
稍宽沟壑辱,不惮二毛侵。 -
8.《和紫岩老雪中观梅》 宋·吴芾
清寒地馆静沉沉,惨淡江梅弄晚阴。
雪里有谁能载酒,花前无语自伤心。
低枝似欲迎人笑,清赏何妨倚树吟。
况有争妍佳句在,愈撩诗思不能禁。 -
9.《离城中》 宋·张镃
雨后溪流尔许深,枕堤楼阁静沉沉。
暂来殊郁登临恨,欲别难禁去住心。
倚槛乍离桥百尺,系船犹恋柳千寻。
黄错最喜林端月,影掠波寒彻底金。 -
10.《偈颂二百零五首》 宋·释正觉
静沉沉,明荡荡,雪满十方,云迷四向。
一色影里是谁坐著功勋,百尺竿头阿你变通伎俩。
恁麽时须辨几微,恁麽处须明的当。 -
11.《和正知藏适轩》 宋·释子淳
适轩新开非华饰,为爱情凉消暑湿。
景象各般何处来,尘埃一点应难入。
蒲团禅版静沉沉,松韵竹风常龚龚。
香断炉寒坐夜深,苔墀月满无人立。 -
12.《长亭送别》 元·王实甫
(夫人、长老上云)今日送张生赴京,十里长亭,安排下筵席;我和长老先行,不见张生、小姐来到。
(旦、末 、红同上)(旦云)今日送张生上朝取应,早是离人伤感,况值那暮秋天气,好烦恼人也呵!“悲欢聚散一杯酒,南北东西万里程。
”[正宫][端正好]碧云天,黄花地,西风紧,北雁南飞。
晓来谁染霜林醉?总是离人泪。 -
13.《岳阳楼记》 宋·范仲淹
庆历四年春,滕子京谪守巴陵郡。
越明年,政通人和,百废具兴。
乃重修岳阳楼,增其旧制,刻唐贤今人诗赋于其上。
属予作文以记之。 -
14.《踏莎行·春暮》 宋·寇准
春色将阑,莺声渐老,红英落尽青梅小。
画堂人静雨蒙蒙,屏山半掩余香袅。
密约沉沉,离情杳杳,菱花尘满慵将照。
倚楼无语欲销魂,长空黯淡连芳草。 -
15.《贺新郎·春情》 宋·李玉
篆缕销金鼎。
醉沉沉、庭阴转午,画堂人静。
芳草王孙知何处,惟有杨花糁径。
渐玉枕、腾腾春醒。 -
16.《无俗念·灵虚宫梨花词》 宋·丘处机
春游浩荡,是年年、寒食梨花时节。
白锦无纹香烂漫,玉树琼葩堆雪。
静夜沉沉,浮光霭霭,冷浸溶溶月。
人间天上,烂银霞照通彻。 -
17.《踏莎行 春暮》 宋·寇准
春色将阑,莺声渐老。
红英落尽春梅小。
画堂人静雨蒙蒙,屏山半掩余香袅。
密约沉沉,离情杳杳。
菱花尘满慵将照。
倚楼无语欲销魂,长空黯淡连芳草。 -
18.《沧浪静吟》 宋·苏舜钦
独绕虚亭步石矼,静中情味世无双。
山蝉带响穿疏户,野蔓盘青入破窗。
二子逢时犹死饿,三闾遭逐便沉江。
我今饱食高眠外,唯恨澄醪不满缸。 -
19.《齐天乐·清溪数点芙蓉雨》 宋·周密
丁卯七月既望,余偕同志放舟邀凉于三汇之交,远修太白采石、坡仙赤壁数百年故事,游兴甚逸。
余尝赋诗三百言以纪清适。
坐客和篇交属,意殊快也。
越明年秋,复寻前盟于白荷凉月间。 -
20.《沉醉东风·七夕》 元·卢挚
银烛冷秋光画屏,碧天晴夜静闲亭。
蛛丝度绣针,龙麝焚金鼎。
庆人间七夕佳令。
卧看牵牛织女星,月转过梧桐树影。