-
1.《偶游龙门北溪忽怀骊山别业因以言志示弟淑奉呈诸大僚》 唐·韦嗣立
幽谷杜陵边,风烟别几年。
偶来伊水曲,溪嶂觉依然。
傍浦怜芳树,寻崖爱绿泉。
岭云随马足,山鸟向人前。 -
2.《壬辰书事赠别钟淑濂张伯任》 明·冯琦
世事亦何常,惨舒递相荡。
今日非昨日,回首一惆怅。
圣人久在宥,君子始用壮。
漫同贾生哭,实恃汉文量。 -
3.《贻刘高士别》 唐·储光羲
夙驾出东城,城傍早霞散。
初日照龙阙,峨峨在天半。
壮哉丽百常,美矣崇两观。
俯视趋朝客,簪珮何璀璨。 -
4.《信安王幕府诗》 唐·高适
云纪轩皇代,星高太白年。
庙堂咨上策,幕府制中权。
盘石藩维固,升坛礼乐先。
国章荣印绶,公服贵貂蝉。 -
5.《八哀诗·故右仆射相国张公九龄》 唐·杜甫
相国生南纪,金璞无留矿。
仙鹤下人间,独立霜毛整。
矫然江海思,复与云路永。
寂寞想土阶,未遑等箕颍。 -
6.《和梦游春诗一百韵》 唐·白居易
昔君梦游春,梦游仙山曲。
怳若有所遇,似惬平生欲。
因寻菖蒲水,渐入桃花谷。
到一红楼家,爱之看不足。 -
7.《和琳法师初春法集之作》 唐·慧净
鹫岭光前选,祇园表昔恭。
哲人崇踵武,弘道会群龙。
高座登莲叶,麈尾振霜松。
尘飞扬雅梵,风度引疏钟。 -
8.《洛神赋》 魏晋·曹植
黄初三年,余朝京师,还济洛川。
古人有言,斯水之神,名曰宓妃。
感宋玉对楚王神女之事,遂作斯赋,其词曰:余从京域,言归东藩,背伊阙 ,越轘辕,经通谷,陵景山。
日既西倾,车殆马烦。 -
9.《贺新郎》 宋·卢炳
绿遍芳郊木。
早红褪香干,堪叹韶华瞬目。
薄_东皇缘底事,得恁匆匆去速。
正永日、初长晴淑。 -
10.《贺新郎》 宋·卢炳
绿遍芳郊木。
早红褪香干,堪叹韶华瞬目。
薄_东皇缘底事,得恁匆匆去速。
正永日、初长晴淑。 -
11.《劝学》 先秦·荀子
君子曰:学不可以已。
青,取之于蓝,而青于蓝;冰,水为之,而寒于水。
木直中绳,輮以为轮,其曲中规。
虽有槁暴(pù),不复挺者,輮使之然也。 -
12.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
13.《远游》 先秦·屈原
悲时俗之迫阨兮,愿轻举而远游。
质菲薄而无因兮,焉讬乘而上浮?
遭沈浊而污秽兮,独郁结其谁语!
夜耿耿而不寐兮,魂营营而至曙。 -
14.《招魂》 先秦·屈原
朕幼清以廉洁兮,身服义而未沫。
主此盛德兮,牵于俗而芜秽。
上无所考此盛德兮,长离殃而愁苦。
帝告巫阳曰:“有人在下,我欲辅之。 -
15.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
16.《和此阳先生感兴诗二十首》 宋·刘黻
宇宙浩无际,主静即其纲。
静非寂以槁,密运治乃良。
公明闓晏灿,忠悫消强梁。
山河帝居壮,日月天德光。 -
17.《太仓隆福寺创观音院以诗百韵寄妙观大师且呈》 宋·郏亶
珍重妙观师,书来再三读。
不蒙促归计,乃忧旷笺牍。
疑师未相知,待我尚尘俗。
窃闻构新殿,东畔建廊屋。 -
18.《寿胡运使》 宋·刘阆风
青原连峰郁嵯峨,中产瑞石如金螺。
清淑之气孕秀多,蜿蟺礴无偏颇。
间世人杰文星罗,六一鸣道继雄轲。
忠简名节森聱牙,乃孙所学能传家。 -
19.《望洽阳》 明·葛高行文
惟长子其浚哲兮,古涂山之苗裔。
遥仰文母之婀娜兮,嗣前徽而婉。
羡螽斯之振振兮,吐玉英而树庭蕙。
望关雎于河洲兮,识灵偶之重别。 -
20.《赠吉山寺僧漫尔自述》 明·殷迈
迢遥吉山隈,林端见乔木。
齐梁有古寺,绀宇构岩麓。
朝梵发孤烟,暮禅响幽瀑。
渌水带长川,青芜暗平陆。