-
1.《卜算子·静青黄烛》 元·王哲
静青黄烛。
灭烟消,白黑红光旭。
转灵丹令沐浴。
口长生,五彩从前簇。
宗评法?。
写金书,拯救灾回福。
及归依功行足。
现金丹,衮出昆山 -
2.《题王有恒山房》 元·王冕
人世红尘涨碧空,薜窗萝几自清风。
朝来爽气归书润,夜静青云入梦浓。
壁上枯桐忘岁月,床头老剑识英雄。
丈夫要看好山色,不是关中即洛中。 -
3.《谢陈君祥宪使》 宋·戴表元
鸾凰不鸷暴,珪璧无锋铦。
评材容一切,未觉世论严。
仆昔江东归,二纪操锄镰。
闻山但庐霍,慕水惟涫潜。 -
4.《青溪/过青溪水作》 唐·王维
言入黄花川,每逐清溪水。
随山将万转,趣途无百里。
声喧乱石中,色静深松里。
漾漾泛菱荇,澄澄映葭苇。
我心素已闲,清川澹如此。
请留磐石上,垂钓将已矣。
(磐石 一作:盘石) -
5.《题江夏修静寺(此寺是李北海旧宅)》 唐·李白
我家北海宅,作寺南江滨。
空庭无玉树,高殿坐幽人。
书带留青草,琴堂幂素尘。
平生种桃李,寂灭不成春。 -
6.《神静师院》 唐·韦应物
青苔幽巷遍,新林露气微。
经声在深竹,高斋独掩扉。
憩树爱岚岭,听禽悦朝晖。
方耽静中趣,自与尘事违。 -
7.《青丝(青丝白马,用侯景事,以比仆固怀恩)》 唐·杜甫
青丝白马谁家子,粗豪且逐风尘起。
不闻汉主放妃嫔,近静潼关扫蜂蚁。
殿前兵马破汝时,十月即为齑粉期。
未如面缚归金阙,万一皇恩下玉墀。 -
8.《宿青溪驿奉怀张员外十五兄之绪》 唐·杜甫
漾舟千山内,日入泊枉渚。
我生本飘飘,今复在何许。
石根青枫林,猿鸟聚俦侣。
月明游子静,畏虎不得语。
中夜怀友朋,乾坤此深阻。
浩荡前后间,佳期付荆楚。 -
9.《同中书刘舍人题青龙上房》 唐·韩翃
西掖归来后,东林静者期。
远峰春雪里,寒竹暮天时。
笑说金人偈,闲听宝月诗。
更怜茶兴在,好出下方迟。 -
10.《晚春青门林亭燕集》 唐·耿湋
都门连骑出,东野柳如丝。
秦苑看山处,王孙逐草时。
欢游难再得,衰老是前期。
林静莺啼远,春深日过迟。
落花今夕思,秉烛古人诗。
对酒当为乐,双杯未可辞。 -
11.《病后游青龙寺》 唐·李端
病来形貌秽,斋沐入东林。
境静闻神远,身羸向道深。
芭蕉高自折,荷叶大先沈。 -
12.《青云干吕》 唐·彭伉
祥辉上干吕,郁郁又纷纷。
远示无为化,将明至道君。
势凝千里静,色向九霄分。
已见从龙意,宁知触石文。 -
13.《早夏青龙寺致斋凭眺感物因书十四韵》 唐·权德舆
晓出文昌宫,憩兹青莲宇。
洁斋奉明祀,凭览伤夐古。
秦为三月火,汉乃一抔土。
诈力自湮沦,霸仪终莽卤。 -
14.《杨生青花紫石砚歌》 唐·李贺
端州石工巧如神,踏天磨刀割紫云。
佣刓抱水含满唇,暗洒苌弘冷血痕。
纱帷昼暖墨花春,轻沤漂沫松麝薰。
干腻薄重立脚匀,数寸光秋无日昏。
圆毫促点声静新,孔砚宽顽何足云! -
15.《青龙寺早夏》 唐·白居易
尘埃经小雨,地高倚长坡。
日西寺门外,景气含清和。
闲有老僧立,静无凡客过。
残莺意思尽,新叶阴凉多。 -
16.《和秘书崔少监春日游青龙寺僧院》 唐·姚合
官清书府足闲时,晓起攀花折柳枝。
九陌城中寻不尽,千峰寺里看相宜。
高人酒味多和药,自古风光只属诗。
见说往来多静者,未知前日更逢谁。 -
17.《入静隐寺途中作》 唐·周贺
乱云迷远寺,入路认青松。
鸟道缘巢影,僧鞋印雪踪。
草烟连野烧,溪雾隔霜钟。
更遇樵人问,犹言过数峰。 -
18.《题青龙寺》 唐·朱庆馀
寺好因岗势,登临值夕阳。
青山当佛阁,红叶满僧廊。
竹色连平地,虫声在上方。
最怜东面静,为近楚城墙。 -
19.《题道静院院在中条山故王颜中丞所置虢州刺史…写真存焉》 唐·李商隐
紫府丹成化鹤群,青松手植变龙文。
壶中别有仙家日,岭上犹多隐士云。
独坐遗芳成故事,褰帷旧貌似元君。
自怜筑室灵山下,徒望朝岚与夕曛。 -
20.《戊辰会静中出贻同志二十韵》 唐·李商隐
大道谅无外,会越自登真。
丹元子何索,在己莫问邻。
蒨璨玉琳华,翱翔九真君。
戏掷万里火,聊召六甲旬。