-
1.《始除尚书郎,别善福精舍》 唐·韦应物
简略非世器,委身同草木。
逍遥精舍居,饮酒自为足。
累日曾一栉,对书常懒读。
社腊会高年,山川恣游瞩。 -
2.《答曼叔见寄》 宋·韩维
人生风波间,触事喜乖隔。
前君还里中,王事有程格。
欢言不一再,归马已在轭。
相期高阳秋,丛菊手共摘。 -
3.《陈涉世家》 两汉·司马迁
陈胜者,阳城人也,字涉。
吴广者,阳夏人也,字叔。
陈涉少时,尝与人佣耕,辍耕之垄上,怅恨久之,曰:“苟富贵,无相忘。
”佣者笑而应曰:“若为佣耕,何富贵也?”陈涉太息曰:“嗟乎!燕雀安知鸿鹄之志哉!”二世元年七月,发闾左适戍渔阳九百人,屯大泽乡。 -
4.《和李天与秀才》 宋·郑侠
西塘老人唤回翁,愚蠢无他生所锺。
簧鼓不闻非耳聋,形器不涉非无踪。
尽伤万类物所蒙,圭璋贝璧矜昂顒。
琐屑之私背大化,尘埃蔀明荆塞胸。 -
5.《谢王道济惠古诗古石器》 宋·司马光
缑氏古城里,好道王道济。
作诗有古风,读书知古意。
朝来遗仆夫,遗我古石器。
结从天地初,生自一拳际。 -
6.《哭元帅宗公泽》 宋·吴芾
呜呼哀哉元帅公,百世一人不易逢。
堂堂天下想风采,心如铁石气如虹。
正色立朝不顾死,半生常在谪籍中。
真金百链愈不变,流水万折归必东。 -
7.《王性之自扬州迂路相访于海陵荷其意厚非平日》 宋·晁说之
九死性命存,乃到海陵仓。
每陵何所有,麋鹿画成行。
多仓多麋鹿,今也恨难忘。
爰从本朝来,人物上国光。 -
8.《送薛子长》 宋·叶适
藏冰待炎威,织裘御冬霰。
彼此互有适,用舍空屡变。
兰菊倚户出,松柏参天见。
美质不必同,伟干非世便。 -
9.《寄题庄器之招隐楼》 宋·张镃
得时则为人,此固丈夫志。
生前必功名,说实起后世。
君看禹稷徒,乌有觊望意。
偶然事逢手,势若破竹易。 -
10.《和许给事伤牛尚书》 唐·刘斌
名臣不世出,百工之所求。
况乃非常器,遭逢兴运秋。
符彩照千里,铨衡综九流。
经纶资百物,樽俎寄皇猷。 -
11.《和孙莘老》 宋·黄庭坚
上帝群玉府,道家蓬莱山。
延阁排霄起,图书擅荣观。
宫槐绿葱葱,岑绝非世间。
王度日修饬,文章丽朝班。 -
12.《戊午夜宿宝石寺视宝石戏题》 宋·黄庭坚
石形卧苍牛,屭贔古松阴。
松风与溪月,相守历古今。
初无廊庙姿,又不能础碪。
呈文谢珉光,抚质愧球琳。 -
13.《和国器喜以事业为怀二首》 宋·曹勋
久无轩冕意,出处亦何心。
世味思三沐,花风快一襟。
喜君方砺志。
顾我岂知音。
医手非吾事,深惭不可箴。 -
14.《耕田》 明·袁凯
窳薄非令器,容受固不宜。
六籍虽云诵,于道竟何如。
晚途弃末学,农圃以为师。
方春治台笠,南亩秉鎡基。
出入田水间,沾湿岂暇辞。
但愿秋谷成,童稚有粥糜。
沮溺自辞世,小人安敢期。 -
15.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。 -
16.《过秦论》 两汉·贾谊
上篇
秦孝公据崤函之固,拥雍州之地,君臣固守以窥周室,有席卷天下,包举宇内,囊括四海之意,并吞八荒之心。
当是时也,商君佐之,内立法度,务耕织,修守战之具;外连衡而斗诸侯。
于是秦人拱手而取西河之外。 -
17.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
18.《触龙说赵太后》 先秦·刘向
赵太后新用事,秦急攻之。
赵氏求救于齐,齐曰:“必以长安君为质,兵乃出。
”太后不肯,大臣强谏。
太后明谓左右:“有复言令长安君为质者,老妇必唾其面。 -
19.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
20.《训俭示康》 宋·司马光
吾本寒家,世以清白相承。
吾性不喜华靡,自为乳儿,长者加以金银华美之服,辄羞赧弃去之。
二十忝科名,闻喜宴独不戴花。
同年曰:“君赐不可违也。