-
1.《遣兴》 宋·吴则礼
鲜鲜黄金花,种种白发人。
晚岁色不改,宿昔情相亲。
浪因五斗米,愧此流转身。
吾辈有能事,大笑非伯伦。 -
2.《伯夷列传》 两汉·司马迁
夫学者载籍极博。
尤考信于六艺。
《诗》、《书》虽缺,然虞、夏之文可知也。
尧将逊位,让于虞舜,舜、禹之间,岳牧咸荐,乃试之于位,典职数十年,功用既兴,然后授政。 -
3.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
4.《戏贻秋泉子》 宋·李流谦
桂椒发芳辛,水泉佐澄洁。
风味可人哉,醖藉固佳客。
清非伯夷隘,和异柳惠亵。
壶子与俱来,表里清彻骰。 -
5.《答吴伯固》 宋·郑獬
伯固读我诗,掉头吟不休。
明日踵我门,作诗还相投。
初读颇怪骇,如录万鬼囚。
笔墨又劲绝,涌纸花光流。 -
6.《施元用醉谒邑大夫胡公公暴风骤雨者也不以为》 宋·姜特立
肩吾有云孙,磊砢东州瑞。
一诵能万言,落笔忽千字。
才抽独茧绪,态涌春云思。
喜慕高阳徒,时追习池醉。 -
7.《括酹江月》 宋·林正大
问陶彭泽,有田园活计,归来何晚。
昨梦皆非今觉是,实迷途其未远。
松菊犹存,壶觞自酌,寄傲南窗畔。
闲云出岫,更看飞鸟投倦。 -
8.《崔文学甲携文见过萧然有出尘之姿问之则孙介》 宋·苏轼
象服盛簪珥,岂是邢夫人。
敝衣破冠履,可怜范叔贫。
君看崔员外,晚就观国宾。
当年颇赫赫,翁媪争为姻。 -
9.《仲咸因春游商山下得三怪石辇致郡斋甚有幽趣》 宋·王禹偁
咏尽千峰雪,吟行六里春。
布多成暇政,方称好闲身。
物得商山下,形如震泽根。
初期谷城叟,乍遇魏榆神。 -
10.《依韵答提刑张太博尝新醖》 宋·范仲淹
南阳本佳处,偶得作守臣。
地与汝填近,古来风化纯。
当官一无术,易易复循循。
长使下情达,穷民奚不伸。 -
11.《北窗三友》 唐·白居易
今日北窗下,自问何所为。
欣然得三友,三友者为谁。
琴罢辄举酒,酒罢辄吟诗。
三友递相引,循环无已时。 -
12.《哭崔二十四常侍》 唐·白居易
貂冠初别九重门,马鬣新封四尺坟。
薤露歌词非白雪,旌铭官爵是浮云。
伯伦每置随身锸,元亮先为自祭文。
莫道高风无继者,一千年内有崔君。 -
13.《寄浚川先生》 明·薛蕙
览公谈玄作,赠公咏玄篇。
寻仙愿未果,怀旧心悠然。
抠衣游郡斋,言诗偏赏激。
束书谒京邸,交臂俄分析。 -
14.《寄周安孺茶》 宋·苏轼
大哉天宇内,植物知几族。
灵品独标奇,迥超凡草木。
名従姬旦始,渐播桐君录。
赋咏谁最先,厥传惟杜育。 -
15.《文通复用旧韵相示仍走笔和之》 宋·强至
花前直判醉酬春,饮量惭非刘伯伦。
折去也应颜色在,不知谁是戴花人。 -
16.《题李粹伯晦庵》 宋·曾协
天道有消息,物理兼屈伸。
鸟匿定将击,龙蛰以存身。
卷舒虽不同,为用常相因。
老聃晞发时,恝然似非人。 -
17.《蒙求》 唐·李瀚2
王戎简要,裴楷清通。
孔明卧龙,吕望非熊。
杨震关西,
丁宽易东。 -
18.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。 -
19.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
20.《劝学》 先秦·荀子
君子曰:学不可以已。
青,取之于蓝,而青于蓝;冰,水为之,而寒于水。
木直中绳,輮以为轮,其曲中规。
虽有槁暴(pù),不复挺者,輮使之然也。