-
1.《美人对镜歌》 宋·许玠
天上在雄鸡啼一声,人间万鸡相应鸣。
美人红酣尚未醒,锁掣金匙鹦鹉惊。
鹦鹉从来巧言语,声聒锦帏残梦起。
猛揎罗袖窝绿云,步逼妆台趁梳洗。 -
2.《镜堂》 宋·释绍昙
非明非暗亦非台,万像从教影现来。
刚被老卢书破壁,没尘埃却有尘埃。 -
3.《赠净书状》 宋·释绍昙
不学寒山落韵诗,翻身来透祖师机。
碓头舂出非台镜,错受黄梅半夜衣。 -
4.《金刚随机无尽颂·结实分主》 宋·释印肃
义写非台镜,廓照圆融净。
当头底是谁,不识方称定。 -
5.《菩提偈》 唐·惠能
菩提本无树,明镜亦非台。
佛性常清净,何处有尘埃!心是菩提树,身为明镜台。
明镜本清净,何处染尘埃!菩提本无树,明镜亦非台。
本来无一物,何处惹尘埃!菩提只向心觅,何劳向外求玄?
听说依此修行,西方只在目前! -
6.《小园赋》 南北朝·庾信
若夫一枝之上,巢父得安巢之所;一壶之中,壶公有容身之地。
况乎管宁藜床,虽穿而可座;嵇康锻灶,既暖而堪眠。
岂必连闼洞房,南阳樊重之第;赤墀青锁,西汉王根之宅。
余有数亩敝庐,寂寞人外,聊以拟伏腊,聊以避风霜。 -
7.《偈一》 唐·惠能
菩提本非树,明镜亦非台;
本来无一物,何处染尘埃? -
8.《对镜吟》 唐·长孙佐辅
忆昔逢君新纳娉,青铜铸出千年镜。
意怜光彩固无瑕,义比恩情永相映。
每将鉴面兼鉴心,鉴来不辍情逾深。 -
9.《沁园春·一剑西来》 当代·梁羽生
一剑西来,千岩拱列,魔影纵横。
问明镜非台,菩提非树,境由心起,可得分明?是魔非魔,非魔是魔,要待江湖后世评。
且收拾,话英雄儿女,先叙闲情。
风雷意气峥嵘。 -
10.《奉和敕赐公主镜》 唐·席豫
令节颁龙镜,仙辉下凤台。
含灵万象入,写照百花开。
色与皇明散,光随圣泽来。
妍媸冰鉴里,从此愧非才。 -
11.《春日重过如镜上人房》 宋·白珽
忆昔敲门赋瑞筠,鹿园佳话又重新。
屋头能拓三三径,林下知非陸陸人。
凿沼河须晋康乐,种荪还忆楚灵均。
老师炼得心如镜,更把高台比月轮。 -
12.《次竹溪所和薛明府镜中我诗三首》 宋·刘克庄
物我乖离果孰亲,色空捏合本非真。
金狨马上惭穷相,玉镜台中识幻人。
南北宗禅皆具眼,东西施貌各含颦。
眉间一点元无喜,颊上三毛岂有神。 -
13.《奉和御制春台望》 唐·贺知章
青阳布王道,玄览陶真性。
欣若天下春,高逾域中圣。
神皋类观赏,帝里如悬镜。
缭绕八川浮,岧峣双阙映。 -
14.《丛台歌》 宋·贺铸
累土三百尺,流火二千年。
人生物数不相待,摧颓故址秋风前。
武灵旧垅今安在,秃树无阴困樵采。
玉箫金镜未销沈,几见耕夫到城卖。 -
15.《登三台言志》 唐·李世民
未央初壮汉,阿房昔侈秦。
在危犹骋丽,居奢遂役人。
岂如家四海,日宇罄朝伦。
扇天裁户旧,砌地翦基新。 -
16.《沁园春(同林义倩游惠觉寺,衲子差可与语,因作葛藤语示之)》 宋·陈人杰
万法皆空,空即是空,佛安在哉。
有云名妙净,可遮热恼,海名圆觉,堪洗尘埃。
翠竹真如,黄花般若,心上种来心上开。
教参熟,是菩提无树,明镜非台。 -
17.《偈颂五十一首》 宋·释道冲
是著即错,不是犹乖,一击万重关锁开。
老卢不会转身句,便道明镜亦非台。 -
18.《偈颂二百零五首》 宋·释正觉
菩提无树镜非台,虚净光明不受埃。
照处易分雪里粉,转时难辨墨中煤。
鸟归无影树头宿,华在不萌枝上开。
际会风云底时节,寒梭出蛰一声雷。 -
19.《题天台明岩》 宋·王衟
自古悬崖深蔽日,此心圆镜本无尘。
会知明暗非关石,便是岩中得道人。 -
20.《示秀禅人》 明·空室禅师
南能北秀同一师,朝参暮请同一时。
胡为分宗作南北,匹似骨肉成乖离?只缘见性有差别,究
竟也知无二说。
明镜非台火里沤,菩提有树空中橛。