-
1.《寄题临武知县李子西公廨君子亭》 宋·杨万里
王家唤竹作此君,周家唤莲作君子。
泥中怀玉避俗尘,水上开花超大地。
红裳翠盖在眼中,欲往从之隔秋水。
牡丹贵人非吾徒,篱菊隐士堪邻居。
李侯岸巾对芙蕖,不寄新诗来起予。 -
2.《园中戏作白紵》 宋·晁说之
人间春色不须臾,芳草妒华不萦纡,杨花不分上空虚。
宓妃一去百代无,不如云外万乐俱。
南斗鼓瑟北斗竽,与酬酢者非君徒。 -
3.《孔雀东南飞/古诗为焦仲卿妻作》 两汉·佚名
汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦自缢于庭树。
时人伤之,为诗云尔。 -
4.《孔雀东南飞》 两汉·汉无名氏
序曰:汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母
所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦 -
5.《观棋大吟》 宋·邵雍
人有精游艺,予尝观弈棋。
筭馀知造化,着外见几微。
好胜心无已,争先意不低。
当人尽宾主,对面如蛮夷。 -
6.《续古诗十首》 唐·白居易
戚戚复戚戚,送君远行役。
行役非中原,海外黄沙碛。
伶俜独居妾,迢递长征客。
君望功名归,妾忧生死隔。 -
7.《酬种放徵君一百韵》 宋·王禹偁
太岁在辛卯,九月万木落。
是时太阴亏,占云臣道剥。
王生出紫微,谴逐走商洛。
扶亲又抱子,迤逦过京索。 -
8.《次韵和原甫陪永叔景仁圣徒饮余家题庭中枯菊》 宋·梅尧臣
九月车马过,我庭黄菊鲜。
重来踰七旬,枯萼无复妍。
自非凌霜操,枝叶徒相连。
衰败未忍去,根荄尚翘然。 -
9.《伤王司徒褒诗》 南北朝·庾信
昔闻王子晋。
轻举逐神仙。
谓言君积善。
还得嗣前贤。 -
10.《绵山怨》 明·李东阳
君侯恩重翻为仇,不如放作山中囚。
君候有臣一非少,贪天之徒但自保。
臣心见如不见君,谁言如死非君恩。
今辰何辰夕何夕,留与千年作寒食。 -
11.《和关彦远秋风吹我衣》 宋·晁补之
海中群鱼化黄雀,林乌移巢避岁恶。
邺王城上秋风惊,昔时城中邺王第。
只今蔓草无人行,但见黄河咆哮奔碣石,秋风吹滩起沙砾。 -
12.《分韵送王非之官山险得再字》 宋·刘宰
达官须亲民,未竟法应再。
昔君治姑孰,报政甫初载。
桃李春正华,风木养不待。
至今田里间,往往诵遗爱。 -
13.《送宋叔海郎中总领湖北》 宋·郑刚中
余生得奇疾,傲世事矜倨。
错落气少合,指摘心不恕。
人亦谓可憎,不作朋友数。
自分与西山,终焉约良俉。 -
14.《鸭责鹭》 宋·艾性夫
物生天地间,谋食各从类。
平畴我所家,方逐鱼虾细。
尔鹭非吾徒,引颈乃旁睨。
纤鳞动微影,忽已落长喙。 -
15.《赠贾麟》 宋·强至
贾君貌古文章老,虬髯铺胸犀插脑。
戏夸才力惊众人,谈笑千篇笔端扫。
酒酣座上披天真,铲去崖岸露怀抱。
今年礼部更新书,续诏九州登俊造。 -
16.《赋桐庐陈守瑞粟图》 宋·姜特立
仲尼不瑞麟,周公旅命禾。
两对本一道,胡为有殊差。
麟固首四灵,可贺亦可嗟。
或云一角兽,莫能辨真讹。 -
17.《乐天是月长斋鄙夫此时愁卧里闾非远云雾难披因以…惊禅》 唐·刘禹锡
五月长斋月,文心苦行心。
兰葱不入户,薝卜自成林。
——刘禹锡
护戒先辞酒,嫌喧亦彻琴。 -
18.《和君倚藤床十二韵》 宋·司马光
嗟予仕京府,谋禄非谋身。
岂徒劳百骸,消铄侵天真。
所畏旷官诛,敢辞从事勤。
朝讯狱中囚,暮省案前文。 -
19.《杨居士请赞》 宋·释心月
水中之月,镜里之形。
一顶春雪,半肩秋云。
观而无观曰正观,闻而无闻曰真闻。
画工作汝汝即我,居士识吾吾非君。
是兮非兮分不分,赞之毁之徒云云。 -
20.《杂歌》 唐·李端
汉水至清泥则浊,松枝至坚萝则弱。
十三女儿事他家,颜色如花终索寞。
兰生当门燕巢幕,兰芽未吐燕泥落。