-
1.《暇日游逍遥台睹南华塑像独置一榻旁无侍卫前》 宋·苏颂
忆昔初读南华篇,但爱闳辨如川源。
沉酣渐得见真理,驰骛造化游胚浑。
潜心四纪不知倦,间日讲解时寻温。
其言无端极放肆,大抵顺物尤连犿。 -
2.《自尤》 宋·苏洵
五月之旦兹何辰,有女强死无由伸。
嗟予为父亦不武,使汝孤冢埋冤魂。
死生寿夭固无定,我岂以此辄怨人。
当时此事最惊众,行道闻者皆醉辛。 -
3.《次韵种道行衙赏莲花》 宋·郑侠
城中势利如聚蛙,聒聒鼓闹穷两衙。
忽闻携樽命真赏,如见地涌金莲花。
况兹危亭跨高爽,极目四顾穷天涯。
红蕖缭绕几数亩,盛妆翠盖相撑拿。 -
4.《赠饶仲信静镜》 宋·包恢
乾不一动,静专动直。
坤不一静,静翕动辟。
艮不一止,动静以时。
本体如是,偏主则非。 -
5.《余与吕守之买舟西归林常甫吴清淑吕伯起出饯》 宋·钱时
两角勍触蛮,八荒等兄弟。
人生天地间,贵在情义耳。
嘉禾二三友,一见倾底裹。
春风散天和。 -
6.《与胡居士皆病寄此诗兼示学人二首》 唐·王维
一兴微尘念,横有朝露身。
如是睹阴界,何方置我人。
碍有固为主,趣空宁舍宾。
洗心讵悬解,悟道正迷津。 -
7.《题思安清意太师幽远庵》 宋·释择璘
得意幽深触处真,何须丘壑密藏身。
爱兹殊胜园林地,非彼等间花木春。
白昼杜门人莫到,清谈绝俗世难亲。
纷纷闹市绕山脚,独有此中无点尘。 -
8.《与胡居士皆病寄此诗兼示学人二首》 唐·王维
一兴微尘念。
横有朝露身。
如是睹(一作都)阴界。
何方置我人。 -
9.《夏秀才江居五题·醉经庵》 宋·文同
垂茅缉为庵,有类穹庐形。
之人伏其中,日醉乎群经。
世俗安尔知,但谓长不醒。
寄此语二豪,渠非彼刘伶。 -
10.《解冤结 今丹阳下山权与陆仙作伴》 元·王哲
我行符水。
公修药饵。
一居山,一居*市。
两处崇真暗相洽,即非彼此。 -
11.《化米》 宋·释印肃
当关击破黄金锁,佛与众生无两个。
全提吞尽十方空,万亿龙天为护佐。
雪歌独唱古峰头,风月溪山同赞和。
从来经阐在当人,密赖知音共扬播。 -
12.《园中时蔬尽皆锄理唯秋兰数本委而不顾彼虽…遂赋二章》 唐·张九龄
场藿已成岁,园葵亦向阳。
兰时独不偶,露节渐无芳。
旨异菁为蓄,甘非蔗有浆。
人多利一饱,谁复惜馨香。 -
13.《酬袁守方秋崖遗宝带桥诗以雇我老非题柱客》 宋·包恢
月卿派天河,星桥叹谁可。
如彼行道人,病责涉在我。 -
14.《渔家傲·彼土因何名极乐》 宋·可旻
彼土因何名极乐。
莲华九品无三恶。
虽有频伽并白鹤。
非彰灼。
如来变化宣流作。
九品一生离五浊。
自然身挂珠璎珞。
宛转白毫生额角。
长辉烁。
百千业障都消却。 -
15.《斋中杂兴十首以丈夫贵壮健惨戚非朱颜为韵》 宋·陆游
士生学六经,是为圣人徒。
处当师颜原,出当致唐虞。
斯文阵堂堂,临敌独援枹。
异端满天下,一扫可使无。
乃知立事功,先要定规模。
彼虽力移山,安能夺匹夫! -
16.《丙辰七兄有诗及人月分圆己未彼此服药未能夜》 宋·周必大
初非远道思绵绵,自是岑岑懒涉川。
咫尺却成千里隔,蹉跎还负十分圆。
坐看碧落飞金镜,遥想黄楼运笔椽。
宽约重阳各强健,登高同赋去年篇。 -
17.《黄茶陵死寇吴荆溪作碑祭文云斥彼懦夫提此英》 宋·陈杰
十年三令尹,王事厄还期。
只为生人重,非贪死节奇。
冷云回雁处,妖雨泣鹃时。
提得英魂在,邦侯一片碑。 -
18.《北山》 先秦·佚名
陟彼北山,言采其杞。
偕偕士子,朝夕从事。
王事靡盬,忧我父母。
溥天之下,莫非王土;率土之滨,莫非王臣。 -
19.《相和歌辞·苦哉行五首》 唐·戎昱
彼鼠侵我厨,纵狸授粱肉。
鼠虽为君却,狸食自须足。
冀雪大国耻,翻是大国辱。
膻腥逼绮罗,砖瓦杂珠玉。 -
20.《奉和圣制喜雨》 唐·张九龄
艰我稼穑,载育载亭。
随物应之,曷圣与灵。
谓我何凭,惟德之馨。